.
Η επιχείρηση εκκένωσης αμάχων είναι μία επιχείρηση που εκτελείται για να εκκενώσει πολίτες από άλλη χώρα, γενικά λόγω μιας επιδεινούμενης κατάστασης ασφαλείας.
Γερμανία
1997 - Επιχείρηση Libelle - εκκένωση Γερμανών πολιτών από την Αλβανία.
2011 - Επιχείρηση Πήγασος (2011) - εκκένωση Γερμανών πολιτών από τη Λιβύη.
Ιρλανδία
2011 - εκκένωση Ιρλανδών πολιτών κατά τη διάρκεια του Λιβυκού εμφυλίου πολέμου, μέσω της Μάλτας.
Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής
Σύμφωνα με την Κοινή Δημοσίευση 3-68 του Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών, Μη μάχιμες Επιχειρήσης Εκκένωσης:
«Οι επιχειρήσεις εκκένωσης αμάχων (ΕΕΑ) διεξάγονται για να βοηθήσουν το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να εκκενώνει μη μάχιμο, μη αναγκαίο στρατιωτικό προσωπικό, επιλεγμένους πολίτες από έθνη υποδοχής και υπηκόους τρίτων χωρών, οι ζωές των οποίων κινδυνεύουν από τοποθεσίες σε φιλοξενούμενο ξένο έθνος σε ένα κατάλληλο ασφαλές καταφύγιο ή/και στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι ΕΕΑ συνήθως περιλαμβάνουν γρήγορες εισαγωγές δυνάμεων, προσωρινή κατοχή ενός στόχου και προγραμματισμένη απόσυρση μετά την ολοκλήρωση της αποστολής.
Κατά τη διάρκεια των ΕΕΑ, ο Πρέσβης των ΗΠΑ είναι ανώτερος υπεύθυνος για την εκκένωση και είναι τελικά υπεύθυνος για την επιτυχή ολοκλήρωση της ΕΕΑ και την ασφάλεια των απομακρυνόμενων. Ο Πρέσβης μιλάει με την εξουσία του Προέδρου και υπηρετεί ως άμεσος εκπρόσωπος στην περιοχή.»
Αυτό σημαίνει ότι κατά καιρούς Αμερικανοί πολίτες μπορεί να κινδυνεύσουν σε τοποθεσίες εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτό συνήθως οφείλεται σε εμφύλια αναταραχή ή πόλεμο. Ωστόσο, μπορεί επίσης να οφείλεται σε φυσική καταστροφή. Ο Αμερικανός Πρέσβης έχει την ευθύνη, σύμφωνα με το νόμο, να ζητήσει μία ΕΕΑ. Μόλις το κάνει, η κυβέρνηση θα καθορίσει κατά πόσον ή όχι η εκκένωση θα πρέπει να γίνει με πολιτικά μέσα, όπως το Civil Reserve Air Fleet (CRAF), ή με στρατιωτικές δυνάμεις. Ακόμη και αν οι στρατιωτικές δυνάμεις διεξάγουν την εκκένωση, ο Πρέσβης παραμένει υπεύθυνος για την εκκένωση.
Η μέθοδος εκκένωσης θα μπορούσε να περιλαμβάνει τη μεταφορά από θαλάσσης, την αερομεταφορά ή ακόμη και την οδική μεταφορά.
Προηγούμενες επιχειρήσεις
1975 - Επιχείρηση Συχνός Άνεμος: Πτώση της Σαϊγκόν, Πόλεμος του Βιετνάμ
1976 - Επιχείρηση Fluid Drive: Εμφύλιος Πόλεμος του Λιβάνου
1990 - Επιχείρηση Sharp Edge: Λιβερία
1991 - Επιχείρηση Ανατολική Έξοδος: Σομαλία
1991 - Εκκένωση Όρους Πανατούμπο: Φιλιππίνες
1992 - Επιχείρηση Ασημένιο Αμόνι: Σιέρα Λεόνε
1993 - Επιχείρηση Χρυσόμαλλο Δέρας: Αμπχαζία, Γεωργία
1994 - Επιχείρηση Διάσωσης Τίγρη: Υεμένη
1996 - Επιχείρηση Assured Response: Λιβερία
1996 - Επιχείρηση Quick Response: Κεντροαφρικανική Δημοκρατία
1997 - Επιχείρηση Silver Wake: Αλβανία
1997 - Επιχείρηση Νομπλ Όμπελισκ: Σιέρα Λεόνε
1998 - Επιχείρηση Safe Departure: Ερυθραία
1998 - Επιχείρηση Shepard Venture: Γουινέα-Μπισσάου
2002 - Επιχείρηση Shepard Sentry: Κεντροαφρικανική Δημοκρατία
2002 - Επιχείρηση Επιστροφή Φθινόπωρου: Ακτή Ελεφαντοστού
2003 - Επιχείρηση Shining Express: Λιβερία
2006 - Πόλεμος Λιβάνου 2006
2010 - Επιχείρηση Tacit Drift: Αναταραχή Κίνγκστον 2010, Τζαμάικα
2011 - Λιβύη, Τυνησία, Ιαπωνία
2014 - Λιβύη
2014 - Λιβύη
2014 - Λιβύη
2017 - Επιχείρηση Dutch St. Maarten, μετά τον τυφώνα Ίρμα
Ηνωμένο Βασίλειο
2000 - Επιχείρηση Palliser - εκκένωση πολιτών του Ηνωμένου Βασιλείου, της ΕΕ και της Κοινοπολιτείας από τη Σιέρα Λεόνε.
2006 - Επιχείρηση Highbrow - εκκένωση των πολιτών του Ηνωμένου Βασιλείου, κατά τη διάρκεια του πολέμου του Λιβάνου το 2006, μέσω της Κύπρου.
Κίνα
2015-03 - εκκένωσή της Υεμένης - εκκένωση Κινέζων πολιτών, κατά τη διάρκεια της κατάληψης των Χούθι στην Υεμένη.
Παραπομπές
Αμερικανική στρατιωτική έκδοση για μη μάχιμη επιχείρηση εκκένωσης
[1] Αρχειοθετήθηκε 2012-09-02 στο Wayback Machine.
Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
