.
Ηλεκτρονικός πόλεμος (EW) είναι οποιαδήποτε ενέργεια που περιλαμβάνει τη χρήση του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος (φάσμα EM) ή της κατευθυνόμενης ενέργειας για τον έλεγχο του φάσματος, την επίθεση σε έναν εχθρό ή την παρεμπόδιση εχθρικών επιθέσεων. Ο σκοπός του ηλεκτρονικού πολέμου είναι να αρνηθεί στον αντίπαλο το πλεονέκτημα - και να εξασφαλίσει φιλική ανεμπόδιστη πρόσβαση - στο φάσμα EM. Το EW μπορεί να εφαρμοστεί από τον αέρα, τη θάλασσα, τη γη ή/και το διάστημα με συστήματα με πλήρωμα και χωρίς πλήρωμα και μπορεί να στοχεύσει σε επικοινωνίες, ραντάρ ή άλλα στρατιωτικά και πολιτικά μέσα.[1][2]
Το ηλεκτρομαγνητικό περιβάλλον
Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις εκτελούνται σε ένα περιβάλλον πληροφοριών που περιπλέκεται όλο και περισσότερο από το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα. Το τμήμα ηλεκτρομαγνητικού φάσματος του περιβάλλοντος πληροφοριών αναφέρεται ως ηλεκτρομαγνητικό περιβάλλον (EME). Η αναγνωρισμένη ανάγκη για τις στρατιωτικές δυνάμεις να έχουν απρόσκοπτη πρόσβαση και χρήση του ηλεκτρομαγνητικού περιβάλλοντος δημιουργεί τρωτά σημεία και ευκαιρίες για ηλεκτρονικό πόλεμο για την υποστήριξη στρατιωτικών επιχειρήσεων.[1]
Στο πλαίσιο της δομής των επιχειρήσεων πληροφοριών, το EW είναι ένα στοιχείο πληροφοριακού πολέμου. πιο συγκεκριμένα, αποτελεί στοιχείο επιθετικής και αμυντικής αντιπληροφόρησης.[3]
Το ΝΑΤΟ έχει μια διαφορετική και αναμφισβήτητα[απαιτείται παραπομπή] πιο περιεκτική και περιεκτική προσέγγιση στο EW. Ένα εννοιολογικό έγγραφο της στρατιωτικής επιτροπής από το 2007 (MCM_0142 Nov 2007 Military Committee Transformation Concept for Future NATO Electronic Warfare) [απαιτείται παραπομπή] αναγνώρισε το EME ως επιχειρησιακό χώρο ελιγμών και πολεμικό περιβάλλον/τομέα. Στο ΝΑΤΟ, το EW θεωρείται ότι είναι πόλεμος στην EME. Το ΝΑΤΟ έχει υιοθετήσει απλοποιημένη γλώσσα που είναι παράλληλη με εκείνες που χρησιμοποιούνται σε άλλα πολεμικά περιβάλλοντα όπως η θάλασσα, η ξηρά και ο αέρας/διαστημική. Για παράδειγμα, μια ηλεκτρονική επίθεση (EA) είναι η επιθετική χρήση της ενέργειας ΗΜ, της ηλεκτρονικής άμυνας (ED) και της ηλεκτρονικής επιτήρησης (ES). Η χρήση των παραδοσιακών όρων EW του NATO, των ηλεκτρονικών αντίμετρων (ECM), των ηλεκτρονικών προστατευτικών μέτρων (EPM) και των μέτρων ηλεκτρονικής υποστήριξης (ESM) έχει διατηρηθεί καθώς συμβάλλουν και υποστηρίζουν την ηλεκτρονική επίθεση (EA), την ηλεκτρονική άμυνα (ED) και ηλεκτρονική επιτήρηση (ES). Εκτός από το EW, άλλες λειτουργίες EM περιλαμβάνουν πληροφορίες, επιτήρηση, απόκτηση και αναγνώριση στόχων (ISTAR) και ευφυΐα σημάτων (SIGINT). Επιπλέον, το ΝΑΤΟ έχει εκδώσει πολιτική και δόγμα EW και απευθύνεται στις άλλες αμυντικές γραμμές του ΝΑΤΟ.
Οι πρωτογενείς δραστηριότητες EW έχουν αναπτυχθεί με την πάροδο του χρόνου για την εκμετάλλευση των ευκαιριών και των τρωτών σημείων που είναι εγγενείς στη φυσική της ενέργειας ΗΜ. Οι δραστηριότητες που χρησιμοποιούνται στο EW περιλαμβάνουν ηλεκτρο-οπτικά, υπέρυθρα και αντίμετρα ραδιοσυχνοτήτων. Συμβατότητα EM και εξαπάτηση. παρεμβολές ραδιοφώνου, παρεμβολές ραντάρ και εξαπάτηση και ηλεκτρονικά αντίμετρα (ή κατά της εμπλοκής). ηλεκτρονική κάλυψη, ανίχνευση, αναγνώριση και νοημοσύνη· ηλεκτρονική ασφάλεια· Επαναπρογραμματισμός EW; έλεγχος εκπομπών· διαχείριση φάσματος? και λειτουργίες εφεδρείας εν καιρώ πολέμου.[1][3]
Υποδιαιρέσεις
Ο ηλεκτρονικός πόλεμος αποτελείται από τρεις μεγάλες υποδιαιρέσεις: ηλεκτρονική επίθεση (EA), ηλεκτρονική προστασία (EP) και υποστήριξη ηλεκτρονικού πολέμου (ES).[1]
Ηλεκτρονική επίθεση
Krasukha, ένα ρωσικό κινητό, επίγειο σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου (EW) που χρησιμοποιείται για την εμπλοκή AWACS και αερομεταφερόμενων ραντάρ σε πυραύλους κατευθυνόμενους από ραντάρ.
Κύριο άρθρο: Ηλεκτρονικά αντίμετρα
Η ηλεκτρονική επίθεση (EA), γνωστή και ως ηλεκτρονικά αντίμετρα (ECM), περιλαμβάνει την επιθετική χρήση όπλων ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας, όπλων κατευθυνόμενης ενέργειας ή όπλων κατά της ακτινοβολίας για επίθεση σε προσωπικό, εγκαταστάσεις ή εξοπλισμό με σκοπό την υποβάθμιση, την εξουδετέρωση ή καταστρέφοντας την ικανότητα μάχης του εχθρού, συμπεριλαμβανομένης της ανθρώπινης ζωής. Στην περίπτωση της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας, αυτή η ενέργεια αναφέρεται συνήθως ως «εμπλοκή» και μπορεί να εκτελεστεί σε συστήματα επικοινωνιών ή συστήματα ραντάρ. Στην περίπτωση των όπλων κατά της ακτινοβολίας, αυτό περιλαμβάνει συχνά πυραύλους ή βόμβες που μπορούν να εισέλθουν σε ένα συγκεκριμένο σήμα (ραδιόφωνο ή ραντάρ) και να ακολουθήσουν αυτή τη διαδρομή απευθείας για την πρόσκρουση, καταστρέφοντας έτσι τη μετάδοση του συστήματος.
Ηλεκτρονική προστασία
Κύριο άρθρο: Ηλεκτρονικά αντί-αντίμετρα
Η ηλεκτρονική προστασία (EP), επίσης γνωστή ως ηλεκτρονικό προστατευτικό μέτρο (EPM) ή Ηλεκτρονικό αντί-αντίμετρό (ECCM) είναι ένα μέτρο που χρησιμοποιείται για την προστασία από ηλεκτρονική εχθρική επίθεση (EA) ή για προστασία από φιλικές δυνάμεις που αναπτύσσουν ακούσια ισοδύναμη ηλεκτρονική επίθεση σε φιλικές δυνάμεις. (μερικές φορές ονομάζεται αδελφοκτονία EW).[4] Η αποτελεσματικότητα του επιπέδου ηλεκτρονικής προστασίας (EP) είναι η ικανότητα αντιμετώπισης μιας ηλεκτρονικής επίθεσης (EA).
Οι εκλάμψεις χρησιμοποιούνται συχνά για να αποσπάσουν την προσοχή των πυραύλων υπερύθρων από το να χάσουν τον στόχο τους. Η χρήση της λογικής απόρριψης φωτοβολίδων στην καθοδήγηση (κεφαλή αναζήτησης) ενός πυραύλου υπερύθρων για την αντιμετώπιση της χρήσης εκλάμψεων από έναν αντίπαλο είναι ένα παράδειγμα EP. Ενώ οι αμυντικές ενέργειες EA (εμπλοκή) και EP (καταστροφικές παρεμβολές) προστατεύουν τόσο το προσωπικό, τις εγκαταστάσεις, τις δυνατότητες και τον εξοπλισμό, το EP προστατεύει από τις επιπτώσεις του EA (φιλικό ή/και αντίπαλο). Άλλα παραδείγματα EP περιλαμβάνουν τεχνολογίες ευρέως φάσματος, χρήση λιστών περιορισμένης συχνότητας, έλεγχος εκπομπών (EMCON) και τεχνολογία χαμηλής παρατηρητικότητας (stealth).[1]
Η αυτοπροστασία ηλεκτρονικού πολέμου (EWSP) είναι μια σουίτα συστημάτων αντιμέτρων που τοποθετούνται κυρίως σε αεροσκάφη με σκοπό την προστασία από πυρά όπλων και μπορεί να περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων: κατευθυντικά υπέρυθρα αντίμετρα (DIRCM, συστήματα φωτοβολίδων και άλλες μορφές υπέρυθρων αντίμετρων για προστασία από πυραύλους υπέρυθρης ακτινοβολίας, Chaff (προστασία από πυραύλους που κατευθύνονται με ραντάρ) και συστήματα δόλωσης DRFM (προστασία από αντιαεροπορικά όπλα που στοχεύουν ραντάρ).
Η σειρά τακτικών ηλεκτρονικού πολέμου (EWTR) είναι μια σειρά πρακτικής που παρέχει εκπαίδευση στο προσωπικό που δραστηριοποιείται στον ηλεκτρονικό πόλεμο. Υπάρχουν δύο παραδείγματα τέτοιων σειρών στην Ευρώπη: ένα στο RAF Spadeadam στη βορειοδυτική κομητεία Cumbria της Αγγλίας και η πολυεθνική περιοχή πολυεθνικών αεροσκαφών Ηλεκτρονικού Πολέμου Πολυγώνου στα σύνορα Γερμανίας και Γαλλίας. Τα EWTR είναι εξοπλισμένα με επίγειο εξοπλισμό για την προσομοίωση απειλών ηλεκτρονικού πολέμου που ενδέχεται να συναντήσουν τα πληρώματα αεροσκαφών σε αποστολές. Άλλα πεδία εκπαίδευσης και τακτικής EW είναι διαθέσιμα και για χερσαίες και ναυτικές δυνάμεις.
Το Antifragile EW είναι ένα βήμα πέρα από το τυπικό EP, που συμβαίνει όταν μια ζεύξη επικοινωνίας που μπλοκάρεται αυξάνει στην πραγματικότητα την ικανότητα ως αποτέλεσμα μιας επίθεσης παρεμβολής, αν και αυτό είναι δυνατό μόνο υπό ορισμένες συνθήκες, όπως αντιδραστικές μορφές εμπλοκής.[5]
Τον Νοέμβριο του 2021, η Israel Aerospace Industries ανακοίνωσε ένα νέο σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου με το όνομα Scorpius που μπορεί να διαταράξει τα ραντάρ και τις επικοινωνίες από πλοία, UAV και πυραύλους ταυτόχρονα και σε διαφορετικές αποστάσεις.[6]
Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
