.
Η αμηχανία είναι συναισθηματική κατάσταση που σχετίζεται με ήπια έως σοβαρά επίπεδα δυσφορίας και που συνήθως βιώνεται όταν κάποιος διαπράττει μια κοινωνικά απαράδεκτη, μη αποδεκτή, πράξη και γίνεται μάρτυρας ή του αποκαλύπτεται. Συνήθως, σχετίζεται με κάποια αντίληψη απώλειας τιμής ή αξιοπρέπειας (ή άλλων ιδανικών).
Η αμηχανία μπορεί να προκαλείται από ανεπιθύμητη λήψη προσοχής σε ευαίσθητα θέματα ή προσωπικά ελαττώματα. Ορισμένες αιτίες αμηχανίας προέρχονται από προσωπικές ενέργειες, όπως η αποκάλυψη ψεύδους. Σε πολλούς πολιτισμούς, η έκθεση σε γυμνό ή ακατάλληλα, κατά βούληση, απρεπώς ενδεδυμένο, αποτελεί αιτία αμηχανίας. Αμηχανία μπορεί επίσης να προέλθει από τις ενέργειες άλλων που θέτουν το άτομο σε αμήχανη κατάσταση, όπως υποτιμητικά σχόλια από τρίτους.
Έχει αποδειχθεί ότι εκείνοι που δεν είναι επιρρεπείς σε αμηχανία είναι πιο πιθανό να προβούν σε αντικοινωνική συμπεριφορά - για παράδειγμα, τα έφηβα αγόρια που εμφάνισαν μεγαλύτερη αμηχανία βρέθηκαν λιγότερο πιθανό να επιδίδονται σε επιθετικές/παραβατικές συμπεριφορές.[1]
Παραπομπές
Ketlner et al 1995.
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
