.
Ο αποκεφαλισμός είναι μια στρατιωτική στρατηγική που αποσκοπεί στην αφαίρεση της ηγεσίας ή της διοίκησης και του ελέγχου μιας εχθρικής κυβέρνησης ή ομάδας.[1][2] Η στρατηγική της συντριβής ή της νίκης ενός εχθρού με την εξάλειψη της στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας του έχει χρησιμοποιηθεί από καιρό στον πόλεμο.
Γενοκτονία
Η απέλαση των Αρμενίων διανοουμένων το 1915, που θεωρείται η έναρξη της γενοκτονίας των Αρμενίων[3]
Το γερμανικό AB-Aktion στην Πολωνία από τους Ναζί κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο[4]
Η σφαγή στο Κατίν από τη Σοβιετική Ένωση εναντίον Πολωνών στρατιωτικών. Καθώς η πολωνική νομοθεσία απαιτούσε από κάθε πτυχιούχο πανεπιστημίου να είναι έφεδρος αξιωματικός, η εκτέλεση των αξιωματικών μεταξύ των Πολωνών αιχμαλώτων επέτρεψε στον Λαυρέντι Μπέρια να υπονομεύσει την πολωνική επιστήμη, τον πολιτισμό και την ηγεσία.
Στον πυρηνικό πόλεμο
Στη θεωρία του πυρηνικού πολέμου, ένα χτύπημα αποκεφαλισμού είναι μια προληπτική επίθεση πρώτου χτυπήματος που στοχεύει να αποσταθεροποιήσει τη στρατιωτική και πολιτική ηγετική δομή ενός αντιπάλου[5] με την ελπίδα ότι θα υποβαθμίσει σοβαρά ή θα καταστρέψει την ικανότητά του για πυρηνικά αντίποινα. Είναι ουσιαστικά ένα υποσύνολο ενός χτυπήματος αντίθετης δύναμης, αλλά ενώ ένα χτύπημα αντίθετης δύναμης επιδιώκει να καταστρέψει άμεσα τα όπλα, ένα χτύπημα αποκεφαλισμού έχει σχεδιαστεί για να αφαιρέσει την ικανότητα ενός εχθρού να χρησιμοποιήσει τα όπλα του.
Οι στρατηγικές κατά των χτυπημάτων αποκεφαλισμού περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
Κατανεμημένες δομές διοίκησης και ελέγχου.
Διασπορά πολιτικής ηγεσίας και στρατιωτικής ηγεσίας σε περιόδους έντασης.
Εκχώρηση ικανότητας εκτόξευσης ICBM/SLBM σε τοπικούς διοικητές σε περίπτωση χτυπημάτων αποκεφαλισμού.[6]
Κατανεμημένοι και διαφορετικοί μηχανισμοί εκτόξευσης.
Ένα αποτυχημένο χτύπημα αποκεφαλισμού ενέχει τον κίνδυνο άμεσων, μαζικών αντιποίνων από τον στοχευόμενο αντίπαλο. Πολλές χώρες με πυρηνικά όπλα σχεδιάζουν συγκεκριμένα να αποτρέψουν χτυπήματα αποκεφαλισμού χρησιμοποιώντας δυνατότητες δεύτερου χτυπήματος. Τέτοιες χώρες μπορεί να διαθέτουν κινητές εγκαταστάσεις εκτόξευσης, εκτόξευσης από τη θάλασσα, εκτόξευσης από τον αέρα και υπόγειων βαλλιστικών πυραύλων, έτσι ώστε μια πυρηνική επίθεση σε μια περιοχή της χώρας να μην αναιρεί εντελώς την ικανότητά της να ανταποκρίνεται.
Άλλα δόγματα πυρηνικού πολέμου αποκλείουν ρητά τα χτυπήματα αποκεφαλισμού με βάση το ότι είναι καλύτερο να διατηρηθούν οι δομές διοίκησης και ελέγχου του αντιπάλου, έτσι ώστε να παραμείνει μια ενιαία αρχή που είναι ικανή να διαπραγματευτεί μια παράδοση ή την κατάπαυση του πυρός. Η εφαρμογή μηχανισμών θανατηφόρων αστοχιών μπορεί να είναι ένας τρόπος αποτροπής των χτυπημάτων αποκεφαλισμού και απάντησης σε επιτυχημένα χτυπημάτα αποκεφαλισμού.
Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
