.
Ο Ερμάννο Όλμι (Ermanno Olmi, 24 Ιουλίου 1931 – 5 Μαΐου 2018[13]) ήταν Ιταλός σκηνοθέτης του κινηματογράφου και σεναριογράφος.
Βιογραφικά στοιχεία
Ο Ε. Όλμι γεννήθηκε στο Τρεβίλιο της επαρχίας του Μπέργκαμο, στη Λομβαρδία της βόρειας Ιταλίας.[14] Σε ηλικία τριών ετών μετακόμισε με την οικογένειά του στο Μιλάνο[14], όπου πήγε σε γυμνάσιο θετικής κατευθύνσεως και παρακολούθησε μαθήματα ηθοποιίας στην Ακαδημία Δραματικών Τεχνών. Ενδιαφέρθηκε για τη σκηνοθεσία όταν εργαζόταν στην ηλεκτρική εταιρεία «Edisonvolta» του Μιλάνου και άρχισε τη σταδιοδρομία του γυρίζοντας ντοκιμαντέρ σε φιλμ των 16 χιλιοστών σχετικά με τις εταιρείες παραγωγής ενέργειας.[15]
Το 1963 νυμφεύθηκε τη Λορεντάνα Ντέττο, η οποία είχε ερμηνεύσει τον ρόλο της Αντονιέττα Μαζέττι στη δεύτερη ταινία του (Η θέση, 1961).[16]
Οι ταινίες του Όλμι ταιριάζουν στο καλλιτεχνικό ρεύμα του ιταλικού νεορεαλισμού, αν και ο ίδιος έλεγε (π.χ. σε συνέντευξη που περιέχεται στο Criterion Edition DVD της ταινίας του Η θέση) ότι ήταν αντίθετος με τη χρήση επαγγελματιών ηθοποιών και γύριζε τις ταινίες του σε αυθεντικές τοποθεσίες. Ωστόσο, πολλοί νεορεαλιστές σκηνοθέτες χρησιμοποιούσαν ερασιτέχνες ηθοποιούς για δευτερεύοντες και κάποτε και βασικούς ρόλους. Οι ταινίες του όπως και οι περισσότερες του νεορεαλισμού, είναι γυρισμένες σε μακρές και αργές μονοκόμματες σκηνές, και γενικώς περιέχουν κάποια δόση κοινωνικού σχολιασμού, αν και σπανίως, όπως και οι άλλοι νεορεαλιστές, διατυμπανίζει πολιτικές απόψεις με άμεσο τρόπο.
Η γνωστότερη ίσως ταινία του είναι Το δέντρο με τα τσόκαρα (L'Albero degli zoccoli), που κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών το 1978. Η ταινία αυτή βασίσθηκε πολύ στις ιστορίες της γιαγιάς του σκηνοθέτη σχετικά με τη ζωή των χωρικών στις αγροτικές περιοχές της Ιταλίας. Το 1983 η ταινία του Camminacammina προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού στο Φεστιβάλ των Καννών, ενώ πέντε χρόνια αργότερα Ο θρύλος του Αγίου Πότη, βασισμένος στην ομώνυμη νουβέλα του Γιόζεφ Ροτ και με πρωταγωνιστή τον Ρούτγκερ Χάουερ, κέρδισε τον Χρυσό Λέοντα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας, καθώς και ένα Βραβείο Νταβίντ ντι Ντονατέλλο (το ιταλικό αντίστοιχο του «Όσκαρ»).
Τον 21ο αιώνα, με το Il mestiere delle armi (2001) κέρδισε άλλο ένα «Νταβίντ ντι Ντονατέλλο», ενώ το 2008 πήρε έναν τιμητικό Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ της Βενετίας.[17]
Ο Ερμάννο Όλμι απεβίωσε στο Αζιάγκο σε ηλικία 87 ετών, μετά από μακρά μάχη με το σύνδρομο Γκυλαίν-Μπαρέ.[17]
Βραβεύσεις
1978: Χρυσός Φοίνικας για Το δέντρο με τα τσόκαρα
1988: Χρυσός Λέοντας για τον Θρύλο του Αγίου Πότη
2004: Τιμητική Λεοπάρδαλη του Φεστιβάλ του Λοκάρνο
2008: Τιμητικός Χρυσός Λέοντας
Βραβεία Νταβίντ ντι Ντονατέλλο
1962: Καλύτερης σκηνοθεσίας για την ταινία Η θέση
1989: Καλύτερης σκηνοθεσίας για την ταινία Ο θρύλος του Αγίου Πότη
2002: Καλύτερης σκηνοθεσίας για την ταινία Il mestiere delle armi
Βραβεία «Nastro d'Argento»
1979: Καλύτερης σκηνοθεσίας για Το δέντρο με τα τσόκαρα
1989: Καλύτερης σκηνοθεσίας για τον Θρύλο του Αγίου Πότη
Φιλμογραφία
Il tempo si è fermato (1958)
Η θέση (Il Posto, 1961)
Οι αρραβωνιασμένοι (I fidanzati, 1963)
E venne un uomo (1965, μια βιογραφία του Πάπα Ιωάννη ΚΓ΄)
Κάποια μέρα... (Un Certo Giorno, 1969)
La circostanza (1973)
Το δέντρο με τα τσόκαρα (L'Albero degli zoccoli, 1978)
Camminacammina (1983)
Lunga vita alla signora! (1987)
Ο θρύλος του Αγίου Πότη (1988)
Il segreto del bosco vecchio (1993)
Genesi: La creazione e il diluvio (τηλεταινία, 1994)
Il mestiere delle armi (2001)
Οι Πειρατές των Ονείρων (Cantando Dietro i Paraventi, 2003)
Τα εκατό καρφιά (Centochiodi, 2007)
Il villaggio di cartone (2011)
Torneranno i prati (2014)
Παραπομπές
Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. 119070383. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2015.
www.britannica.com/EBchecked/topic/427867/Ermanno-Olmi.
www.nationmaster.com/encyclopedia/Orobic.
www.nndb.com/lists/507/000063318/.
filmportal.de. 9abe55ae18654885b13163cc813e1bf3. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
www.theguardian.com/film/2018/may/07/ermanno-olmi-obituary.
(Γαλλικά) data.bnf.fr. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12146901q. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
www.jonathanrosenbaum.net/2008/page/7/.
www.standard.co.uk/goingout/film/greenery-will-bloom-again.
www.theyshootpictures.com/olmiermanno.htm.
renaissanceandcinema.over-blog.com/article-screening-at-harvard-il-mestiere-delle-armi-by-ermanno-olmi-85569776.html.
www.eturbonews.com/29429/jewels-italy-are-coming.
Lutto nel cinema, è morto Ermanno Olmi
Roberts, Sam (8 Μαΐου 2018): «Ermanno Olmi, Whose Films Captured Humble Lives, Dies at 86», The New York Times. Ανακτήθηκε στις 2018-05-12, έντυπη έκδοση 10 Μαΐου 2018, σελ. A25.
«Ermanno Olmi - biography», www.ilneorealismo.com. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2018.
«Ermanno Olmi: moglie, figli e vita privata del regista». News Mondo. 2018-05-07. Ανακτήθηκε στις 2018-05-11.
«'Maestro of Italian cinema' Ermanno Olmi dies». 2018-05-07. Ανακτήθηκε στις 2018-05-11.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Ο Ερμάνο Όλμι στην IMDb
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Ermanno Olmi της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
