Η Μαύρη Καλλονή (Black Beauty) είναι μυθιστόρημα της Άννα Σιούελ, που εκδόθηκε το 1877.

Πρόκειται για τη φανταστική αυτοβιογραφία ενός καλοαναθρεμμένου και ευγενικού αλόγου, συνηθισμένου στην καλοσύνη, που όμως έσπασε το πόδι του εξαιτίας ενός μεθυσμένου σεΐζη. Η Μαύρη Καλλονή από το σταύλο ενός ευγενούς καταντάει άλογο που σέρνει άμαξες, ώσπου καταλήγει στο τέλος στη φροντίδα μίας ευγενικής γυναίκας και ζει ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή.
Αυτό το αντίγραφο της πρώτης έκδοσης του βιβλίου, αφιερώθηκε από τη συγγραφέα στη μητέρα της. Δημοπρατήθηκε τον Ιούνιο του 2006 από τους Κρίστις στο Λονδίνο και πουλήθηκε έναντι 33.000 λιρών Αγγλίας.

Υπόθεση

Η Μαύρη Καλλονή όταν ήταν ακόμα πουλάρι είχε εκφράσει την απορία του στη μητέρα του, για τη σκληρότητα των ανθρώπων. Είχε παρακολουθήσει μία ομάδα έφιππων κυνηγών που προσπαθούσε να σκοτώσει ένα λαγό και σ' αυτό το κυνήγι έχασαν τη ζωή τους ένας νέος άντρας και το άλογό του.

Όταν η Μαύρη Καλλονή έγινε 4 ετών, την πουλήσανε στον κύριο Γκόρντον, γεγονός που τη λύπησε πολύ γιατί ο πρώτος της αφέντης ήταν πολύ καλός. Εκεί, στο νέο σταύλο, γνωρίστηκε με δύο άλλα άλογα, τη Μέριλεγκς και την Τζίντζερ, με τις οποίες συχνά ανταλλάσσανε τις σκέψεις τους. Η Μαύρη Καλλονή ήταν σχεδόν ευχαριστημένη αλλά εκείνο που της έλειπε ήταν η ελευθερία. Όλο τον καιρό, τον περνούσε κλεισμένη στο σταύλο. Κι όταν ο Τζον, ο ιπποκόμος, την έβγαζε λίγο στο ύπαιθρο, παρεξηγούσε τα παιχνίδια της -που ήταν μία εκδήλωση της ανάγκης για κίνηση- και την έπαιρνε για επιπόλαιη.

Μία μέρα που η κυρία Γκόρντον ήταν άρρωστη, η Μαύρη Καλλονή χρειάστηκε να τρέξει πολλά χιλιόμετρα, χωρίς καμία ανάπαυση, για να φέρει τον χοντρό γιατρό γρήγορα στην κυρία της. Αυτό την κούρασε υπερβολικά. Ο Τζο, ο μικρός ιπποκόμος, που δεν ήξερε καλά τη δουλειά του, δεν την περιποιήθηκε όπως έπρεπε, με αποτέλεσμα να αρρωστήσει βαριά το ευγενικό άλογο.

Μετά από λίγο καιρό, η Μαύρη Καλλονή πουλήθηκε σε έναν αμαξά. Ο υπηρέτης του αμαξά ενδιαφερόταν περισσότερο για το κρασί και λιγότερο για την περιποίηση των αλόγων. Ένα καρφί από το πέταλο της Μαύρης Καλλονής είχε φύγει. Έτσι, ενώ το άλογο κάλπαζε πάνω σ' ένα δρόμο γεμάτο πέτρες, το πέταλο έφυγε και έσπασε το νύχι του αλόγου. Το αποτέλεσμα ήταν να σωριαστεί κάτω το ζώο ξεφορτώνοντας και τον μεθυσμένο ιπποκόμο.

Από το πέσιμο αυτό, τα γόνατα της Μαύρης Καλλονής σημαδεύτηκαν για πάντα. Την αφήσανε στο λειβάδι αρκετό καιρό για να αναλάβει και ύστερα την πούλησαν σε κάποιον που ενοικίαζε άμαξες. Ο χωρισμός της Μαύρης Καλλονής από τα άλλα άλογα, με τα οποία την είχαν συνδέσει κοινά βάσανα, ήταν όσο συγκινητικός είναι και ο χωρισμός πολυαγαπημένων ανθρώπων. Στο νέο της αφεντικό, η Μαύρη Καλλονή έγινε άλογο της δουλειάς. Την έπαιρναν οι πιο διαφορετικοί άνθρωποι και πολλοί από αυτούς ήταν αμάθητοι και την μεταχειρίζονταν άσχημα.

Η βασανισμένη ζωή του ευγενικού αυτού ζώου συνεχίστηκε πολλά χρόνια ακόμα, άλλοτε καλύτερα και άλλοτε χειρότερα. Άλλαξε πολλά αφεντικά και το δράμα κράτησε μέχρι την ημέρα που την ξαναβρήκαν οι πρώτοι της κύριοι. Και τότε, στο φθινόπωρο της μαρτυρικής της ζωής, η μοίρα εδέησε να της χαμογελάσει.

Απήχηση του έργου

Το έργο αυτό ξύπνησε τα ανθρωπιστικά ένστικτα της κοινωνίας, όπως και "Η Καλύβα του Μπαρμπα-Θωμά", που γράφτηκε επίσης από γυναίκα. Στην περίπτωση της "Μαύρης Καλλονής" το αντικείμενο των ανθρωπιστικών αισθημάτων ήταν τα άλογα που για την προστασία τους ιδρύθηκαν από τότε διάφορες Εταιρείες Ζωοφίλων. Η ιστορία του βιβλίου γίνεται δε περισσότερο δραματική από το γεγονός ότι ο ήρωάς της είναι άλογο και δεν είναι σε θέση να εξωτερικεύσει τις διαμαρτυρίες του και να διεκδικήσει μία καλύτερη μεταχείριση από τους ανθρώπους.

Παρόλο που η "Μαύρη Καλλονή" ήταν από την αρχή της κυκλοφορίας της ένα από τα μυθιστορήματα με τις μεγαλύτερες πωλήσεις και μεταφράστηκε σε 12 γλώσσες, απέφερε στη συγγραφέα Άννα Σιούελ μόλις 20 αγγλικές λίρες. Όταν οι ζωοφιλικές εταιρείες του κόσμου κατάλαβαν τη συμβολή που προσέφερε στον αγώνα τους αυτό το έργο, δεν άργησαν να φροντίσουν να εκδοθεί το βιβλίο σε κάθε χώρα, όπου αυτό ήταν εφικτό. Η μεγάλη απήχηση που βρήκε η με τόσο ανθρώπινο και συμπαθητικό τόνο ιστορία της "Μαύρης Καλλονής", έκανε το βιβλίο κλασικό και εξασφάλισε παντοτινή φήμη στην Άννα Σιούελ, η οποία απεβίωσε μόλις 5 μήνες μετά την έκδοση του βιβλίου.

Πηγές

* "Η Μαύρη Καλλονή", Κλασικά Εικονογραφημένα, Εκδόσεις Ατλαντίς, Νο 1015

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library