.
Ο νόμος του Emmert περιγράφει μια ποσοτική σχέση μεταξύ του μεγέθους της εικόνας ενός αντικειμένου στον αμφιβληστροειδή, της απόστασής του και του αντιληπτού μεγέθους.
Ο Emil Emmert (1844–1911) το ανακάλυψε το 1881. Πειραματίστηκε με μετα-εικόνες και συνειδητοποίησε ότι το αντιληπτό μέγεθός τους άλλαζε αναλογικά με την απόσταση από το φόντο που παρακολουθούσε, αν και το μέγεθος στον αμφιβληστροειδή ήταν αμετάβλητο. Αυτό το εύρημα μπορεί να εφαρμοστεί στην αντίληψη του μεγέθους γενικά. Η σύνδεση είναι:
\( {\displaystyle G=k\cdot w\cdot e} \)
Όπου G είναι το αντιληπτό μέγεθος, k είναι ένας παράγοντας αναλογικότητας, w είναι η γωνία στην οποία εμφανίζεται το αντικείμενο που βλέπετε και e είναι η απόσταση του αντικειμένου. Ο συντελεστής αναλογικότητας k είναι μια απροσδιόριστη τιμή που μπορεί επίσης να παραλειφθεί για αυτήν την εξέταση. η ανθρώπινη αντίληψη για το μέγεθος δεν είναι απόλυτη αλλά σχετική. Άρα ισχύουν τα εξής:
\( {\displaystyle G\sim w\cdot e} \)
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
