.
Η Ηρωδιανή δυναστεία κυριάρχησε στην Παλαιστίνη ύστερα από την κατάληψη της Ιερουσαλήμ από τον Ηρώδη τον Μεγάλο (37 π.Χ.) [1]. Η νέα δυναστεία διαδέχθηκε την Ασμοναϊκή σε μια εποχή όπου η περιοχή της Παλαιστίνης βρίσκονταν ήδη υπό την πολιτική επιρροή της Ρώμης [2]. Οι βασιλείς της κυβέρνησαν με την ανοχή και την υποστήριξη των ηγεμόνων της Ρώμης μέχρι το 92 ή το 100 οπότε πέθανε άτεκνος ο τελευταίος από αυτούς Ηρώδης Αγρίππας Β’ [3].
Αντίπατρος ο Ιδουμαίος
Θεμελιωτής της δυναστείας ήταν ο Αντίπατρος ο Ιδουμαίος πατέρας του Ηρώδη του Μεγάλου. Ο Αντίπατρος ήταν γιος του Αντίπα ενός Ιδουμαίου που είχε προσηλυτιστεί στον Ιουδαϊσμό την εποχή του Αλέξανδρου Ιανναίου και είχε διοριστεί από τους Ασμοναίους βασιλείς κυβερνήτης της Ιδουμαίας. Στο αξίωμα αυτό τον είχε διαδεχθεί ο γιος του Αντίπατρος , ο οποίος αναμείχθηκε στην διαμάχη των γιων του Αλεξάνδρου Ιανναίου προσεγγίζοντας τον μεγαλύτερο από τους δύο αδελφούς, Υρκανό επειδή φοβήθηκε ότι ο νεώτερος Αριστόβουλος θα τον καθαιρούσε από το αξίωμα του. Η επιρροή του Αντίπατρου επάνω στον Υρκανό υπήρξε ολέθρια για το βασίλειο των Ασμοναίων επειδή κατέληξε στην ανάμειξη των Ρωμαίων στην Παλαιστίνη η οποία έφερε με την σειρά της την κατάλυση του Ασμοναϊκoύ βασιλείου από τον Πομπήιο το 63 π.Χ. [4].
Στα επόμενα χρόνια ο Αντίπατρος κατάφερε προσφέροντας τις υπηρεσίες του στον Υρκανό που είχε παραμείνει στην Ιουδαία ως αρχιερέας και στους Ρωμαίους έπαρχους της Συρίας να εκμεταλλευτεί τόσο τις αντιθέσεις μεταξύ των μελών της Ασμοναϊκής δυναστείας όσο και τις ρωμαϊκές εμφύλιες διενέξεις προκειμένου να αναβαθμίσει την πολιτική του θέση [5] και να καταλάβει τελικά το 47 π.Χ. το αξίωμα του επιτρόπου της Ιουδαίας [6].
Η πολιτική σταδιοδρομία του Αντίπατρου έληξε άδοξα το 43 π.Χ. όταν πέθανε δηλητηριασμένος [6].
Ηρώδης ο Μέγας
Ο Ηρώδης ο Μέγας ήταν ένας από τους γιους του Αντίπατρου και ήδη κατείχε πολιτικά αξιώματα την εποχή του θανάτου του πατέρα του[7]. Ο Ηρώδης που διέθετε τόσο στρατιωτικές όσο και πολιτικές ικανότητες ήρθε σε σύγκρουση με τον τελευταίο εκπρόσωπο της Ασμοναϊκής δυναστείας Αντίγονο Ματταθία και με την υποστήριξη των Ρωμαίων κατάφερε να ανακηρυχθεί από την Σύγκλητο το 40 π.Χ. βασιλιάς των Ιουδαίων και να καταλάβει ύστερα από εμφύλιο πόλεμο την Παλαιστίνη (37 π.Χ.). Κατά την διάρκεια εκείνου του πολέμου παντρεύτηκε με την Ασμοναία Μαριάμη[8] .
Ο Ηρώδης κατάφερε να επιβιώσει από την τελευταία ρωμαϊκή εμφύλια σύγκρουση μεταξύ του Μάρκου Αντώνιου και του Οκταβιανού και τελικά να γίνει με την υποστήριξη του τελευταίου κυβερνήτης σε ένα εκτεταμένο βασίλειο[9].
Η διακυβέρνηση του Ηρώδη χαρακτηρίστηκε από την ιδιαίτερα αξιόλογη οικοδομική δραστηριότητα που ανέπτυξε. Η ανοικοδόμηση του Ναού αποτέλεσε το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της δραστηριότητας . Υπήρξε επίσης γενναιόδωρος τόσο απέναντι στους υπηκόους του όσο και απέναντι σε πολλές πόλεις εκτός των συνόρων της Παλαιστίνης[10] .
Η προσωπική του ζωή χαρακτηρίστηκε από σκληρότητα και πολλά εγκλήματα .Μεταξύ των θυμάτων του συγκαταλέγονται τόσο η σύζυγός του Μαριάμη [11] όσο και τρεις από τους γιους και επίδοξους διαδόχους του (Αριστόβουλος , Αλέξανδρος [12] και Αντίπατρος[13]).
Διάδοχοι του Ηρώδη
Ο Ηρώδης πέθανε το 4 π.Χ. και το βασίλειο του μοιράστηκε, με την έγκριση των Ρωμαίων , μεταξύ των γιων του Αρχέλαου, που ονομάστηκε εθνάρχης, Ηρώδη Αντίπα και Ηρώδη Φίλιππου οι οποίοι ονομάστηκαν τετράρχες[14].
Από αυτούς μόνο ο Ηρώδης Φίλιππος διατήρησε το αξίωμα του σε όλη την διάρκεια της ζωής του . Ο Αρχέλαος αφού κατηγορήθηκε για κακοδιοίκηση, καθαιρέθηκε από τον Οκταβιανό το 6 (τα εδάφη του ενσωματώθηκαν στην ρωμαϊκή επαρχία της Συρίας) και ο Ηρώδης Αντίπας το 39 από τον Καλιγούλα[15].
Ανασύσταση του βασιλείου του Ηρώδη από τον Ηρώδη Αγρίππα
Η ανασύσταση του βασιλείου του Ηρώδη έγινε πραγματικότητα από τον εγγονό του Ηρώδη Αγρίππα Α’ , ο όποιος έλαβε όχι μόνο τον βασιλικό τίτλο αλλά και τα εδάφη που περιλαμβάνονταν στο παλαιό βασίλειο από τους αυτοκράτορες Καλιγούλα και Κλαύδιο με τους οποίους ήταν προσωπικός φίλος (με τον δεύτερο είχε μεγαλώσει μαζί στην Ρώμη ) [16].
Η βασιλεία του Αγρίππα στο εκτεταμένο αυτό βασίλειο ήταν φωτισμένη αλλά σύντομη (41-44). Ύστερα από τον αιφνίδιο θάνατό του τα εδάφη του βασιλείου εντάθηκαν στην ρωμαϊκή διοίκηση καθώς ο μοναδικός εν ζωή γιος του ήταν ανήλικος[17].
Τελευταίοι βασιλείς της δυναστείας
Ο αδελφός του Αγρίππα, Ηρώδης έλαβε ύστερα από παράκληση του Αγρίππα προς τον Κλαύδιο το τίτλο του βασιλιά της Χαλκίδας του Λιβάνου μαζί με τα αντίστοιχα εδάφη (41) τον οποίο διατήρησε ως το θάνατό του (48) [18].
Ο γιος του Ηρώδη Αγρίππα , Ηρώδης Αγρίππας Β’ πήρε το 50 τον βασιλικό τίτλο και τα εδάφη της Χαλκίδας τα οποία διατήρησε ως το 52 ή 53 όποτε και τα αντάλλαξε με τα εδάφη της πρώην τετραρχίας του Φιλίππου και την περιοχή της Άβιλας[3]. Τα εδάφη και τον τίτλο του βασιλιά της Χαλκίδας έλαβε ο γιος του Ηρώδη Αριστόβουλος (ο οποίος διορίστηκε από τους Ρωμαίους και βασιλιάς της Μικρής Αρμενίας) τα οποία διατήρησε μέχρι τουλάχιστον το 73 [19].
Ο Νέρων πρόσθεσε στο βασίλειο του Αγρίππα σημαντικά τμήματα των περιοχών της Περαίας και της Γαλιλαίας (μεταξύ αυτών και την Τιβεριάδα). Ο Ηρώδης Αγρίππας τελείως αδύναμος πολιτικά υπήρξε πιστός συνεργάτης των Ρωμαίων και πολέμησε μαζί τους κατά την διάρκεια του Πρώτου Ιουδαϊκού πολέμου. Συμμετείχε επίσης στους ρωμαϊκούς θριάμβους που ακολούθησαν την λήξη του. Πέθανε το 92( ή κατ’ άλλους το 100) [17].
Δείτε επίσης
Πολιορκία της Ιερουσαλήμ (63 π.Χ.)
Πολιορκία της Ιερουσαλήμ (37 π.Χ.)
Βασίλειο του Ηρώδη
Η Παλαιστίνη ύστερα από τον Ηρώδη τον Μεγάλο
Το βασίλειο του Ηρώδη Αγρίππα Α΄
Παραπομπές
Ιστορία Εικονογραφημένη.Τεύχος - 309, Άρθρο – Άρχοντες εν ονόματι της Ρώμης. σελ 97
Ιστορία Εικονογραφημένη.Τεύχος - 309, Άρθρο – Άρχοντες εν ονόματι της Ρώμης. σελ 96
Ιστορία Εικονογραφημένη.Τεύχος - 309, Άρθρο – Άρχοντες εν ονόματι της Ρώμης. σελ 105
Jewish Encyclopedia ANTIPATER (abridged form, Antipas). Plots Against Aristobulus
Jewish Encyclopedia ANTIPATER (abridged form, Antipas). Hyrcanus and Antipater.
Jewish Encyclopedia ANTIPATER (abridged form, Antipas). Changes of Policy
Jewish Encyclopedia .HERODES I (surnamed the Great) Betrothed to Mariamne
Jewish Encyclopedia .HERODES I (surnamed the Great) Elected King by the Roman Senate
Jewish Encyclopedia .HERODES I (surnamed the Great) Execution of Hyrcanus
Jewish Encyclopedia .HERODES I(surnamed the Great) Restoration of the Temple
Jewish Encyclopedia .HERODES I (surnamed the Great) Execution of Mariamne
Jewish Encyclopedia HERODES I (surnamed the Great). Intrigues Against His Sons
Jewish Encyclopedia . HERODES I (surnamed the Great) Execution of Antipater
Ιστορία Εικονογραφημένη.Τεύχος -309, Άρθρο – Άρχοντες εν ονόματι της Ρώμης.σελ 99
Ιστορία Εικονογραφημένη.Τεύχος - 309, Άρθρο – Άρχοντες εν ονόματι της Ρώμης.σελ 99-100
Ιστορία Εικονογραφημένη.Τεύχος - 309, Άρθρο – Άρχοντες εν ονόματι της Ρώμης.σελ 103-104
Ιστορία Εικονογραφημένη.Τεύχος - 309, Άρθρο – Άρχοντες εν ονόματι της Ρώμης.σελ 105
Jewish Encyclopedia . HERODES I Ι
Smith, William, Sir, ed. 1813-1893 A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology. By various writers. Ed. by William Smith. Illustrated by numerous engravings on wood. Ann Arbor, Michigan: University of Michigan Library 2005. Vol 1 . ARISTOBULUS . 6 .Son of Herod king of Chalcis page(σελ.) 301-302
Πηγές
Ιστορία Εικονογραφημένη Giulio Firpo. Άρθρο – Άρχοντες εν ονόματι της Ρώμης.Τεύχος - 309. ΠΑΠΥΡΟΣ ΠΡΕΣΣ.(1994)
Jewish Encyclopedia ANTIPATER (abridged form, Antipas):
Jewish Encyclopedia HERODES I (surnamed the Great)
Jewish Encyclopedia HEROD IΙ
Smith, William, Sir, ed. 1813-1893 A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology. By various writers. Ed. by William Smith. Illustrated by numerous engravings on wood. Ann Arbor, Michigan: University of Michigan Library 2005 Vol 1, ARISTOBULUS . 6 .Son of Herod king of Chalcis . page Νο 301-302
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
