Στον χώρο της πολιτικής δράσεως, δηλώνει την (συνήθως ένοπλη) παρανομία ή την αντίσταση κατά του κατακτητή σε περίπτωση ξένης κατοχής (λ.χ. οι Γάλλοι «Μακί» κατά την διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου).

Στον χώρο της κουλτούρας, το αντεργκράουντ ταυτίζεται με κάθε πολιτιστική έκφραση που κινείται συνειδητά κάτω από τον φλοιό της εκάστοτε κυρίαρχης κουλτούρας (mainstream), κάθε ιδιόρρυθμη και εναλλακτική έκφραση. Πολλές φορές ταυτίζεται με την λεγόμενη Αντικουλτούρα (Counter-Culture).

Το Αντεργκράουντ στην μουσική, την τέχνη και την έντυπη έκφραση έφτασε στην μεγαλύτερη έως σήμερα ακμή του κατά την διάρκεια των δεκαετιών του ’60 και ’70 και ειδικότερα με τα κινήματα των χίπις και του πανκ.

Βιβλιογραφία

* Μάφι Μάριο, «Underground», Αθήνα,1982
* Ρασσιάς Βλάσης, «Underground Press. Η Ιστορία του υπόγειου Τύπου», β έκδοση, Αθήνα, 1988
* Ραθιονέρο Λουϊς, «Οι Φιλοσοφίες του Underground», Αθήνα, β έκδοση, 1983

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

* Voices from the Underground: Radical Protest and the Underground Press
* Δικτυώνοντας τον "Υπόγειο" Τύπο
* Dave Widgery on the Underground Press
* http://www.poiein.gr/purgatorio