Αρραβωνιάστηκε το 1473 τον Τζιρολάμο Ριάριο, ανιψιό του Πάπα Σίξτου Δ΄, που είχε στην κατοχή του την Ιμόλα, και δόθηκε σαν φέουδο στην οικογένεια των Ριάριο. Μετά από μια θριαμβευτική είσοδο στην Ιμόλα (1477), ήρθε στη Ρώμη με το σύζυγο της και με την βοήθεια του Πάπα πήρε την ηγεμονία του Φορλί από τον Φραγκίσκο Ε΄ Ορντελάφι.

Πολλές πόλεις κατηγόρησαν τον σύζυγό της ότι συγκέντρωσε γρήγορα μεγάλα πλούτη και με τον θάνατο του Σίξτου (1484), έστειλε την σύζυγό του Αικατερίνη να καταλάβει το κάστρο του Σαντάντζελο που υπερασπίστηκαν θερμά ως τις 25 Οκτωβρίου. Τότε επέστρεψαν στις κομητείες του Φορλί και Ιμόλα και προσπάθησαν να αποσπάσουν την εύνοια του λαού ανεγείροντας εκπληκτικά κτίρια και καταργώντας όλους τους φόρους. Οι εχθροί του Ριάριο συνωμότησαν, κάνοντας τον Φραντζεσκέτο Κίμπο, ανιψιό του Πάπα Ιννοκέντιου Η΄, άρχοντα στη θέση του. Ο Τζιρολάμο Ριάριο δολοφονήθηκε το 1488 από τρεις συνωμότες της οικογένειας των Όρσι, ενώ η σύζυγος και τα παιδιά του πάρθηκαν αιχμάλωτοι.

Η πολιτεία του Φορλί κέρδισε το ενδιαφέρον της Κατερίνας, που έπεισε τους απαγωγείς της να της επιτρέψουν να φύγει και πάει να προετοιμαστεί να της το παραδώσει. Αθέτησε την υπόσχεσή της και αυτοί απείλησαν ότι θα σκοτώσουν τα παιδιά της. Με την δολοφονία του θείου της Λουδοβίκου του Μαύρου, δούκα του Μιλάνου, στάθηκε ικανή να νικήσει τους εχθρούς της και να ανακτήσει τα εδάφη της.

Ως χήρα είχε πολλούς εραστές. Με έναν από αυτούς, τον Τζιάκομο Φέο, παντρεύτηκε και έκανε έναν γιο. Δολοφονήθηκε μπροστά στα μάτια της το 1495. Κατάφερε τελικά να συντρίψει όλους τους συνωμότες της, συμμάχησε με τον Πάπα Αλέξανδρο ΣΤ΄ και τους Φλωρεντίνους, τον πρέσβη των οποίων, Τζοβάνι των Μεδίκων, παντρεύτηκε μυστικά σε τρίτο γάμο (1496).
Σκληρή αντίσταση απέναντι στους εχθρούς της και τελική πτώση

Γρήγορα χήρεψε και με τη βοήθεια του Λουδοβίκου του Μαύρου και των Φλωρεντιανών κατάφεραν να διατηρήσουν τις κτήσεις τους από τις επιθέσεις των Βενετών. Ο Πάπας Αλέξανδρος ΣΤ΄ όμως εξοργίστηκε με την άρνησή της να παντρέψει το γιο της, Οκταβιανό, με την κόρη του, Λουκρητία Βοργία, και λαχταρώντας τις κτήσεις της την κήρυξε έκπτωτη από αυτές το 1499, προσφέροντάς τες σαν φέουδα στον Καίσαρα Βοργία.

Ο Πάπας συγκέντρωσε στρατό και ετοιμάστηκε να κάνει επίθεση στην Κατερίνα, έχοντας βοήθεια και από τον Γάλλο βασιλιά Λουδοβίκο ΙΒ΄. Η Κατερίνα έβαλε όλα τα παιδιά της σε ασφάλεια και πήρε μέτρα άμυνας, βάζοντας τον υπέρμαχό της στο κάστρο της Ιμόλα. Απήλλαξε τους κατοίκους της Φορλί από τον όρκο υποταγής και κλείστηκε στην ακρόπολη της πόλης να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Καταράστηκε τον Βοργία, απορρίπτοντας όλες τις προτάσεις του για ειρήνη. Μετά από μια σκληρή μάχη με πολλούς νεκρούς και από τις δύο πλευρές, ο Αντώνιος Μπισέ, βάιλος του Ντιζόν, έσωσε την τιμή της Γαλλίας συλλαμβάνοντάς την (1500).

Η ζωή της κινδύνευε από τον Καίσαρα. Στάλθηκε για έναν χρόνο αιχμάλωτη στην Ρώμη και ελευθερώθηκε με την επέμβαση του ίδιου του βάιλου του Ντιζόν που την είχε συλλάβει. Κατέφυγε στη Φλωρεντία, προκειμένου να γλυτώσει από τον Βοργία. Με τον θάνατο του Πάπα (1503) έκανε απόπειρα να ανακαταλάβει τις κτήσεις της, αλλά συνάντησε την εχθρότητα του κουνιάδου της, Πέτρου - Φραντζέσκου των Μεδίκων, που ήθελε να πάρει το γιο της, Τζοβάνι ντάλε Μπάντε Νέρε, σαν όμηρο.

Πέθανε το 1506 από πνευμονία, σε ηλικία 46 ετών.

Πηγές

Machiavelli, The Discourses, English translation by Fr Leslie J. Walker, S.J. (1929). The countess is featured in Bk III, Ch 6 in relating examples of dangers that can arise subsequent to a successful conspiracy.

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Caterina Sforza της Αγγλόγλωσσης Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).

Ιταλοί