.
Σύμφωνα με το Ποινικό Δίκαιο παρασιώπηση εγκλήματος χαρακτηρίζεται η παράλειψη έγκαιρης αναγγελίας στην αρμόδια Αρχή (ή πλησιέστερη Αρχή) σχεδιαζόμενου ή πραγαμτοποιούμενου κακουργήματος. Στη νομική επιστήμη θεωρείται ως ιδιώνυμο πλημμέλημα γνήσιας παράλειψης που τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών. Η δε παρασιώπιση θεωρείται έγκλημα κατά της απονομής της δικαιοσύνης και αφορά μόνο σε "μελετώμενα" ή "εκτελούμενα" και όχι σε ήδη "τελεσθέντα".
Η αναγγελία μπορεί να γίνει με κάθε εφικτό τρόπο και μέσο φθάνει να γίνει έγκαιρα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει και υποχρέωση του αναγγέλοντος στη παρεμπόδιση, του υπ΄ όψη εγκλήματος.
Το σχετικό άρθρο του Ποινικού Κώδικα (232, παρ. 2) εξαιρεί της ποινής στους "οικείους" των δραστών που σχεδιάζουν ή επιχειρούν το έγκλημα. Επίσης ο νόμος δεν εξαιρεί της υποχρέωσης της αναγγελίας από πρόσωπα υπόχρεα επαγγελματικού απορρήτου π.χ. γιατρούς, δικηγόρους κ.λπ., ακόμη και κληρικούς.
Τέλος η παρασιώπηση κρίνεται τιμωρητέα εφόσον έγινε εκ δόλου. Η "εξ αμελείας" παρασιώπιση δεν τιμωρείται.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
