.
Η αντεπίθεση είναι μια τακτική που χρησιμοποιείται ως απάντηση σε μια επίθεση, με τον όρο να προέρχεται από "πολεμικά παιχνίδια".[1] Ο γενικός στόχος είναι να αναιρέσει ή να αποτρέψει το πλεονέκτημα που αποκτά ο εχθρός κατά τη διάρκεια της επίθεσης, ενώ οι συγκεκριμένοι στόχοι συνήθως επιδιώκουν να ανακτήσουν το χαμένο έδαφος ή να καταστρέψουν τον επιτιθέμενο εχθρό (αυτό μπορεί να λάβει τη μορφή μιας αντίπαλης αθλητικής ομάδας ή στρατιωτικών μονάδων).[1 ][2][3]
Ένα ρητό, που αποδίδεται στον Ναπολέοντα Βοναπάρτη, απεικονίζει την τακτική σημασία της αντεπίθεσης: «ο μεγαλύτερος κίνδυνος εμφανίζεται τη στιγμή της νίκης». Στο ίδιο πνεύμα, στις Σπουδές Μάχης του, ο Ardant du Pic παρατήρησε ότι «αυτός, στρατηγός ή απλός λοχαγός, που χρησιμοποιεί όλους στην έφοδο σε μια θέση μπορεί να είναι σίγουρος ότι θα την δει να ανακαταλαμβάνεται από μια οργανωμένη αντεπίθεση τεσσάρων ανδρών και ένα δεκανέα».[4]
Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
