Αντόνιο Βαλέντε

Ο Αντόνιο Βαλέντε (Antonio Valente) ήταν Ιταλός [i] συνθέτης, οργανίστας και τσεμπαλίστας της ύστερης Αναγέννησης (16ος αιώνας).

Βιογραφικά στοιχεία

Είναι άγνωστες οι ακριβείς ημερομηνίες γέννησης και θανάτου τού Βαλέντε, με μόνο βέβαιο το ότι άκμασε μεταξύ 1565-1580. [3] Είναι πιθανόν να έζησε περίπου, μεταξύ 1520 και 1600. [4] Άγνωστη είναι, επίσης, η γενέτειρα πόλη του, πιθανόν όμως να ήταν η Νάπολη. [5]

Ο Βαλέντε ήταν τυφλός από τα παιδικά του χρόνια. Υπηρέτησε ως οργανίστας στην Εκκλησία του Sant’ Angelo a Nilo της Νάπολης, μεταξύ Νοεμβρίου 1565 και Μαΐου 1580. [6] Την εποχή εκείνη δημοσίευσε δύο πολύ ενδιαφέρουσες συλλογές για πληκτροφόρα όργανα (βλ. Μουσική και μουσικολογικά στοιχεία). Τίποτα άλλο δεν είναι γνωστό για τη ζωή του. Άγνωστο είναι το έτος θανάτου του αλλά, ήδη, το 1601 καταχωρείται ανάμεσα στους αποβιώσαντες οργανίστες της Νάπολης.
Μουσική και μουσικολογικά στοιχεία

Η πρώτη συλλογή του Βαλέντε, Intavolatura de cimbalo [opra tutti le note, con diversi canoni spartiti per sonar ne gli organi, messe, vespere, et altri officii divini], εκδόθηκε στη Νάπολη το 1576 και επανεκδόθηκε το 1973 (!) από τον οίκο C. Jakobs, στην Οξφόρδη. Αποτελεί μία από τις αρχαιότερες εκδόσεις σχολής σύνθεσης έργων για τσέμπαλο, που άκμασε στη Νάπολη στα τέλη του 16ου και στις αρχές του 17ου αιώνα. Περιλαμβάνει 1 φαντασία –την αρχαιότερη γνωστή και εξ ολοκλήρου γραμμένη για πληκτροφόρο όργανο, [7] 6 ριτσερκάρε, 1 Salve regina, 3 intabulations (γραφή σε ταμπλατούρα), 6 σειρές παραλλαγών και 3 χορούς). Ο, αναφερόμενος ως, εκδότης του έργου Α. Μάτσα (Alberto Mazza), τoνίζει τη διδακτική πρόθεση του έργου στον πρόλογο, με την επισήμανση ότι, σε μουσικά απλή γλώσσα θα μπορούσε κανείς να μάθει το τσέμπαλο, σε σύντομο χρονικό διάστημα. [8]
Η Εκκλησία του Sant’ Angelo a Nilo της Νάπολης, όπου εργαζόταν ως οργανίστας ο Βαλέντε

Η δεύτερη συλλογή του Βαλέντε, Versi spirituali (43 Versi) εκδόθηκε στη Νάπολη, το 1580 και είναι, εξ ίσου, ιστορικά σημαντική ως μία από τις πρώτες περιπτώσεις λειτουργικής μουσικής απαλλαγμένης από οποιουσδήποτε δεσμούς με το τραγούδι. Τα Versi spirituali παρέχουν πλούτο, από ποικίλα, ελεύθερα συντεθειμένα κομμάτια, που καλύπτει ολόκληρη το λειτουργικό Τυπικό (Λειτουργία και Καθημερινούς Κανόνες). Μαζί με το Libro di ricercate (1575) του Ρ. Ρόντιο (Rocco Rodio) αποτελούν τα παλαιότερα έργα της λεγόμενης Ναπολιτάνικης σχολής, που έδωσε συνθέτες όπως οι Α. Μαγιόνε (Ascanio Mayone) και Τ. Τραμπάτσι (Giovanni Maria Trabaci). [9]
Σημειώσεις

i. ^ Αναφέρεται ότι, μπορεί και να ήταν ισπανικής καταγωγής. [10]
Παραπομπές

www.classicalarchives.com/composer/3493.html.
Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2015.
Λεωτσάκος
Geburtsdaten nach: Macario Santiago Kastner: Silva Ibérica, Schott ED5494
Geburtsdaten nach: Macario Santiago Kastner: Silva Ibérica, Schott ED5494
Λεωτσάκος
Λεωτσάκος
Biografische Angaben nach: Die Musik in Geschichte und Gegenwart, Band 16, S. 1273
Apel

Λεωτσάκος

Βιβλιογραφία

«Λεξικό Μουσικής και Μουσικών» (Dictionary of Music and Musicians) του George Grove, D.C.L (Oxford, 1880)
Baker’s biographical dictionary of musicians, on line
Rob. Eitner, Biographisch-bibliographisches Quellen-LexiKon, on line
Kennedy, Michael Λεξικό Μουσικής της Οξφόρδης (Oxford University Press Αθήνα: Γιαλλέλης, 1989) ISBN 960-85226-1-7
Γιώργος Λεωτσάκος, επιμέλεια λήμματος στην εγκυκλοπαίδεια «Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα», έκδοση 1991, τόμος 13, σ. 194
Enciclopedia Bompiani-Musica, Milano (εκδ. ΑΛΚΥΩΝ, 1985)
Eric Blom The New Everyman Dictionary of Music (Grove Weidenfeld, N. York, 1988)
Apel, Willi. 1972. The History of Keyboard Music to 1700. Translated by Hans Tischler. Indiana University Press. ISBN 0-253-21141-7. Originally published as Geschichte der Orgel- und Klaviermusik bis 1700 by Bärenreiter-Verlag, Kassel.