.
Μακάου
Η Ειδική Διοικητική Περιοχή Μακάου της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας[4][5] (Κινέζικα: 中華人民共和國澳門特別行政區 προφορά Κινέζικα ▶, προφορά Καντονέζικα ▶, Πορτογαλικά: Região Administrativa Especial de Macau da República Popular da China προφορά Πορτογαλικά ▶, συντομογραφία RAEM), ευρύτερα γνωστή ως Μακάο, είναι μικρή περιοχή της νοτιοανατολικής ακτής της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, με έκταση 27,3 km² και 559.046 πληθυσμό, σύμφωνα με εκτιμήσεις για το 2009.[6] Διοικούμενο από την Πορτογαλία ως το 1999, ήταν η παλιότερη ευρωπαϊκή αποικία στην Κίνα, χρονολογούμενη από τον 16ο αιώνα. Η διοίκηση του Μακάο μεταβιβάστηκε στις 20 Δεκεμβρίου 1999 στη Λ.Δ. της Κίνας και είναι τώρα μία από τις δύο ειδικές διοικητικές περιφέρειες της χώρας, μαζί με το Χονγκ Κονγκ.
Επίσημη γλώσσα του Μακάο είναι τόσο η μανδαρινική κινεζική όσο και η πορτογαλική. Επίσης χρησιμοποιείται επίσημα η καντονεζική διάλεκτος της κινεζικής.
Ιστορία
Η καταγεγραμμένη ιστορία του Μακάου ξεκινάει από τη δυναστεία των Κιν (Qin) την περίοδο 221-206 π.Χ., όταν η περιοχή που σήμερα ονομάζεται Μακάου ήταν κάτω από την αρμοδιότητα της κομητείας Πανίου, στην περιφέρεια Νανάι της επαρχίας Γκουανγκντόνγκ[7]. Οι πρώτοι κάτοικοι ήταν πρόσφυγες από την Μογγολική εισβολή κατά τη δυναστεία των νότιων Σονγκ (Song)[8]. Κατά τη δυναστεία των Μινγκ (Ming) μεταξύ 1368 και 1644 μ.Χ., το Μακάου κατοικήθηκε από ψαράδες των επαρχιών Γκουανγκντόνγκ και Φουτζιάν, αλλά δεν αναπτύχθηκε ιδιαίτερα παρά μόνο μετά την άφιξη των Πορτογάλων το 16ο αιώνα[9]. Το 1535 Πορτογάλοι έμποροι έλαβαν το δικαίωμα χρήσης των λιμανιών του Μακάου και ξεκίνησαν εμπορικές δραστηριότητες, χωρίς να έχουν την έγκριση της παραμονής στο έδαφος της Κίνας[10]. Το 1552-53, έλαβαν προσωρινές άδειες κατασκευής αποθηκών[11], ενώ σύντομα έχτισαν πέτρινα σπίτια και ανέπτυξαν την περιοχή με το σημερινό όνομα Ναμ Βαν. Το 1557 αναφέρεται ως το έτος της ίδρυσης του πρώτου μόνιμου οικισμού στο Μακάου, ο οποίος έγινε από τους Πορτογάλους με αντίτιμο ασήμι[11].
Ερείπια του καθεδρικού ναού του Αγίου Παύλου του Μακάου, ο οποίος κατασκευάστηκε το 1602 και καταστράφηκε από φωτιά το 1835. Σήμερα διατηρείται μόνο η νότια πέτρινη πρόσοψη του ναού.
Με την ανάπτυξη του οικισμού και την εισροή όλο και περισσότερων Πορτογάλων εμπόρων, ήταν απαραίτητο αίτημα η δυνατότητα αυτοδιοίκησης, κάτι το οποίο όμως επιτεύχθηκε μόνο το 1840[12]. Το 1576 ο Πάπας Γρηγόριος ο ΙΓ' ίδρυσε την Ρωμαιοκαθολική Επισκοπή του Μακάου[13], ενώ το 1583 σχηματίστηκε κάτω από αυστηρή επίβλεψη των Κινεζικών αρχών ένα τοπικό συμβούλιο των Πορτογάλων με αρμοδιότητα σε θέματα κοινωνικών και οικονομικών σχέσεων[14]. Αν και το λιμάνι του Μακάου ανθούσε, αποτελούσε παράλληλα στόχο επαλειμμένων αλλά αποτυχημένων προσπαθειών κατάκτησης[15] των Ολλανδών κατά το 17ο αιώνα. Μετά τον πόλεμο του οπίου (1839-42), η Πορτογαλία κατέλαβε την Τάιπα (1851) και την Κολοάνε (1864). Το 1887, η κυβέρνηση των Κιν υποχρεώθηκε να υπογράψει μία εμπορική Σινοπορτογαλλική συνθήκη, σύμφωνα με την οποία η Κίνα παραχωρούσε στην Πορτογαλία το δικαίωμα διαρκούς κατοχής και διακυβέρνησης του Μακάου. Η Πορτογαλία από την πλευρά της παραχώρησε το δικαίωμα ελέγχου από την Κίνα σε περίπτωση μετάβασης του Μακάου σε άλλη κυριαρχική δύναμη. Με τη συνθήκη αυτή, το Μακάου έγινε επίσημα αποικία της Πορτογαλίας[8].
Μετά την εκθρόνιση της δυναστείας Κιν από την επανάσταση του Ξινάι το 1928, η κυβέρνηση της Κουομιντάνγκ (ΚΜΤ) διαβίβασε επίσημα στην Πορτογαλία τη διάλυση της συνθήκης που είχε υπογραφεί το 1887, και υπέγραψε στη θέση της μία νέα εμπορική συνθήκη[16]. Οι δύο δυνάμεις υπέγραψαν σύμφωνο φιλίας και εμπορικών συναλλαγών, με μικρές προσαρμογές, οι οποίες δεν άλλαξαν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Πορτογαλίας στο Μακάου[17]. Μετά την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας το 1949, η κυβέρνηση του Πεκίνου κατήργησε την τελευταία συμφωνία, ως επέμβαση ξένων δυνάμεων σε κινεζικό έδαφος, αλλά διατήρησε το στάτους κβο του Μακάου[18].
Η επίδραση της πολιτιστικής επανάστασης στην υπόλοιπη Κίνα, σε συνδυασμό με τη γενική δυσαρέσκεια για την κυβέρνηση της Πορτογαλίας, προκάλεσαν ταραχές στο Μακάου το 1966, με συνέπεια το θάνατο 6 και τον τραυματισμό 200 ατόμων[19][20]. Η Πορτογαλική κυβέρνηση δήλωσε δημόσια συγγνώμη στις 28 Ιανουαρίου 1967 για τα επεισόδια, και μετά τα γεγονότα αυτά υποχρεώθηκε να δώσει βήμα στην Κίνα για τη διακυβέρνηση της περιοχής του Μακάου[20].
Λίγο μετά το αριστερό στρατιωτικό πραξικόπημα του 1974 στη Λισαβόνα, η νέα κυβέρνηση της Πορτογαλίας φάνηκε αποφασισμένη να εγκαταλείψει όλες τις υπερπόντιες κτήσεις της. Το 1976, η Λισαβόνα προσδιόρισε το Μακάου ως κινεζική επικράτεια κάτω από Πορτογαλική διοίκηση και παραχώρησε μεγάλες αυτονομίες στη διοίκηση και την οικονομία. Τρία χρόνια αργότερα, οι δύο χώρες συμφώνησαν να αναγνωρίσουν το Μακάου ως «κινεζική επικράτεια κάτω από προσωρινή Πορτογαλική διοίκηση»[8][21], ενώ ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις για το ζήτημα το 1986. Τον επόμενο χρόνο, υπέγραψαν κοινή διμερή συμφωνία με την οποία το Μακάου αποτέλεσε μία ειδική διοικητική περιφέρεια της Κίνας[22]. Πλήρης κυριότητα δόθηκε στην Κινεζική κυβέρνηση στις 20 Δεκεμβρίου του 1999[23].
Γεωγραφία
Χάρτης του Μακάου με την ομώνυμη χερσόνησο και τις γύρω περιοχές.
Άποψη του λόφου Πένα στο Μακάου.
Το Μακάου ή Μακάο (Macau ή Macao) άλλοτε υπερπόντιο εδαφικό διαμέρισμα της Πορτογαλίας, βρίσκεται στις νότιες ακτές της Κίνας, στην οποία επιστράφηκε στις 20 Δεκεμβρίου 1999. Βρίσκεται στη δυτική πλευρά των εκβολών του ποταμού Τσου (Τσου Τσιανγκ), νότια από την Καντόνα και απέναντι από την πρώην βρετανική αποικία τού Χονγκ Κονγκ. Περιλαμβάνει μια μικρή και στενή χερσόνησο τής κινεζικής επαρχίας Κουάνγκ-τουνγκ και τα νησιά Τάιπα και Κουλόανε. Έχει συνολική έκταση 16,9 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Η πόλη του Μακάου καταλαμβάνει ολόκληρη σχεδόν τη χερσόνησο. Η ονομασία της προέρχεται από την κινεζική λέξη Α-μανγκάο, δηλαδή Όρμος της θεάς Α-μα, προστάτιδας των ναυτικών.
Τόσο η χερσόνησος όσο και τα νησιά αποτελούνται από γρανιτικούς λόφους που περιβάλλονται από μικρές επίπεδες εκτάσεις. Το υψηλότερο σημείο του εδαφικού διαμερίσματος βρίσκεται στο νησί Κουλόανε και φθάνει τα 174 μέτρα. Δεν υπάρχουν μόνιμα ποτάμια ρεύματα και το γλυκό νερό είτε συλλέγεται από τις βροχές είτε εισάγεται.
Το Μακάου βρίσκεται στην τροπική ζώνη. Τα 4/5 των ετήσιων βροχών του, που κυμαίνονται από 1.000 ως 2.500 χιλιοστόμετρα, πέφτουν κατά τη θερινή περίοδο των βροχών, όταν από τον Απρίλιο ως τον Σεπτέμβριο πνέει ο νοτιοδυτικός μουσώνας. Εκτός από βροχεροί, οι θερινοί μήνες είναι επίσης θερμοί, υγροί και γενικά δυσάρεστοι. Οι χειμώνες αντίθετα, μπορεί να είναι θαυμάσιοι.
Η φυσική βλάστηση, πριν από την αποψίλωση των λόφων για την παραγωγή καυσόξυλων και τη δημιουργία χώρου για κατοικίες, αποτελούνταν από αείφυλλα δάση μουσώνων. Στα νησιά υπάρχουν κατά τόπους μικρές γεωργικές εκτάσεις, αλλά οι γεωργικοί οικισμοί είναι μικροί. Στα κύρια προϊόντα συγκαταλέγονται τα λαχανικά και τα φασόλια.
Δημογραφικά στοιχεία
| Γλώσσα που χρησιμοποείται στην καθημερινή ομιλία[24] |
|
|---|---|
| Γλώσσα | Ποσοστό του πληθυσμού |
| Καντονέζικα (Κινέζικα) | 85.7% |
| Άλλες κινέζικοι διάλεκτοι | 6.7% |
| Πορτογαλικά | 6.6% |
| Μανδαρινικά (Κινέζικα) | 3.2% |
| Αγγλικά | 1.5% |
| Others | 2.3% |
Ο ναός Α-μα (1448) είναι αφιερωμένος στη θεά Μάτσου.
Το Μακάου είναι η πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή στον κόσμο, με πυκνότητα πληθυσμού 18.428 κατοίκων ανά τετρ. χλμ[25]. Το 95% του πληθυσμού του είναι Κινέζοι, ενώ ένα 2% είναι πρόσμιξη Κινέζων και Πορτογάλων και συχνά αναφέρεται ως Μακαουανοί[24]. Σύμφωνα με στοιχεία απογραφής του 2006, 47% των κατοίκων έχουν γεννηθεί στην ηπειρωτική Κίνα, από τους οποίους το 74,1% στην Γκουανγκντόνγκ και 15,2% στην Φουτζιάν. Το 42,5% των κατοίκων έχουν γεννηθεί στο Μακάου, ενώ 3,7% στο Χονγκ Κονγκ, 2% στις Φιλιππίνες και 0,3% στην Πορτογαλία[24].
Η πληθυσμιακή ανάπτυξη του Μακάου οφείλεται κύρια στην εσωτερική μετανάστευση από την Κίνα και την εισροή εργατών από άλλες χώρες, καθώς ο ρυθμός γεννήσεων καταγράφεται ως ένας από τους μικρότερους στον κόσμο 8,88 ανά 1000 κατοίκους, εκτ. 2009). Με βάση πρόσφατη έρευνα, το Μακάου έχει το μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση με 84,36 έτη (81,39 οι άνδρες και 87,47 οι γυναίκες), ενώ η βρεφική θνησιμότητα (3,22 θάνατοι ανά 1000 γεννήσεις ζωντανών παιδιών) είναι από τις μικρότερες παγκόσμια[6].
Το Μακάου έχει ως επίσημες γλώσσες τόσο τα Κινέζικα (Καντονέζικα) όσο και τα Πορτογαλικά[26]. Τα τυπικά Πορτογαλικά του Μακάου είναι ίδια με τα Ευρωπαϊκά. Επίσης, χρησιμοποιούνται άλλες γλώσσες όπως τα Μανδαρινικά, τα Αγγλικά και τα Χοκιέν[27]. Η τοπική διάλεκτος, γνωστή και ως Πατουά, είναι ακόμα σε χρήση κύρια από τους μιγάδες πληθυσμούς[28].
Οι περισσότεροι Κινέζοι του Μακάου ακολουθούν τις κινεζικές παραδόσεις, με τις θρησκείες του Ταοϊσμού, του Βουδισμού και του Κουμφουκιανισμού[29]. Παράλληλα, υπάρχει μία σημαντική χριστιανική κοινότητα Ρωμαιοκαθολικών (7%) και Προτεσταντών (2%). Αντίστοιχα, το 17% του πληθυσμού ακολουθεί τον βουδισμό Μαχαγιάνα[30].
Κύριος μοχλός της οικονομίας είναι ο τουρισμός, καθώς το 14,6% του εργατικού δυναμικού απασχολείται σε εστιατόρια και ξενοδοχεία, και το 10,3% σε καζίνο και τυχερά παιχνίδια[27]. Με τον προγραμματισμό ανάπτυξης νέων ξενοδοχειακών μονάδων και καζίνο, αρκετοί τομείς αντιμετωπίζουν έλλειψη εργατικού δυναμικού, με συνέπεια η κυβέρνηση να προωθεί την εισροή μεταναστών. Σήμερα, οι μετανάστες αποτελούν περισσότερο από το 25% της εργατικής δύναμης του Μακάου, φτάνοντας περίπου τις 98.500[31].
Πολιτικό καθεστώς
Το Μακάου είναι περιορισμένη δημοκρατία. Στις άμεσες εκλογές δικαίωμα ψήφου έχουν όσοι είναι 18 ετών για το ήμισυ της βουλής και την πλειοψηφία των εδρών σε 18 επαρχιακά συμβούλια. Οι ψηφοφόροι θα πρέπει να είναι μόνιμοι κάτοικοι και να έχουν ζήσει στο Χονγκ Κονγκ για τα 7 προηγούμενα έτη. Στις έμμεσες εκλογές λαμβάνουν μέρος 220.000 μέλη από λειτουργικές εκλογικές περιφέρειες και μία 800μελής επιτροπή [6].
Βουλευτικές εκλογές
Στις τελευταίες εκλογές, οι οποίες διεξήχθησαν στις 20 Σεπτεμβρίου 2009,[32] εξελέγησαν 12 έδρες με καθολική ψηφοφορία επί συνόλου 27 στην νομοθετική συνέλευση. Οι υπόλοιπες έδρες αποφασίζονται με τη μέθοδο των λειτουργικών "εκλογικών περιφερειών" ή διορίζονται από τον αρχηγό της κυβέρνησης. Στις εκλογές έλαβαν μέρος 16 λίστες, ανάμεσα στις οποίες και η λίστα "Voz Plural - Gentes de Macau", η οποία είναι η πρώτη στην ιστορία του Μακάο από τότε που παραδόθηκε στην Κίνα, με αυτόχθονες υποψηφίους του Μακάο. Η σειρά των λιστών ανακοινώθηκε στα τέλη Ιουλίου.[33]
| Αύξων αριθμός | Λίστα | Πρώτος υποψήφιος | Πλατφόρμα |
|---|---|---|---|
| 1 | União Macau-Guangdong | Μακ Σόι Κουν (Mak Soi Kun) | υπέρ των επιχειρηματιών |
| 2 | Nova Esperança | Ζοζέ Περέιρα Κουτίνιο (José Pereira Coutinho) | Δημόσιοι υπάλληλοι |
| 3 | União Para o Progresso e Desenvolvimento | Λάι Τσο Γουάι (Lai Cho Wai) | υπέρ των επιχειρηματιών |
| 4 | Associação de Próspero Macau Democrático | Αντόνιο Ενγκ (Antonio Ng) | φιλοδημοκρατικοί |
| 5 | Aliança Pr'a Mudança | Μελίντα Τσαν (Melinda Chan) | Δημόσιες μεταρρυθμίσεις |
| 6 | Observatório Cívico | Άνιες Λαμ (Agnes Lam) | φιλοδημοκρατικοί |
| 7 | Associação dos Cidadãos Unidos de Macau | Τσανγκ Μενγκ Καμ (Chan Meng Kam) | Βιομηχανία παιχνιδιών |
| 8 | Equipa de "Justiça Social" | Ιν Καμ Σενγκ (In Kam Seng) | Νεολαία και κοινωνικά ζητήματα |
| 9 | Associação de Activismo para a Democracia | Ενγκ Σεκ Ίο (Ng Sek Io) | ριζοσπάστες φιλοδημοκρατικοί |
| 10 | Nova União para Desenvolvimento de Macau | Άντζελα Λέονγκ (Angela Leong) | Sociedade de Turismo e Diversões de Macau (STDM) |
| 11 | Aliança da Democracia de Sociedade | Λέι Μαν Τσάο (Lei Man Chao) | Εργασιακά δικαιώματα[34] |
| 12 | União Para O Desenvolvimento | Κουάν Τσούι Χανγκ (Kwan Tsui Hang) | παραδοσιακοί |
| 13 | União Promotora Para o Progresso | Χο Ιόν Σανγκ (Ho Ion Sang) | παραδοσιακοί |
| 14 | Voz Plural - Gentes de Macau | Καζίμιρο Πίντο (Casimiro Pinto) | πολυπολιτισμικοί |
| 15 | Associação de Novo Macau Democrático | Άου Καμ Σαν (Au Kam San) | φιλοδημοκρατικοί |
| 16 | Associação de Apoio à Comunidade e Proximidade do Povo | Πολ Πουν (Paul Pun) | Θέματα κοινότητας |
Αποτελέσματα
Η συμμετοχή στις εκλογές ήταν υψηλή και έφτασε το 60% στη χερσόνησο του Μακάου. Τα τελικά αποτελέσματα[35] καθυστέρησαν να ανακοινωθούν εξαιτίας του μεγάλου αριθμού των άκυρων και λευκών ψηφοδελτίων.
| Αριθμός | Λίστα | Ψήφοι | +/- | % | +/- | Έδρες* | +/- |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 4 | APMD | 16.907 | +4.738 | 11,48 | +0,36 | 2 | +1 |
| 15 | ANMD | 11.303 | 7,68 | 1 | |||
| 12 | UPD | 22.101 | +5,513 | 15,01 | +1,72 | 2 | 0 |
| 7 | ACUM | 17.775 | -2,920 | 12,07 | -4,51 | 2 | 0 |
| 13 | UPP | 15.033 | +3,048 | 10,21 | +0,61 | 1 | -1 |
| 10 | NUDM | 14.541 | +2,899 | 9,88 | +0,55 | 1 | 0 |
| 2 | NE | 13.159 | +3,186 | 8,94 | +0.95 | 1 | 0 |
| 1 | UMG | 10.827 | (νέα) | 7,35 | (νέα) | 1 | (νέα) |
| 5 | Mudar | 8.191 | (νέα) | 5,56 | (νέα) | 1 | (νέα) |
| 3 | UPPD | 5.569 | (νέα) | 3,78 | (νέα) | 0 | (νέα) |
| 6 | Cívico | 5.396 | (νέα) | 3,67 | (νέα) | 0 | (νέα) |
| 16 | AACPP | 2.392 | -549 | 1,62 | -0,74 | 0 | 0 |
| 8 | EJS | 1.671 | (νέα) | 1,14 | (νέα) | 0 | (νέα) |
| 9 | AAPD | 1.162 | +508 | 0,79 | +0,27 | 0 | 0 |
| 14 | VPGM | 931 | (νέα) | 0,63 | (νέα) | 0 | (νέα) |
| 11 | ADS | 265 | (νέα) | 0,18 | (νέα) | 0 | (νέα) |
Οι φιλοδημοκρατικοί κατάφεραν να πάρουν μία επιπλέον έδρα σε σύγκριση με τις εκλογές του 2005. Αυτό σημαίνει ότι εξέλεξαν 4 βουλευτές συνολικά στη νέα βουλή. Οι συντηρητικοί έχασαν δύο έδρες, ενώ οι φίλα προσκείμενοι στο Πεκίνο εξακολουθούν να κατέχουν τον έλεγχο της βουλής.[36].
Οικονομία
Εκτός από αποθέματα αλιευμάτων στις εκβολές τού ποταμού Τσου, το Μακάου διαθέτει περιορισμένου φυσικούς πόρους. Αποτελεί, όμως, ελεύθερο λιμάνι και το εμπόριο κατέχει σημαντική θέση στην οικονομία του. Το 1996, το ΑΕΠ ανερχόταν σε 7,3 εκ. δολάρια ΗΠΑ (17.600 δολ. ΗΠΑ κατά κεφαλήν). Κύριο εξαγώγιμο προϊόν είναι τα κλωστοϋφαντουρικά προϊόντα, αλλά εξάγονται επίσης πυροτεχνήματα, παιχνίδια, κινεζικά κρασιά, λιβάνι, κασέλες από ξύλο καμφορόδεντρου, τεχνητά άνθη και ηλεκτρονικά.
Το Μακάου είναι γνωστό για τη βιομηχανία στοιχήματος και τα καζίνο του.
Πολιτισμός
Το άγαλμα του Γκουάν Γιν που αποτελεί ένα μίγμα μεταξύ των παραδοσιακών απεικονίσεων της θεότητας και της Παναγίας.
Χαρακτηριστική πορτογαλική πλακόστρωση, γνωστή ως καλστάντα, στο Λάργκο ντο Σενάντο.
Η ανάμειξη των πολιτισμών της Κίνας και της Πορτογαλίας, καθώς και θρησκευτικών παραδόσεων, για διάστημα μεγαλύτερο από τέσσερις αιώνες, έχει δημιουργήσει στο Μακάου μία μοναδική συλλογή γιορτών, εκδηλώσεων και εθίμων. Η μεγαλύτερη εκδήλωση είναι το Γκραν Πρι του Μακάου το Νοέμβριο[37], κατά το οποίο οι δρόμοι μετατρέπονται σε πίστα ταχύτητας, όπως αντίστοιχα στο Μονακό. Άλλες εκδηλώσεις είναι το Φεστιβάλ Τεχνών τον Μάρτιο[38], η Διεθνής Παρουσίαση Πυροτεχνημάτων το Σεπτέμβριο[39], το φεστιβάλ διεθνούς μουσικής τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο[40], και ο διεθνής μαραθώνιος τον Δεκέμβριο[41].
Η σεληνιακά κινέζικη πρωτοχρονιά είναι το πιο σημαντικό παραδοσιακό ορόσημο και ο εορτασμός συνήθως γίνεται στα τέλη του Ιανουαρίου ή στις αρχές του Φεβρουαρίου[42][43]. Ο ναός Που Τάι Ουν στην Τάιπα είναι ο χώρος εορτασμού του Του Τέι, του θεού της γης, το Φεβρουάριου. Ο δρόμος των παθών του Κυρίου είναι επίσης μία γνωστή καθολική γιορτή, επίσης το Φεβρουάριο[44]. Ο ναός Α-μα, αφιερωμένος στη θεά Ματσού, γιορτάζει τον Απρίλιο, ενώ η γιορτή του μεθυσμένου δράκου γίνεται το Μάιο. Σο Κολοάνε τιμάται ο θεός Ταμ Κονγκ την ίδια μέρα[44], ενώ το φεστιβάλ των πλοίων του δράκου γίνεται στο τέλος Αυγούστου. Όλες οι γιορτές και εκδηλώσεις έχουν ολοκληρωθεί μέχρι το χειμερινό ηλιοστάσιο το Δεκέμβριο[41].
Η τοπική κουζίνα του Μακάου αποτελείται από ένα μείγμα Καντονέζικης και Πορτογαλικής κουζίνας[45]. Πολλά μοναδικά πιάτα προέρχονται από τη μίξη τοπικών μπαχαρικών που χρησιμοποίησαν οι Πορτογάλοι για να αναπαράγουν τη δικιά τους κουζίνα στην Κίνα. Τα συστατικά και οι σάλτσες περιλαμβάνουν στοιχεία από την Ευρώπη, τη Νότια Αμερική, την Αφρική, την Ινδία και τη νοτιοανατολική Ασία, καθώς και τοπικά Κινέζικα στοιχεία[46].
Παραπομπές
↑ "Estimates of population". Statistics and Census Service (DSEC) of the Macau Government. Ανακτήθηκε την 8 Ιουνίου 2009.
↑ "Gross domestic product (GDP) and per-capita GDP". Statistics and Census Service (DSEC) of the Macau Government. Ανακτήθηκε την 2007-06-03.
↑ "2007 Macau in Figures". Statistics and Census Service (DSEC) of the Macau Government. Ανακτήθηκε την 2007-06-03.
↑ Όπως εμφανίζεται στη Βασική Νομοθεσία του Μακάου και την Επίσημη κυβερνητική ιστοσελίδα
↑ Κατάλογος χωρών, εδαφών και νομισμάτων Υπηρεσία Επισήμων Εκδόσεων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
↑ 6,0 6,1 6,2 CIA Worldfact Book
↑ Macau Yearbook 2007, 517.
↑ 8,0 8,1 8,2 "The entry "Macau history" in Macau Encyclopedia" (στα Chinese). Macau Foundation. Ανακτήθηκε την 2008-01-02.
↑ Chan, 3-4.
↑ Fung, 5-6.
↑ 11,0 11,1 Fung, 7.
↑ <Historical figures of Macau>, by CCTV
↑ "The entry "Catholic" in Macau Encyclopedia" (στα Chinese). Macau Foundation. Ανακτήθηκε την 2008-01-06.
↑ <Historical figures of Macau> by CCTV
↑ History of the Qing (清史稿)
↑ Macau Yearbook 2007, 518.
↑ Fung, 409-410.
↑ Fung, 410-411.
↑ "The entry "12-3 Incident" in Macau Encyclopedia" (στα Chinese). Macau Foundation. Ανακτήθηκε την 2008-01-02.
↑ 20,0 20,1 Lo Shiu-hing (December 1989). "Aspects of Political Development in Macau". The China Quarterly 120: 837–851. doi:10.1017/S030574100001849X.
↑ Fung, 418.
↑ Fung, 424.
↑ Macau Yearbook 2007, 519-520
↑ 24,0 24,1 24,2 Global Results of By-Census 2006. Statistics and Census Service (DSEC) of the Macau Government. 2007.
↑ "United Nations World Population Prospects (2004 revision)". UN Statistics Division. Ανακτήθηκε την 2008-01-07.
↑ "Solution of Transition-Related Issues Essential to Sino-Portuguese Cooperation". People's Daily Online. Ανακτήθηκε την 2008-01-07.
↑ 27,0 27,1 "Macau Overview". CIA - The World Factbook. Ανακτήθηκε την 2008-01-07.
↑ Fernandes, Senna (2004). Maquista Chapado: Vocabulary and Expressions in Macau's Portuguese Creole. Macau: Miguel de and Alan Baxter.
↑ Macau 2007 Yearbook. Government Information Bureau of Macau SAR. 2007. ISBN 978-99937-56-09-5.
↑ "Background Note: Macau Profile". U.S. State Department. Ανακτήθηκε την 2008-01-07.
↑ "Principal statistical indicators". Statistics and Census Service (DSEC) of the Macau Government. Ανακτήθηκε την 2007-12-27.
↑ "Macao unveils Legislative Assembly Election Committee". Xinhua (People's Daily Online). 19-03-2009. Ανακτήθηκε την 27-08-2009.
↑ http://www.eal.gov.mo/2009/news/20090729.pdf
↑ Jornal Tribuna de Macau
↑ http://www.eal.gov.mo/2009/media/finalResult/ELMapa_01.jpg
↑ Hojemacau - 22-09-2009
↑ "Grand Prix Macau". Macau Grand Prix Committee. Ανακτήθηκε την 2008-01-04.
↑ "Events and Festivals". Marimari.com, Inc.. Ανακτήθηκε την 2008-01-04.
↑ "Events and Festivals". Marimari.com, Inc.. Ανακτήθηκε την 2008-01-04.
↑ "Events and Festivals". Marimari.com, Inc.. Ανακτήθηκε την 2008-01-04.
↑ 41,0 41,1 "Events and Festivals". Marimari.com, Inc.. Ανακτήθηκε την 2008-01-04.
↑ "Events and Festivals". Marimari.com, Inc.. Ανακτήθηκε την 2008-01-04.
↑ "Macau Festivals & Events". AsiaRooms.com. Ανακτήθηκε την 2008-01-04.
↑ 44,0 44,1 "Macau Geography". AsiaRooms.com. Ανακτήθηκε την 2008-01-06.
↑ "Food in Macau". Marimari.com, Inc.. Ανακτήθηκε την 2008-01-04.
↑ "Macanese Cuisine". thisisthelife.com. Ανακτήθηκε την 2008-01-04.
Βιβλιογραφία
Άλλες πληροφορίες σχετικές με το θέμα Macau
μπορείτε να βρείτε ψάχνοντας στα αδελφικά έργα της Βικιπαίδειας:
Λογότυπο Βικιλεξικού Ορισμoί λεξικού από το Βικιλεξικό
Λογότυπο Βικιβιβλίων Εγχειρίδια από τα Βικιβιβλία
Λογότυπο Βικιφθεγμάτων Αποφθέγματα από τα Βικιφθέγματα
Λογότυπο Βικιθήκης Πηγαία κείμενα από τη Βικιθήκη
Λογότυπο Κοινών Εικόνες και πολυμέσα από τα Κοινά
Λογότυπο Βικινέων Ειδησεογραφικές ιστορίες από τα Βικινέα (στα αγγλικά)
Chan, S. S. (2000). The Macau Economy. Publications Centre, University of Macau. ISBN 99937-26-03-6.
Fung, Bong Yin (1999) (στα Chinese). Macau: a General Introduction. Joint Publishing (H.K.) Co. Ltd.. ISBN 962-04-1642-2.
Godinho, Jorge (2007). Macau business law and legal system. LexisNexis, Hong Kong. ISBN 9789628937271.
Government Information Bureau (2007). Macau Yearbook 2007. Government Information Bureau of the Macau SAR. ISBN 978-99937-56-09-5.
Εξωτερικές συνδέσεις
Ιστοσελίδα της κυβέρνησης του Μακάου
Γραφείο ενημέρωσης της Κυβέρνησης
Macau Yearbook
Γραφείο Πολιτιστικών Υποθέσεων
Κρατικό Γραφείο Τουρισμού του Μακάου
Οδηγός της πόλης του Μακάου
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
