.
Ορισμός
Ο ανορθόδοξος πόλεμος (ή και ανταρτοπόλεμος) ορίζεται το είδος μάχης με μη συμβατικά μέσα και τακτική σε αντίθεση με τον ορθό ή ορθόδοξο πόλεμο που διεξάγεται από τις τακτικές ένοπλες δυνάμεις ενός κράτους.
Ο τρόπος αυτός διεξαγωγής πολέμου χρησιμοποιείται κυρίως για τον αιφνιδιασμό και κατοχή συγκεκριμένων στρατηγικών σημείων του αντίπαλου στρατού (καταφύγια, πολυβολεία, αποθήκες πυρομαχικών κα.) ή για την προπαρασκευή της τοποθεσίας μίας απόβασης πεζοναυτών (από θάλασσα) ή μία προσεδάφισης (από αέρος) αλεξιπτωτιστών. Συνήθως η τοποθεσία εκκαθαρίζεται από αντίπαλες μονάδες ή περιπόλους, εξουδετερώνονται ναρκοπέδια και ασφαλίζεται ώστε να υπάρχουν οι λιγότερες δυνατές απώλειες.
Ο ανορθόδοξος πόλεμος δεν διέφυγε σχεδόν ποτέ της προσοχής σαν στοιχείο ελιγμού ενός τακτικού στρατού, ο οποίος βασίζεται σε δύο κύριους πυλώνες:
Το στοιχείο του αιφνιδιασμού
Η παραπλάνηση του εχθρού
Οι πέντε βασικές παράμετροι ενός τέτοιου πλήγματος είναι:
Αφανισμός στρατιωτών του εχθρού στο στρατόπεδό τους.
Καταστροφή των εφοδίων του εχθρού.
Καταστροφή εφοδιοπομπών του εχθρού.
Καταστροφή οπλοστασίων και αποθηκών του εχθρού.
Καταστροφή ραδιοεπικοινωνιών του εχθρού.
Τα παραπάνω επιτυγχάνονται από καταδρομικά τμήματα με την διείσδυσή τους σε χώρους και περιοχές που ελέγχει ο εχθρός προκαλώντας παράλληλα και την καταρράκωση του ηθικού του εχθρού, το οποίο τον καθιστά ακόμα πιο ευάλωτο και επηρεάζει την γενική διεξαγωγή και έκβαση του πολέμου.
Ανορθόδοξο πόλεμο συνήθως διεξάγουν οι ειδικές δυνάμεις του στρατού ξηράς (καταδρομείς, πεζοναύτες και αλεξιπτωτιστές) και ειδικά εκπαιδευμένες μονάδες άλλων σωμάτων του στρατού (π.χ. βατραχάνθρωποι του πολεμικού ναυτικού).
Συνήθως αρωγοί των ανωτέρω μονάδων ανορθόδοξου πολέμου είναι η αεροπορία στρατού με χρήση ελικοπτέρων ή το πολεμικό ναυτικό με τη χρήση πλωτών μέσων όταν οι μονάδες ειδικών δυνάμεων δεν έχουν δικά τους μέσα. Επίσης η αεροπορία, όταν κρίνεται αναγκαία η πτώση με αλεξίπτωτα στην περιοχή εκκαθάρισης.
Ιστορία
Μυθολογία
Η απαρχή της ανάγκης συγκρότησης τέτοιων ειδικών δυνάμεων διαφαίνεται στην Ελληνική Μυθολογία από τη συγκρότηση της ομάδας των Αργοναυτών, η οποία αποτελούνταν από επίλεκτους άνδρες (ήρωες) της εποχής, στην Αργοναυτική εκστρατεία.
Τρωικός Πόλεμος 1193-1184 π.Χ.
Είναι γνωστό ότι η ιδέα της συγκροτήσεως Ειδικών Δυνάμεων ανήκει στον 20ο αιώνα, όμως οι ιστορικές ρίζες της Καταδρομικής επιχείρησης (ή Καταδρομής) ανάγονται στον Τρωικό Πόλεμο με την ιδέα του Δούρειου Ίππου που συνέλαβε ο πολυμήχανος Ιθακίσιος βασιλιάς Οδυσσέας και πραγμάτωσε με τους συμπολεμιστές του με αποτέλεσμα την άλωση της Τροίας τον δέκατο χρόνο του πολέμου.
Εξίσου σημαντικές αλλά όχι τόσο γνωστές είναι άλλες δύο καταδρομικές ενέργειες του Οδυσσέα με τον βασιλιά του Άργους, Διομήδη.
Η αιφνιδιαστική και αθόρυβη είσοδός τους στην Τροία, από ένα υπόγειό πέρασμα, η κλοπή του "Παλλαδίου", δηλαδή του ξύλινου αγάλματος που παρίστανε την θεά Αθηνά, και η μεταφορά του στο στρατόπεδο των Ελλήνων.
Η αθόρυβη προσέγγισή τους στο στρατόπεδο των Θρακών και η αρπαγή των περίφημων αλόγων του Βασιλιά Ρήσου, σύμμαχου των Τρώων.
Χωρίς λοιπόν αμφιβολία, μπορούμε οι Έλληνες να διεκδικούμε την πατρότητα της ιδέας της Καταδρομής ως προς την σύλληψη αλλά και ως προς την σχεδίαση και εκτέλεση.
Αρχαία Σπάρτη
κύριο λήμμα: Αρχαία Σπάρτη: Σπαρτιατικός στρατός
Στην Αρχαία Σπάρτη υπήρχε ένα επίλεκτο τμήμα 300 ανδρών, οι Ιππείς, την οποία συγκροτούσαν οι καλύτεροι Σπαρτιάτες Όμοιοι πολεμιστές, δηλαδή οι καλύτεροι των καλυτέρων, και οι οποίοι είχαν την τιμή να πολεμάνε στην πρώτη γραμμή δίπλα στον Βασιλιά τους. Όταν ένας Σπαρτιάτης στεφόταν Ολυμπιονίκης αυτόματα καταγόταν σε αυτό το τμήμα τιμητικά.
Πάρα ταύτα οι Ιππείς δεν είχαν διαφορά στον τρόπο μάχης (παράταξη σε φάλαγγα) από τον υπόλοιπο στρατό. Επίσης αν και λέγονταν Ιππείς ήταν στην πραγματικότητα πεζοί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η μάχη των Θερμοπυλών όπου ο Βασιλιάς Λεωνίδας ηγούνταν αυτού ακριβώς του τμήματος.
Μάχη της Ισσού (333 π.Χ.)
κύριο λήμμα: Μάχη της Ισσού
Ένα ακόμα ιστορικό παράδειγμα θεωρείται η συγκρότηση ειδικής στρατιωτικής μονάδας, αντίστοιχης σημερινής αλπινιστών, με την οποία ο Μέγας Αλέξανδρος αφού κατέλαβε δύσβατα περάσματα, όπως τις Κιλίκιες πύλες και τις Αμανίδες πύλες και υπέταξε τις ορεινές φυλές της τραχείας Κιλικίας, επέστρεψε προελαύνοντας με επίλεκτους πεζούς και ιππικό και έφθασε διαδοχικά στους Σόλους και στη Μαλλό.
Άλλα παραδείγματα της αρχαιότητας
Η επίλεκτη περσική δύναμη των "Αθανάτων", η οποία αναφέρεται από τον πατέρα της ιστορίας Ηρόδοτο.
Ο Ιερός Λόχος των Θηβαίων
Το ιππικό των Εταίρων των Μακεδόνων
Ο ρωμαϊκός στρατός είχε τους πραιτωριανούς που υπάγονταν κατευθείαν στον ρωμαίο αυτοκράτορα.
και πολλά άλλα.
Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
