Πάολο Μαλντίνι

O Πάολο Τσέζαρε Μαλντίνι (Paolo Cesare Maldini, 26 Ιουνίου 1968) είναι Ιταλός πρώην ποδόσφαιριστής. Γεννήθηκε στο Μιλάνο στις 26 Ιουνίου 1968.

Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομα	Πάολο Τσέζαρε Μαλντίνι
Ημερ. γέννησης	26 Ιουνίου 1968 (50 ετών)
Τόπος γέννησης	Μιλάνο, Ιταλία
Ύψος	1,86 m
Θέση	Αμυντικός
Ομάδες νέων
1978-1985	ΑΚ Μίλαν
Επαγγελματική καριέρα*
Περίοδος	Ομάδα	Συμμ.†	(Γκ.)†
1985-2009	ΑΚ Μίλαν	647	(29)
Σύνολο		647	(29)
Εθνική ομάδα
Περίοδος	Ομάδα	Συμμ.†	(Γκ.)†
1986-1988	Ιταλία U21	12	(5)
1988-2002	Ιταλία	126	(7)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ).

Βιογραφικά στοιχεία

Πέρασε και τις 25 περιόδους της σταδιοδρομίας του στην ΑΚ Μίλαν της Ιταλικής Serie Α, πριν αποσυρθεί στην ηλικία των 40 χρονών. Με την οποία έχει πάνω από 1000 επίσημες συμμετοχές και έχει σημειώσει 29 γκολ. Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, ο Μαλντίνι κέρδισε το UEFA Champions League 5 φορές, καθώς και 5 τίτλους Serie A, 1 Coppa Italia, 1 Supercoppa Italia, 5 European Super Cup, 2 διηπειρωτικά κύπελλα και 1 παγκόσμιο κύπελλο λεσχών της FIFA. Έπαιξε για 14 έτη για την ιταλική εθνική ομάδα, που έκανε το ντεμπούτο του το 1988 πριν αποσυρθεί το 2002 με 126 εμφανίσεις και σημειώνοντας 7 γκολ.

Ο πατέρας του Μαλντίνι, Ο Τσέζαρε Μαλντίνι έπαιξε στο παρελθόν και για την ΑΚ Μίλαν και ήταν αρχηγός της και ήταν επιτυχημένος προπονητής της εθνικής ομάδας της Ιταλίας U-21.
Καριέρα σε συλλόγους

Ο Μαλντίνι έκανε το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα στην εποχή του 1984-85 στις 20 Ιανουαρίου 1985, που αντικατέστησε τον τραυματισμένο Sergio Battistini σε ένα αγώνα ενάντια στην Udinese στην ηλικία 16. Ήταν η μόνη εμφάνιση στο πρωτάθλημα της περιόδου, αλλά ήταν στην αρχική ενδεκάδα από την επόμενη περίοδο.

Το Scudetto της περιόδου 1987-88 ήταν το πρώτο από τα πολλά τρόπαια του Μαλντίνι , και το πρώτο από τους επτά τίτλους πρωταθλήματος, που κατέκτησε με την ομάδα. Ήταν επίσης μέλος των αήττητων πρωταθλητών της Serie Α της Milan στην εποχή του 1991-92.

Εκτός από τη νίκη του τρίτου Champions League του και την επίτευξη του τελικού του Παγκόσμιου Κυπέλλου του 1994, ο Μαλντίνι έγινε ο πρώτος αμυντικός που ήταν υποψήφιος για να κερδίσει το ετήσιο βραβείο παγκόσμιου παίκτη του κόσμου του περιοδικού παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Κατά τη διάρκεια του λόγου αποδοχής του, ο Μαλντίνι κάλεσε το κύριο σημείο του «ιδιαίτερο θέμα υπερηφάνειας επειδή οι αμυντικοί λαμβάνουν γενικά τόσο πολλή λιγότερη προσοχή από τα Μ.Μ.Ε. από τους goalscorers». Η Milan τον επέλεξε ως τον αντικατατάτη του Franko Baresi στη θέση του αρχηγού της ομάδας.

Ο Μαλντίνι έπαιξε τον 600ο αγώνα στην Serie του Α στις 13 Μαΐου 2007 στον αγώνα με την Κατάνια που έληξε 1-1. Στις 25 Σεπτεμβρίου 2005, ο Μαλντίνι έσπασε το ρεκόρ συμμετοχών στην Serie Α του Dino Zoff μετά που έπαιξε το 571ο αγώνα πρωταθλήματος, ενάντια στη Treviso, 7 ημέρες νωρίτερα, είχε παίξει το 800ο παιχνίδι του σε όλες τις διοργανώσεις με την Milan. Στις 16 Φεβρουαρίου 2008, ο Μαλντίνι έφθασε τα 1.000 επίσημα παιχνίδια με την Μilan και την Ιταλία όταν μπήκε ως αλλαγή ενάντια στην Πάρμα.

Ο Μαλντίνι έχει 8 συμμετοχές σε τελικούς Champions League κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, o μόνος που έχει περισσότερες είναι ο Francisco Gento, ο οποίος έχει 9 συμμετοχές. Ο Μαλντίνι έχει κατακτήσει το τρόπαιο 5 φορές, το τελευταίο σε νίκη 2-1 της Μilan επί της Liverpool, το 2007, στον τελικό της Αθήνας στις 23 Μαΐου. Σε μια συνέντευξη του, που προβλήθηκε πριν από τον τελικό του 2007, επισήμαναι για τον τελικό του Champions League του 2005, έναν αγώνα που η Μίλαν έχασε στα πέναλντυ 3-2 από την Λίβερπουλ μετά το σκορ 3-0 του ημίχρονου υπέρ της, αυτή η ήττα οδηγήσει στην χειρότερη στιγμή της καριέρας του, αν και είχε σημειώσει τον ταχύτερο-ποτέ γκολ σε ένα ευρωπαϊκό τελικό του Champions League μόλις 51 δευτερόλεπτα από την αρχή του αγώνα, στο πλαίσιο της διαδικασίας, επίσης έγινε ο γηραιότερος παίκτης που έχει σκοράρει ποτε σε τελικό.

O Μαλντίνι ανακοίνωσε τα σχέδιά του για να συνταξιοδοτηθεί στο τέλος της σεζόν 2007-08, λέγοντας ότι θα το πράξει και ότι «δεν λυπάται». Ωστόσο, μετά τον αποκλεισμό της Μilan από το Champions League με την Arsenal το Μάρτιο, ο Μαλντίνι δήλωσε ότι θα ενδεχομένως θα καθυστέρηση την αποχωρηση του για τουλάχιστον ένα ακόμη έτος. Υπέγραψε την επέκταση του συμβολαίου του στις 6 Ιουνίου που τον κράτησε στη Μilan για την σεζόν 2008-09. Στις 18 Απριλίου 2009, o Μαλντίνι ανακοίνωσε ότι τελικά θα αποχωρήσει στο τέλος της σεζόν 2008-09. Στις 17 Μαΐου, στο Friuli Stadium, Μαλντίνι έπαιξε 900ο αγώνα του υπαλλήλου για την Μilan σε ένα παιχνίδι πρωταθλήματος εναντίον στην Udinese. Ο τελευταίος αγώνας του Μaldini στο San Siro ήταν στις 24 Μαΐου, σε ένα παιχνίδι που η Milan έχασε 3 - 2 από την Roma. Η τελευταία εμφάνιση του για την Μilan, και το τελευταίο παιχνίδι του στην ενεργό δράση ήταν στις 31 Μαΐου 2009, στο τελευταίο αγώνα της περιόδου, κατά της Fiorentina, όπου η Milan κέρδισε 2-0.
Διεθνής σταδιοδρομία

Το 1986, ο Maldini κλήθηκε από τον Cesare τον πατέρα του στις ιταλικές U-21 εθνικές ομάδες, όπου είχε 12 συμμετοχες και σκόραρε πέντε γκολ σε δύο χρόνια. Έκανε το ντεμπούτο στους Scuadra Azzuri στην ηλικία των 19 stiw 31 Μαρτίου 1988, σε μια φιλική ισοπαλία 1-1 εναντίον της Γιουγκοσλαβίας, και έκανε μία εμφάνιση για την Ιταλία το 1988 στο Ολυμπιακούς Αγώνες. O Maldini συμμετείχε στα τέσσερα παιχνίδια της Ιταλίας στο Euro 1988, και συμμετείχε στο πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο του το 1990, όπου η Ιταλία έχασε από την Αργεντινή στα ημιτελικά στη διαδικασία των πέναλτι.

Το πρώτο διεθνές γκολ του Μaldini ήρθε στον 44ο αγώνα του με το εθνόσημο, σε ένα φιλικό που έληξε 2-0 υπέρ της Ιταλίας με το Μεξικό στις 20 Ιανουαρίου 1993. Ο Maldini ήταν αρχηγός της Ιταλία από το Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1994, έφτασαν μέχρι τον τελικό χάνοντας από την Βραζιλία στα πέναλτι. Συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη ομάδα του τουρνουά, 32 χρόνια μετά τον πατέρα του. Στο Euro 1996 η Ιταλία αποκλείστηκε στην φάση των "8", καθώς και στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1998. Η Ιταλία έφτασε στον τελικό του Euro 2000, αλλά έχασε από τη Γαλλία στην παράταση.

Η Ιταλία αποκλείστηκε από την φάση των "16" στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002, και ο Μaldini αποσύρθηκe από το διεθνή καριέρα,και ήταν ο παίκτης με τις περισσότερες συμμετοχές με την εθνική Ιταλίας. Σκόραρε επτά διεθνή γκολ, όλα σε εντός έδρας παιχνίδια. Πέρασε πάνω από το ήμισυ των 16 ετών του ως διεθνής από το πόστο του αρχηγού της ομάδας, φορώντας το περιβραχιόνιο 74 φορές έναν αριθμό που αποτελεί ρεκόρ.

Τον Φεβρουάριο του 2009, ο προπονητής της εθνικής Μarcello lipi δήλωσε ότι υποστηρίζει έναν τελευταίο αγώνα για τον Μaldini, δηλώνοντας ότι θα του δώσει την ευκαιρία να παίξει για τους Scuadra Azzurri για μια τελευταία φορά. Η Ιταλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία του πρόσφερε μια θέση στην ενδεκάδα σε ένα φιλικό αγώνα εναντίον της Βόρειας Ιρλανδίας. Ωστόσο, ο Μaldini απέρριψε την προσφορά, λέγοντας ότι ήθελε να συμμετέχει σε ένα "επίσημο" αγώνα.
Συνταξιοδότηση

Πριν από τη συνταξιοδότησή του, ο Μaldini, διευκρίνισε ότι ποτέ δεν θα να κινηθεί για μια καριέρα προπονητή. Του προσφέρθηκε μια θέση που θα του είχε επανενωθεί με τον πρώην προπονητή του, τον Carlo Ancelotti, που είναι στην Chelsea ως προπονητής που σύμφωνα με πληροφορίες συναντήθηκε με τον Ancelotti και με τον ιδιοκτήτη της Chelsea, Roman Abramovich, για να συζητήσουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Στις 30 Ιουνίου 2009, ο Ancelotti ανακοίνωσε ότι ο Maldini είχε απορρίψει την προσφορά του να γίνει μέρος της τεχνικής ηγεσίας της Chelsea. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως η Μίλαν αποφάσισε να αποσύρει τη φανέλα με το "3". Θα την επαναφέρει μόνο σε περίπτωση που κάποιος απόγονος του Πάολο αγωνιστεί στην ομάδα.
Προσωπική Ζωή

Ο Μaldini είναι παντρεμένος με την Αdriana, ένα μοντέλο, και έχει δύο γιους, τον Christian (γεν. 1996) και τον Daniel (γεν. 2001, οι οποίοι και οι δύο έχουν ήδη γραφτει στις ακαδημίες της Milan και σήμερα παίζουν στις ομάδες των νέων. Το 2003, σήκωσε το Ευρωπαϊκό Κύπελλο Champions League της Milan ως αρχηγόςτης ακριβώς 40 χρόνια μετά τον πατέρα του Cesare. Christian αυτή τη στιγμή στην ομάδα των νέων της Μilan, αλλά και παίζει ως αμυντικός σαν τον παππού και τον πατέρα του.

Πηγές

Πάολο Μαλντίνι: στα όρια του μύθου
Ο Πάολο Μαλντίνι έχει βαλθεί να καταρρίψει όλα τα ρεκόρ
Πάολο Μαλντίνι: Ο αρχηγός, το πεπρωμένο & μερικά διδάγματα
Ωδή στον Πάολο Μαλντίνι
Ο αμυντικός Πάολο Μαλντίνι «κρέμασε» τα παπούτσια του

FIFA 100
UEFA

Ανρί Β. βαν ντερ Κέρκοφ Ρ. βαν ντερ Κέρκοφ βαν Μπάστεν Βαν Ντερ Ελστ βαν Νίστελροϊ Βιεϊρά Βιέρι Γκούλιτ Εμρέ Εουσέμπιο Ζέελερ Ζέεντορφ Ζιντάν Καν Καντονά Κελεμάνς Κίγκαν Κιν Κλάιφερτ Κλίνσμαν Κοπά Κρόιφ Μ. Λάουντρουπ Μπ. Λάουντρουπ Λίνεκερ Λουίς Ενρίκε Μάγιερ Μάζοπουστ Μαλντίνι Μπάλακ Μπανκς Μπαρέζι Μπάτζιο Μπεκενμπάουερ Μπέκαμ Μπέκραμπ Μπέργκομι Μπεστ Μπόνιεκ Μπονιπέρτι Μπράιτνερ Μπουτραγκένιο Μπουφόν Ματέους Μύλερ Νέντβεντ Νέσκενς Νέστα Ντάβιντς Νταλγκλίς Ντασαέφ Ντελ Πιέρο Ντεσαϊγί Ντεσάν Όουεν Παπέν Πιρές Πλατινί Πούσκας Πφαφ Ραούλ Ρένσενμπρινκ Ράικαρτ Ριβέρα Σμάιχελ Ρόσι Ρούι Κόστα Ρουμενίγκε Ρουστού Σεβτσένκο Σίρερ Σούκερ Στόιτσκοφ Τζοφ Τόττι Τουράμ Τρεζόρ Τρεζεγκέ Τσάρλτον Φακέτι Φίγκο Φονταίν Χάτζι

CONMEBOL
Βαλντεράμα Βερόν Ζαμοράνο Ζανέττι Ζίκο Κάρλος Αλμπέρτο Τόρες Καφού Κέμπες Κουμπίγιας Κρέσπο Μαραντόνα Μπατιστούτα Νίλτον Σάντος Ντι Στέφανο Πασαρέλα Πελέ Ριβάλντο Ριβελίνο Ρομπέρτο Κάρλος Ρομάριο Ρομερίτο Ροναλντίνιο Ρονάλντο Σαβιόλα Τζαλμά Σάντος Σιβόρι Σόκρατες Τζούνιορ Φαλκάο Φιγκερόα Φραντσεσκόλι
CAF
Αντέμπι Πελέ Γουεά Ντιούφ Μιλά Οκότσα
CONCACAF
Έικερς Σάντσες Χαμ
AFC
Νακάτα Χονγκ
Εθνική Ιταλίας – Μουντιάλ 1994 (φιναλίστ)

1 Παλιούκα 2 Απολόνι 3 Μπεναρίβο 4 Κοστακούρτα 5 Μαλντίνι 6 Μπαρέζι (c) 7 Μινότι 8 Μούσι 9 Τασότι 10 Ρ. Μπάτζο 11 Αλμπερτίνι 12 Μαρκετζάνι 13 Ντ. Μπάτζο 14 Μπέρτι

15 Κόντε 16 Ντοναντόνι 17 Εβάνι 18 Καζιράγκι 19 Μασάρο 20 Σινιόρι 21 Τζόλα 22 Μπούτσι Προπονητής: Σάκι