ART

 

.

Ο Εχούντ 'Ολμερτ είναι Ισραηλινός πολιτικός, που έγινε πρωθυπουργός στις 4 Ιανουαρίου του 2006. Υπέβαλε την παραίτησή του την 1η Αυγούστου του 2008 και παρέμεινε πρωθυπουργός προσωρινά μέχρι να αναδειχθεί η κυβέρνηση μετά τις εκλογές του 2009. Τον διαδέχθηκε στις 31 Μαρτίου του 2009 ο Μπενιαμίν Νετανιάχου.

Εχούντ 'Ολμερτ

Βιογραφία και πολιτική καριέρα

Γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1945. Την περίοδο 1993-2003 ήταν δήμαρχος της Ιερουσαλήμ. Έγινε Πρωθυπουργός προσωρινά στις 4 Ιανουαρίου 2006, έπειτα από τη ραγδαία επιδείνωση της υγείας του Αριέλ Σαρόν. Ως ηγέτης του κόμματος Καντίμα, κέρδισε τις εκλογές της 28 Μαρτίου 2006.
Εκλογές 2006

Με το σλόγκαν «στα βήματα του Σαρόν» η κεντρώα παράταξη Καντίμα κατέκτησε βάσει των exit poll την πρώτη θέση με 29 έως 32 έδρες σε μία ιστορική αναμέτρηση-«δημοψήφισμα» για το μέλλον της Δυτικής Όχθης και τη χάραξη των μόνιμων συνόρων του Ισραήλ. Ακολούθησαν οι Εργατικοί με 20-22 έδρες, ενώ την έκπληξη έκαναν οι υπερορθόδοξοι αφήνοντας στην τέταρτη θέση το Λικούντ. Το τελικό ποσοστό συμμετοχής των Ισραηλινών ψηφοφόρων στην εκλογική διαδικασία άγγιξε το 63,2%, το χαμηλότερο ποσοστό στην ιστορία των εκλογικών αναμετρήσεων στο Ισραήλ και χαμηλότερο κατά 5,7 ποσοστιαίες μονάδες συγκριτικά με τις εκλογές του 2003. Ο Ολμέρτ ανέλαβε επίσημα την πρωθυπουργία στις 4 Μαΐου του 2006.
Ασθένεια

Στις 29 Οκτωβρίου του 2007 αποκάλυψε ο ίδιος σε έκτακτη συνέντευξη Τύπου ότι διαγνώστηκε με καρκίνο του προστάτη. [1]
Καταγγελία για σκάνδαλο

Ο 'Ολμερτ κατηγορήθηκε για εμπλοκή σε σκάνδαλο δωροληψίας, κάτι που ο ίδιος αρνήθηκε. Ανακρίθηκε για το λόγο αυτό το Μάιο του 2008. Σύμφωνα με την ισραηλινή εφημερίδα «Γεντιότ Αχρονότ», ο πρωθυπουργός βαρύνεται με την υποψία ότι έλαβε σημαντικά χρηματικά ποσά από Αμερικανό επιχειρηματία για να χρηματοδοτήσει κάποιες από τις προεκλογικές του εκστρατείες[2]. Λίγες ημέρες μετά, ο 'Ολμερτ εξέφρασε την πρόθεσή του να παραιτηθεί από το πρωθυπουργικό αξίωμα αν οι κατηγορίες επιβεβαιωθούν.

Έπειτα από την κατάθεση του Αμερικανού επιχειρηματία Μόρις Ταλάνσκι, στενοί συνεργάτες του 'Ολμερτ του ζήτησαν να παραιτηθεί. Ο επιχειρηματίας κατέθεσε ότι σε μία περίοδο 14 ετών, πρώτα όταν ο 'Ολμερτ ήταν δήμαρχος Ιερουσαλήμ και στη συνέχεια υπουργός Τουρισμού, του είχε δώσει 500 χιλιάδες δολάρια, 150 χιλιάδες από τα οποία από την προσωπική του περιουσία[3]. Ο επικεφαλής του Εργατικού Κόμματος Εχούντ Μπάρακ μάλιστα ζήτησε από τον 'Ολμερτ να παραιτηθεί ειδάλλως θα ανέτρεπε ο ίδιος την κυβέρνηση και του έδωσε τελεσίγραφο.

Τον Ιούλιο του 2008, η κυβέρνηση του Ολμέρτ έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης στην Κνεσέτ, με 47 ψήφους υπέρ έναντι 42 κατά, παρά την εμπλοκή του σε σκάνδαλο.[4]

Η αστυνομία αποφάσισε στις 26 Μαρτίου του 2009 να εγκαταλείψει την έρευνα σε μία από τις τρεις υποθέσεις διαφθοράς και απάτης λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων[5]. Στις 30 Αυγούστου του 2009 απαγγέλθηκαν κατηγορίες εναντίον του Ολμέρτ από τον γενικό εισαγγελέα. Οι κατηγορίες περιλαμβάνουν απάτη, διάρρηξη εμπιστοσύνης και φοροδιαφυγή και σχετίζονται με την περίοδο πριν το 2006[6]. Η δίκη του Ολμέρτ ξεκίνησε στις 25 Σεπτεμβρίου 2009.
Αναγγελία παραίτησης

Στις 30 Ιουλίου του 2008 σε αιφνιδιαστικό διάγγελμα, απολογήθηκε για τα λάθη που διέπραξε και προανήγγειλε την παραίτησή του από την πρωθυπουργία το Σεπτέμβριο. Επίσης, τόνισε ότι δε θα διεκδικήσει την ηγεσία του κόμματος Καντίμα στις εσωκομματικές εκλογές.[7] Δυο μέρες μετά, υπέβαλε επίσημα την παραίτησή του και ανακρίθηκε για τέταρτη φορά στην οικία του, στην Ιερουσαλήμ. Το Σεπτέμβριο του 2008 εξελέγη νέα πρόεδρος στο κόμμα Καντίμα η Τζίπι Λίβνι. Ο Ολμέρτ επέδωσε επίσημα την παραίτησή του στον πρόεδρο Σιμόν Πέρες στις 21 Σεπτεμβρίου του 2008. Στις 22 Σεπτεμβρίου του 2008 η Τζίπι Λίβνι έλαβε από τον πρόεδρο Σιμόν Πέρες εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού. [8]
Εκλογές 2009

Στις 24 Οκτωβρίου του 2008 το Σας αρνήθηκε να συμμετάσχει στην κυβέρνηση. Η Λίβνι εγκατέλειψε τις προσπάθειές της για σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού και η χώρα της οδηγήθηκε σε πρόωρες εκλογές. Τα κυριότερα θρησκευτικά κόμματα, όπως το Σας, διαφώνησαν με τη Λίβνι στα θέματα της κοινωνικής πρόνοιας αλλά και του πολιτικού καθεστώτος της Ιερουσαλήμ.Οι εκλογές διενεργήθηκαν στις 10 Φεβρουαρίου του 2009.[9] Ο Ολμέρτ παρέμεινε πρωθυπουργός μιας υπηρεσιακής κυβέρνησης.[10][11] Διαψεύδοντας τις προβλέψεις, το Καντίμα της Λίβνι επικράτησε του δεξιού Λικούντ του πρώην πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου με οριακή διαφορά μίας έδρας στην Κνεσέτ. [12] Η πρόεδρος του Καντίμα ζήτησε από τον αντίπαλό της να συμπράξει με το κόμμα της για το σχηματισμό μιας κυβέρνησης ενότητας. Μετά τη συμφωνία του Νετανιάχου με τους Εργατικούς σχηματίστηκε κυβέρνηση συνασπισμού, η οποία ορκίστηκε στις 31 Μαρτίου του 2009.

Παραπομπές

«in.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2007.
Ελευθεροτυπία Αρχειοθετήθηκε 2008-05-10 στο Wayback Machine., Τρίζει η καρέκλα του 'Ολμερτ λόγω δωροληψίας, 7 Μαΐου 2008
Έθνος Αρχειοθετήθηκε 2009-07-04 στο Wayback Machine. Εχούντ εναντίον Εχούντ, 1 Ιουνίου 2008
in.gr Αρχειοθετήθηκε 2008-09-24 στο Wayback Machine., 15 Ιουλίου 2008
Καθημερινή[νεκρός σύνδεσμος], Σταματά η έρευνα για την υπόθεση διαφθοράς του Ολμερτ, 26 Μαρτίου 2009.
Εξπρές[νεκρός σύνδεσμος], Ισραήλ. Ο γενικός εισαγγελέας απήγγειλε κατηγορίες για διαφθορά εις βάρος του πρώην πρωθυπουργού Εχούντ Όλμερτ, 30 Αυγούστου 2009.
Σκάι Αρχειοθετήθηκε 2012-01-20 στο Wayback Machine.,Παραιτείται ο Εχούντ Ολμέρτ, 30 Ιουλίου 2008
in.gr Αρχειοθετήθηκε 2008-10-06 στο Wayback Machine. Εντολή σχηματισμού κυβέρνησης έλαβε από τον Ισραηλινό πρόεδρο η Τζίπι Λίβνι, 22 Σεπτεμβρίου 2008.
Elections in Israel - Φεβρουάριος 2009 Υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ
Olmert to make political comeback Ynetnews, 26 Οκτωβρίου 2008
Livni calls for early Israeli election Αρχειοθετήθηκε 2008-12-27 στο Wayback Machine. Reuters, 27 Οκτωβρίου 2008
Καθημερινή Αρχειοθετήθηκε 2011-07-27 στο Wayback Machine., Πύρρειος νίκη της Λίβνι, τα εμπόδια έρχονται…, 12 Φεβρουαρίου 2009.

Εγκυκλοπαίδεια Ισραήλ

Ισραηλινοί

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License