.
Το Φουτσού (府中市|Fuchū-shi) είναι πόλη στη δυτική πλευρά του Τόκιο της Ιαπωνίας. Το Φουτσού είναι και εμπορικό και οικιστικό κέντρο για το Τόκιο. Η πόλη φιλοξενεί μεγάλης κλίμακας κατασκευαστικές εγκαταστάσεις για τις εταιρίες Toshiba, NEC και Suntory, όπως επίσης και το υπολογιστικό κέντρο για την Τράπεζα της Ιαπωνίας. Τοπικά αθλητικά αξιοθέατα αποτελούν ο Ιππόδρομος του Τόκυο και τα προπονητικά κέντρα για ομάδες ράγκμπι της Top League: την Toshiba Brave Lupus και τη Suntory Sungoliath.
Ως τις 1 Απριλίου 2021, η πόλη είχε εκτιμώμενο πληθυσμό 260.508 κατοίκων, και πυκνότητα πληθυσμού 8.900 άτομα ανά χλμ².[1] Η συνολική έκταση της πόλης είναι 29.43 χλμ²
Γεωγραφία
Το Φουτσού βρίσκεται περίπου 20 χλμ. δυτικά του κέντρου του Τόκιο. Χρησιμοποιώντας τη Γραμμή Keiō από τον Σταθμό Σιντζούκου, χρειάζεται 25 λεπτά μέχρι τον κεντρικό σταθμό του Φουτσού. Η πόλη εκτείνεται πάνω στο οροπέδιο Μουσασίνο στην αριστερή όχθη του ποταμού Τάμα, έχοντας από την αντίπερα όχθη τους λόφους Τάμα. Ο ποταμός Τάμα ρέει μέσα από τη νοτιότερη άκρη της πόλης από τα δυτικά προς τα ανατολικά. Ο λόφος Κοκουμπούντζι εκτείνεται δυτικά προς ανατολικά κατά μήκος του βορρά, ενώ ο λόφος Φουτσού από τα δυτικά προς τα ανατολικά μέσα από το κέντρο της πόλης. Ο πρώτος έχει ύψος 10 με 15 μ., και ο δεύτερος 10 με 20 μ. Ο Σενγκενγιάμα με ύψος 79 μ. βρίσκεται στο βορειανατολικό τμήμα της πόλης. Η περιοχή είναι κυρίως επίπεδη. Στα νότια του λόφου Φουτσού είναι η πεδιάδα του ποταμού Τάμα ενώ στα βόρεια του λόφου Κοκουμπούντζι είναι η πλευρά του οροπεδίου Ρικα-σπέντσου, ενώ η περιοχή ανάμεσα είναι η μεριά Τακικάβα του οροπεδίου Ρικα-σπέντσου. Οι λόφοι λέγονται hake (χάκε) στην τοπική διάλεκτο. Ο ποταμός Νογκαγιάσα, ένας παραπόταμος του Τάμα, ρέει στο νοτιοανατολικό άκρο της πόλης.
Γειτονικοί Δήμοι
Μητροπολιτική περιοχή του Τόκιο
Κοκουμπούντζι
Κογκανέι
Τσόφου
Ινάγκι
Τάμα
Χίνο
Κουνιτάκι
Κλίμα
Το Φουτσού έχει ένα υγρό υποτροπικό κλίμα (κατά Κέππεν: Cfa), που χαρακτηρίζεται από θερμά καλοκαίρια και ήπιους χειμώνες με ελαφριά έως και καθόλου χιονόπτωση. Η μέση ετήσια θερμοκρασία στο Φουτσού είναι 14.0 °C. Η μέση ετήσια βροχόπτωση είναι 1647 mm με τον Σεπτέμβρη να είναι ο πιο υγρός μήνας.Οι υψηλότερες κατά μέσο όρο θερμοκρασίες παρατηρούνται τον Αύγουστο, περίπου στους 25.5 °C, και οι χαμηλότερες τον Ιανουάριο, περίπου
Κλιματικά δεδομένα Φουτσού, Τόκιο(1981 - 2010) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Μήνας | Ιαν | Φεβ | Μάρ | Απρ | Μάι | Ιούν | Ιούλ | Αύγ | Σεπ | Οκτ | Νοε | Δεκ | Έτος |
Υψηλότερη Μέγιστη °C (°F) | 18.9 | 24.1 | 25.6 | 32.0 | 33.0 | 36.7 | 38.6 | 38.9 | 38.5 | 32.2 | 26.1 | 25.3 | 38,9 |
Μέση Μέγιστη °C (°F) | 9.8 | 10.3 | 13.3 | 19.0 | 23.2 | 25.8 | 29.6 | 31.4 | 27.1 | 21.7 | 16.6 | 12.3 | 20,0 |
Μέση Μηνιαία °C (°F) | 4.2 | 5.0 | 8.2 | 13.6 | 18.0 | 21.3 | 25.0 | 26.5 | 22.7 | 17.0 | 11.4 | 6.6 | 15,0 |
Μέση Ελάχιστη °C (°F) | −0.9 | 0.0 | 3.2 | 8.5 | 13.3 | 17.5 | 21.5 | 22.9 | 19.2 | 12.8 | 6.6 | 1.4 | 10,5 |
Χαμηλότερη Ελάχιστη °C (°F) | −7.3 | −8.2 | −5.5 | −1.6 | 4.4 | 10.5 | 13.5 | 17.0 | 8.6 | 2.3 | −2.1 | −6.6 | −8,2 |
Υετός mm (ίντσες) | 49,4 | 54,5 | 112,4 | 122,1 | 129,4 | 157,8 | 162,6 | 189,6 | 224,6 | 187,5 | 87,9 | 52,2 | 1,529,7 |
Μέσες ημέρες κατακρημνίσεων (≥ 1.0 mm) | 5.0 | 5.7 | 10.1 | 10.1 | 10.9 | 12.7 | 12.4 | 9.5 | 11.9 | 10.2 | 7.0 | 4.6 | 110,1 |
Μέσες μηνιαίες ώρες ηλιοφάνειας | 185.0 | 169.8 | 168.6 | 175.3 | 169.0 | 122.5 | 142.8 | 174.2 | 126.8 | 135.8 | 153.2 | 179.4 | 1.914,0 |
Πηγή #1: http://www.data.jma.go.jp Japan Meteorological Agency | |||||||||||||
Πηγή #2: 観測史上1〜10位の値(年間を通じての値) |
Δημογραφικά χαρακτηριστικά
Σύμφωνα με τα στατιστικά,[3] ο πληθυσμός του Φουτσού αυξήθηκε ραγδαία μεταξύ των δεκαετιών του 50 και του 60.
Ιστορικοί πληθυσμοί Έτος Πληθυσμός
1950 45,342
1960 82,098
1970 163,173
1980 192,198
1990 209,396
2000 226,769
2010 255,453
Ιστορία
Η διοίκηση της αρχαίας Επαρχίας Μουσάσι εγκαταστάθηκε στο Φουτσού από τη Μεταρρύθμιση του Τάικα, και η πόλη άνθισε ως τοπικό πολιτικό, οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο. Άνθισε και ως ένα Σουκούμπα για τη διαδρομή Κοσού στην περίοδο Έντο, και στην πόλη τοποθετήθηκε η δημόσια αρχή της Περιοχή Τάμα, περιοχής Τάμα με την έναρξη της εποχής Μειτζί.
645: Με τη Μεταρρύθμιση του Τάικα η διοίκηση της Επαρχίας Μουσάσι εγκαταστάθηκε στο Φουτσού.
1333: Συνέβη η Μάχη της Μπουμπαιγκαβάρα.
1602: Εγκαθιδρύεται το Σουκούμπα του Φουτσού με την αναβάθμιση του Δρόμου Κοσού.
1868: Δημιουργείται ο Νομός της Νιραγιάμα και το νοτιοδυτικό τμήμα της πόλης περνάει υπό τον έλεγχό της, ενώ το υπόλοιπο παραμένει στην επαρχία του Μουσάσι.
1869: Με την ίδρυση του Νομού Σινιγκάβα όλη η πόλη, εκτός του νοτιοδυτικού τμήματός της, γίνεται μέρος της.
1871: Μέρος της πόλης περνάει στον έλεγχο του Νομού Καναγκάβα.
1878: Η περιοχή Τάμα του Νομού Καναγκάβα, χωρίζεται σε 3 περιοχές: τη Βόρεια Τάμα, τη Νότια Τάμα και τη Δυτική Τάμα, ενώ η Ανατολική Τάμα αποτέλεσαι περιοχή του Τόκιο. Η πόλη του Φουτσού πέρασε στα εδάφη της Βόρειας Τάμα, όπου τα διοικητικά γραφεία της περιοχής χτίστηκαν στην πόλη.
1880: 4 κωμοπόλεις και 1 χωριό της περιοχής συγχωνεύτηκαν και δημιούργησαν το Φουτσού.
1954 April 1: Η κωμόπολη του Φουτσού και τα χωριά Τάμα και Νισίφου συγχωνεύτηκαν και δημιούργησαν την πόλη του Φουτσού, με τη δομή αυτή του Δήμου.
Διοίκηση
Το Φουτσού έχει μορφή διακυβέρνησης αυτή του δημάρχου με δημοτικό συμβούλιο με έναν άμεσα εκλεγμένο δήμαρχο και ένα μονοκαμεραλιστικό δημοτικό συμβούλιο 30 μελών. Το Φουτσού συνεισφέρει με 2 μέλη στο Μητροπολιτικό Συμβούλιο του Τόκυο. Σε όρους εθνικής πολιτικής, η πόλη αποτελεί μέρος της 28ης συνοικίας του Τόκυο της κάτω Βουλής του Κοινοβουλίου της Ιαπωνίας.
Εκπαίδευση
Κολλέγια και Πανεπιστήμια
Tokyo University of Foreign Studies
Tokyo University of Agriculture and Technology
Εθνική Σχολή Αστυνομικών
Metropolitan Police Academy
Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Το Φουτσού έχει 5 δημόσια λύκεια που λειτουργούν υπο την Επιτροπή Παιδείας του Τόκιο και ένα ιδιωτικό σχολείο γυμνάσιο/λύκειο.
Λύκειο Φουτσού
Λύκειο Φουτσού-Χιγκάσι
Λύκειο Φουτσού-Νισί
Τεχνικό Λύκειο Φουτσού
Λύκειο Νόγκιο
Γυμνάσιο/Λύκειο Μεισέι (ιδιωτικό)
Η πόλη έχει 22 δημόσια δημοτικά σχολείο και 11 γυμνάσια που λειτουργούν υπό τις αρχές της πόλης και 2 ιδιωτικά δημοτικά. Στην πόλη η Μητρόπολη του Τόκιο λειτουργεί και 3 ειδικά σχολέια για άτομα με ειδικές ανάγκες.
Μετακινήσεις
Σιδηρόδρομος
Keio Corporation - Keiō Line
Keio Corporation - Keiō Keibajō Line
JR East – Nambu Line
JR East – Musashino Line
Seibu Railway - Seibu Tamagawa Line
Λεωφορειογραμμές
Οι περισσότερες γραμμές λεωφορείων ξεκινούν από τον σταθμό του Φουτσού. Οι άλλες γραμμές ξεκινούν από τους σταθμούς Τάμα-Ρέιεν, Χιγκάσι-Φούτσου, Μπουμπαιγκαβάρα, Νακαγκαβάρα, Τάμα, Κορεμάσα, ή Σεισεκισακουραγκάοκα.
Αυτοκινητόδρομοι
Με διόδια
E19 Chūō Expressway
Εθνικοί
Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Road data/parser/hooks' not found. (Kōshū Highway)
Περιφερειακοί
Περιφερειακός Τόκιο Δρόμος 9
Περιφερειακός Τόκιο Δρόμος 14
Περιφερειακός Τόκιο Δρόμος 15
Περιφερειακός Τόκιο Δρόμος 17
Περιφερειακός Τόκιο Δρόμος 18
Περιφερειακός Τόκιο Δρόμος 20
Περιφερειακός Τόκιο Δρόμος 110
Περιφερειακός Τόκιο Δρόμος 133
Περιφερειακός Τόκιο Δρόμος 229
Περιφερειακός Τόκιο Δρόμος 245
Περιφερειακός Τόκιο Δρόμος 247
Περιφερειακός Τόκιο Δρόμος 248
Τοπικά Αξιοθέατα
ΛεωφόροαBaba Daimon Keyaki
Ένα από τα μεγάλα τύμπανα του φεστιβάλ Κουραγιάμι στον βωμό Οκουνιτάμ κάθε άνοιξη
Kyodo no mori υπαίθριο μουσείο και πάρκο
Ιππόδρομος του Τόκυο φιλοξενεί αγώνες G1 (Grade 1).[4]
Βωμός Όκουνιταμα[5]
Αεροπορική Βάση Φουτσού
Φυλακή του Φουτσού, μία από τις μεγαλύτερες φυλακές στην Ιαπωνία
Αθλητισμός
Suntory Sungoliath - Ομάδα ράγκμπι με βάση το Φουτσού
Toshiba Brave Lupus - Ομάδα ράγκμπι με βάση το Φουτσού
Fuchu Athletic F.C. - Ομάδα ποδοσφαίρου σάλας με βάση το Φουτσού
Για τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964, η πόλη φιλοξένησε μέρος των διαδρομών για τους αγώνες των 50 χιλιομέτρων βάδην και του μαραθωνίου.[6]
Παραπομπές
«Fuchū city official statistics» (στα Ιαπωνικά). Japan.
Fuchū climate data
Fuchū population statistics
[1] Αρχειοθετήθηκε October 28, 2008, στο Wayback Machine.
«厄除け・厄払いは大國魂神社(東京・府中)». Ookunitamajinja.or.jp. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2012.
1964 Summer Olympics official report. Αρχειοθετήθηκε 2018-12-25 στο Wayback Machine. Volume 2. Part 1. pp. 74-5
Χώρες της Ασίας
|
|||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Ανεξάρτητα κράτη |
Αίγυπτος1 | Αζερμπαϊτζάν3 | Ανατολικό Τιμόρ | Αρμενία2 | Αφγανιστάν | Βιετνάμ | Βόρεια Κορέα | Γεωργία3 | Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα | Ιαπωνία | Ινδία | Ινδονησία | Ιορδανία | Ιράκ | Ιράν | Ισραήλ | Καζακστάν3 | Καμπότζη | Κατάρ | Κίνα (Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας) | Κιργιζία | Κουβέιτ | Κύπρος2 | Λάος | Λίβανος | Μαλαισία | Μαλδίβες | Μιανμάρ | Μογγολία | Μπανγκλαντές | Μπαχρέιν | Μπουτάν | Μπρουνέι | Νεπάλ | Νότια Κορέα | Ομάν | Ουζμπεκιστάν | Πακιστάν | Παλαιστίνη | Ρωσία3 | Σαουδική Αραβία | Σιγκαπούρη | Σρι Λάνκα | Συρία | Ταϊλάνδη | Τατζικιστάν | Τουρκία3 | Τουρκμενιστάν | Υεμένη | Φιλιππίνες |
|
|||||
Εξαρτημένα εδάφη |
|
||||||
Αμφισβητούμενα εδάφη | |||||||
Μερικώς αναγνωρισμένα κράτη | |||||||
1 Τμήμα της χώρας ανήκει στην Αφρική. 2 Συνήθως γεωγραφικά θεωρείται Ασιατική χώρα, αλλά ωστόσο για πολιτισμικούς και ιστορικούς λόγους εντάσσεται συχνά στην Ευρώπη. 3 Τμήμα της χώρας ανήκει στην Ευρώπη.
|
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License