Η ΣΣ Λάτσιο (ιταλικά: S.S. Lazio, προφέρεται: [ˈlattsjo]) είναι ποδοσφαιρικός σύλλογος της Ιταλίας με έδρα τη Ρώμη. Αποτελεί τμήμα του ευρύτερου αθλητικού σωματείου ΣΣ Λάτσιο. Ο σύλλογος, που ιδρύθηκε το 1900, έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του στην κορυφαία βαθμίδα του ιταλικού ποδοσφαίρου. Η Λάτσιο υπήρξε δύο φορές πρωταθλήτρια και επτά φορές κυπελλούχος Ιταλίας, κατέκτησε τέσσερις φορές το Σούπερ Καπ Ιταλίας και μια φορα το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης, όπως και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ.[2]
Ο σύλλογος είχε την πρώτη μεγάλη του επιτυχία το 1958, κερδίζοντας το εγχώριο κύπελλο. Το 1974, κατέκτησε τον πρώτο τίτλο του στη Σέριε Α. Τα τελευταία 15 χρόνια ήταν η πιο επιτυχημένη περίοδος στην ιστορία της Λάτσιο, κατακτώντας το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ το 1999, τον τίτλο της Σέριε Α το 2000, αρκετά εγχώρια κύπελλα και φτάνοντας στον πρώτο της τελικό στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ το 1998.
Τα παραδοσιακά χρώματα της Λάτσιο είναι γαλάζια φανέλα και λευκό παντελόνι. Τα χρώματα θυμίζουν την αρχαία ελληνική κληρονομιά της Ρώμης. Η ομάδα διεξάγει τους εντός έδρας αγώνες της στο Στάδιο Ολίμπικο της Ρώμης, χωρητικότητας 72.698 θεατών. Η Λάτσιο έχει μακροχρόνια αντιπαλότητα με τη συμπολίτισσά της, Ρόμα, στο λεγόμενο Derby della Capitale.
Ιστορία
Η Λάτσιο ιδρύθηκε στη Ρώμη στις 9 Ιανουαρίου 1900 ως αθλητικός σύλλογος δρομέων και αρχικά αγωνιζόταν στο στάδιο Rondinella στην εύπορη περιοχή Parioli της βόρειας Ρώμης. Τα χρώματά της, το γαλάζιο και το λευκό, προέρχονται από τα χρώματα της σημαίας της Ελλάδας, πατρίδας των Ολυμπιακών Αγώνων και του αθλητικού ιδεώδους. Έμβλημα της ομάδας είναι ο αετός, σύμβολο των ρωμαϊκών λεγεώνων. Η ονομασία της προέρχεται από την ευρύτερη περιφέρεια της ιταλικής πρωτεύουσας, το Λάτιο. Κύρια δεξαμενή άντλησης υποστηρικτών της ήταν αρχικά τα αστικά στρώματα, σε αντίθεση με τη συμπολίτισσα και μεγάλη της αντίπαλο ΑΣ Ρόμα που χρησιμοποιούσε ως έδρα το γήπεδο Testaccio στην ομώνυμη εργατική συνοικία του νότιου τομέα της πόλης.[3]
Χρώματα και εμβλημα
Αρχική αμφίεση
Τα ιστορικά χρώματα της Λάτσιο είναι το λευκό και το γαλάζιο, τα οποία επιλέχθηκαν προς τιμήν της Ελλάδας, γενέτειρας των Ολυμπιακών Αγώνων, καθώς η ρωμαϊκή κοινωνία ιδρύθηκε σε μια εποχή αναγέννησης του Ολυμπιακού πνεύματος, λίγα χρόνια μετά το 1896, όπου με πρωτοβουλία του Γάλλου Βαρόνου Πιέρ ντε Κουμπερτέν, πραγματοποιήθηκαν οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες της σύγχρονης εποχής.[4][5]
Το έμβλημα της Λάτσιο είναι ο Αετός (Aquila), ο οποίος επιλέχθηκε ως σύμβολο εξουσίας, νίκης και ευημερίας. Με τα χρόνια το έμβλημα της Λάτσιο έχει υποστεί αρκετές αλλαγές: το πρώτο πραγματικό επίσημο έμβλημα σχεδιάστηκε το 1912 και απεικονίζει μια ασπίδα με κάθετες ρίγες λευκές και γαλάζιες, οι οποίες στηρίζουν έναν αετό που κρατά με το ράμφος του μία κορδέλα, στην οποία αναγράφεται το όνομα της ομάδας.[6]
Λίγες εποχές αργότερα εμφανίζεται στο σύμβολο της Λάτσιο τη λέξη «Roma», το οποίο τροποποιήθηκε κατά τη διάρκεια των δύο δεκαετιών με τη βούληση του καθεστώτος Μουσολίνι. Στο τέλος της δικτατορίας, το έμβλημα των Biancocelesti ανακαινίστηκε με βάση το αρχικό στυλ. Το 1979, με την άφιξη του επαγγελματισμού στο ιταλικό ποδόσφαιρο, η Λάτσιο δημιούργησε ένα έμβλημα, το οποίο καταχωρήθηκε στο ιταλικό Γραφείο Εμπορικών Σημάτων και Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας (Ufficio italiano brevetti e marchi), ένας μικρός μπλε στυλιζαρισμένος αετός, ο οποίος εμφανίστηκε στο ύφασμα που κατασκευάστηκε από την εταιρεία Pouchain που έδρευε στη Ρώμη.[7] Ιδιαίτερο είναι το σύμβολο που υιοθετήθηκε στη δεκαετία του ογδόντα, το οποίο χαρακτηρίζεται μόνο από στυλιζαρισμένη εικόνα του αετού, ενώ αγαπήθηκε από τους οπαδούς της Λάτσιο περισσότερο, τόσο πολύ έτσι ώστε, σύμφωνα με την κατάταξη για τα πιο όμορφα εμβλήματα ποδοσφαίρου από την Guerin Sportivo, φαίνεται να είναι το τρίτο πιο αποδεκτό.[8]
Το σημερινό έμβλημα του συλλόγου της πρωτεύουσας, με την τελευταία τροποποίηση το 1993, αντανακλά το στυλ των τελευταίων ετών, με ένα χρυσό αετό, που στηρίζεται στην ασπίδα με λευκές και γαλάζιες κάθετες ρίγες, στην οποία είναι χαραγμένο το όνομα της ομάδας. Το έμβλημα αυτό έχει αναθεωρηθεί σε ειδική έκδοση για την εκατονταετηρίδα της Λάτσιο[9] και έμεινε για ένα πλήρες έτος στη φανέλα της Λάτσιο, με την επιγραφή ένατη Ιανουαρίου του 2000 στο εσωτερικό της ασπίδας με λευκές και γαλάζιες λωρίδες που στηρίζουν τον αετό με στυλιζαρισμένη μορφή και με μεγάλα γράμματα ο αριθμός 100, με το οποίο επρόκειτο να μείνουν στη μνήμη τα χρόνια από την ίδρυση του παλαιότερου ποδοσφαιρικού συλλόγου στην ιταλική πρωτεύουσα.
Εξέλιξη του εμβλήματος
Από τη θέσπιση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου έως σήμερα:
1979–1982
1982–1987
1993–σήμερα
Τίτλοι
Εθνικοί
- Σέριε Α
- Πρωταθλήτρια (2): 1973-74, 1999-00
- Κύπελλο Ιταλίας
- Νικήτρια (7): 1958, 1997-98, 1999-2000, 2003-04, 2008-09, 2012-13, 2018-19
- Σούπερ Καπ Ιταλίας
- Νικήτρια (4): 1998, 2000, 2009, 2017
- Σέριε Β
- Πρωταθλήτρια (1): 1968-69
Ευρωπαϊκοί
- Κύπελλο Κυπελλούχων
- Νικήτρια (1): 1998-99
- ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ
- Νικήτρια (1): 1999
- Κύπελλο Άλπεων
- Νικήτρια (1): 1971
Διεθνείς
- Τουρνουά Άμστερνταμ:
- Νικήτρια (1): 1999
Παίκτες
Τρέχουσα σύνθεση
Τελευταία ενημέρωση: 30 Ιανουαρίου 2019[10]
Σημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.
|
|
Βαθμολογία στην ΟΥΕΦΑ
Ο παρακάτω πίνακας αναγράφει την θέση της Λάτσιο στην βαθμολογία στην ΟΥΕΦΑ, καθώς και τις 3 ομάδες που την προπορεύονται και που την ακολουθούν.[11]
Τελευταία ενημέρωση: 12 Ιανουαρίου 2014.
| Θέση | Ομάδα | Βαθμοί |
|---|---|---|
| 39 |  Μπορντό |
51.866 |
| 40 |  Βιγιαρρεάλ |
51.685 |
| 41 |  Τβέντε |
50.629 |
| 42 |  Λάτσιο |
50.621 |
| 43 |  Άντερλεχτ |
50.220 |
| 44 | Άλκμααρ |
48.129 |
| 45 |  Μεταλίστ |
45.526 |
Προπονητικό επιτελείο
Τελευταία ενημέρωση: 7 Σεπτεμβρίου 2017[12]
| Ιδιότητα | Όνομα |
|---|---|
| Προπονητής | Σιμόνε Ιντζάγκι |
| Βοηθός προπονητή | Μασιμιλιάνο Φάρρις |
| Προπονητής τερματοφυλάκων | Ανταλμπέρτο Γκριτζιόνι |
| Προπονητές φυσικής κατάστασης | Αντριάνο Μπιανκίνι
|
Στατιστικά στοιχεία
Ο Τζουζέπε Φαβάλι κατέχει το ρεκόρ των περισσότερων εμφανίσεων με τη Λάτσιο, έχοντας κάνει 401 εμφανίσεις από το 1992 μέχρι το 2004 [13].
Ο κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών της Λάτσιο είναι ο Σίλβιο Πιόλα, σκοράροντας 148 γκολ.[13]
Η μεγαλύτερη προσέλευση θεατών σε αγώνα της Λάτσιο έγινε στις 12 Μαΐου 1974, με αντίπαλο την Φότζια, όπου σε αυτό το ματς η Λάτσιο κατέκτησε το πρώτο της πρωτάθλημα.
|
|
Γκόραν Πάντεφ[15]
Ιστορικοί ποδοσφαιριστές
Αρκετοί μεγάλοι ποδοσφαιριστές έχουν περάσει από τις τάξεις της Λάτσιο. Μερικοί από αυτούς:
Χουάν Σεμπάστιαν Βερόν
Πολ Γκασκόιν- Τζόρτζιο Κινάλια
Πάβελ Νέντβεντ- Σίλβιο Πιόλα
- Τζουζέπε Σινιόρι
Σέρζιο Κονσεισάο- Πάολο ντι Κάνιο
Μίροσλαβ Κλόζε
Παραπομπές
www.sslazio.it/it/societa/profilo. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2018.
«Palmares». S.S. Lazio (στα Italian). Ανακτήθηκε στις 9 January 2011.
«Το ποδόσφαιρο στη Ρώμη». UEFA (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2015.
«"I colori saranno quelli della bandiera greca..."». Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2013.
«Pierre de Coubertin e quella frase mai detta». Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2012.
1912/13 sslazio1900.it
«Museo delle maglie della Lazio». Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2014.
«La classifica degli stemmi più belli del calcio, Lazio al terzo posto». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2013.
GU Serie Generale n.179 del 2-8-2000 gazzettaufficiale.i
«Squad - Lazio ǀ Lega Serie A» (στα Italian). Ανακτήθηκε στις 19 August 2018.
«Βαθμολογία UEFA». UEFA.
«Προσωπικό». Σ.Σ. Λάτσιο (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2012.
«Record». S.S. Lazio. Ανακτήθηκε στις 9 January 2011.
«Tommaso Rocchi». ESPN. Ανακτήθηκε στις 12 October 2009.
«Goran Pandev». ESPN. Ανακτήθηκε στις 12 October 2009.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επίσημο site της Λάτσιο
Το Ολίμπικο από το δορυφόρο.
Ομάδες της Σέριε Α 2015-2016
Αταλάντα Γιουβέντους Ελλάς Βερόνα Έμπολι Ίντερ Κάρπι Κιέβο Βερόνα Λάτσιο Μίλαν Μπολόνια Νάπολι Ουντινέζε Παλέρμο Ρόμα Σαμπντόρια Σασουόλο Τζένοα Τορίνο Φιορεντίνα Φροζινόνε
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
