.
Ο Ενρίκο Μπερλινγκουέρ (Enrico Berlinguer, Σασσάρι της Σαρδηνίας, 25 Μαΐου 1922 - Πάδουα, 11 Ιουνίου 1984) ήταν Ιταλός πολιτικός, ηγέτης του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος από το 1972, οπότε εκλέχθηκε γραμματέας από το 13ο συνέδριο στο Μιλάνο, μέχρι τον θάνατό του. Ήταν γόνος οικογένειας ευγενών καταλανικής καταγωγής.
Ως ηγέτης του ΚΚΙ επιδίωξε τη χειραφέτηση του κόμματος από τη Μόσχα, προσαρμόζοντας τη μαρξιστική θεωρία στις συνθήκες τις χώρας του και προτείνοντας τον ιστορικό συμβιβασμό (compromesso storico), και τη συγκυβέρνηση με το δεξιό κόμμα της Χριστιανοδημοκρατίας. Η θητεία του σημαδεύτηκε από τη ρήξη του κόμματος με τη Σοβιετική Ένωση, ειδικά μετά τη σοβιετική εισβολή στο Αφγανιστάν το 1980. Ο ίδιος έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ίδρυση του ρεύματος του Ευρωκομμουνισμού μαζί με τον Σαντιάγο Καρίγιο, το Ζωρζ Μαρσαί και άλλους Ευρωπαίους κομμουνιστές ηγέτες. Ήταν εξαιρετικά δημοφιλής και κατά τη διάρκεια της αρχηγίας του το ΚΚΙ υπήρξε το μεγαλύτερο κομμουνιστικό κόμμα της Δύσης, καθώς έφτασε να έχει 1,8 εκατομμύρια μέλη και πέτυχε ποσοστό 34,4% στις γενικές εκλογές του 1976.
Επιρροή στην Ελλάδα
Στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, ο Μπερλινγκουέρ με τη σκέψη του επηρέασε το ΚΚΕ Εσωτερικού και, ευρύτερα, αρκετούς διανοούμενους, δημοσιογράφους και νεολαίους της ελληνικής ανανεωτικής Αριστεράς. Αντίθετα, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ του επιτέθηκαν με σφοδρότητα, καθώς τον θεωρούσαν αποτυχημένο «ρεφορμιστή» που ουσιαστικά πρόδωσε την ιταλική εργατική τάξη.
Τον Μπερλινγκουέρ και την πολιτική του απέρριψε όμως και ο Ανδρέας Παπανδρέου, με σειρά άρθρων του το 1977 στην εφημερίδα «Εξόρμηση» (τότε επίσημο κομματικό όργανο του ΠΑΣΟΚ). Ο Παπανδρέου αναγνώριζε εντιμότητα και καλές προθέσεις στον Μπερλινγκουέρ, αλλά του ασκούσε έντονη κριτική για την αποτυχία του να φθείρει το ιταλικό «βαθύ κράτος» (μυστικές υπηρεσίες κτλ.) ενώ θεωρούσε πως οι Χριστιανοδημοκράτες ουσιαστικά τον είχαν παγιδεύσει, εξαναγκάζοντάς τον να ψηφίζει αντιλαϊκούς νόμους, χωρίς ο ίδιος και το κόμμα του να αποκτούν μερίδιο στην διαχείριση της κρατικής εξουσίας.
Πηγή
Συλλογικός Τόμος: ΠΑΣΟΚ και Εξουσία, 1980, επιμέλεια Πέτρος Παπασαραντόπουλος.
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
