Ο Τζαγιάντ Βισνού Νάρλικαρ (Jayant Vishnu Narlikar, γενν. 19 Ιουλίου 1938) είναι Ινδός φυσικός, αστροφυσικός και κοσμολόγος.
Ο Νάρλικαρ είναι υποστηρικτής της θεωρίας της σταθεράς καταστάσεως. Μαζί με τον Φρεντ Χόυλ ανέπτυξε τη θεωρία της σύμμορφης βαρύτητας, που είναι γνωστή ως «Θεωρία βαρύτητας Χόυλ-Νάρλικαρ» και συνθέτει τη Γενική θεωρία της σχετικότητας και την Αρχή του Μαχ. Προτείνουν ότι η αδρανειακή μάζα ενός σωματιδίου είναι συνάρτηση των μαζών όλων των άλλων σωματιδίων, πολλαπλασιασμένη επί μία παράμετρο που είναι συνάρτηση της κοσμικής εποχής. Σε κοσμολογίες βασισμένες σε αυτή τη θεωρία, η σταθερά της Παγκόσμιας έλξης G μειώνεται με την πάροδο του χρόνου.
Οικογένεια και σπουδές
Ο Νάρλικαρ γεννήθηκε στο Κολχάπουρ της Ινδίας από μορφωμένους βραχμάνους γονείς. Ο πατέρας του, Βιανού Βασούντεβ Νάρλικαρ (1908-1991), ήταν μαθηματικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μπαναράς Χιντού, στο Βαρανάσι. Η μητέρα του, η Σουμάτι Νάρλικαρ, ήταν λογία των σανσκριτικών[1][2], ενώ ο αδελφός της ήταν ο διακεκριμένος στατιστικολόγος Βασάντ Σανκάρ Χουζουρμπαζάρ (1919-1991).[3]
Σταδιοδρομία
Ο Νάρλικαρ πήρε πτυχίο φυσικών επιστημών από το Πανεπιστήμιο Μπαναράς Χιντού το 1957, και μαθηματικών από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ (1959) με τον υψηλότερο βαθμό στο έτος του (Senior Wrangler).[4] και το 1960 κέρδισε το Μετάλλιο Tyson. Στην πορεία του προς το διδακτορικό στο ίδιο πανεπιστήμιο, κέρδισε και το Βραβείο Σμιθ (1962). Μετά την απόκτηση του διδακτορικού του, το 1963 (επιβλέπων καθηγητής ήταν ο Φρεντ Χόυλ), έγινε εταίρος του Κινγκς Κόλετζ του Κέιμπριτζ και πήρε και μάστερ στην αστρονομία-αστροφυσική το 1964. Συνέχισε να υπηρετεί στο Κινγκς Κόλετζ μέχρι το 1972. Το 1966, με την ίδρυση από τον Χόυλ του Ινστιτούτου Θεωρητικής Αστρονομίας στο Κέιμπριτζ, ο Νάρλικαρ διορίσθηκε εκεί ως ιδρυτικό μέλος του (1966–1972).
Το 1972 ο Νάρλικαρ επέστρεψε στην Ινδία και έγινε καθηγητής στο Ινστιτούτο Tata, στη Βομβάη. Εκεί ήταν υπεύθυνος της Ομάδας Θεωρητικής Αστροφυσικής. Το 1988 έγινε ο ιδρυτικός πρώτος διευθυντής του Διαπανεπιστημιακού Κέντρου Αστρονομίας και Αστροφυσικής (IUCAA) στο Πούνε. Το 1981 έγινε ιδρυτικό μέλος του Παγκόσμιου Πολιτιστικού Συμβουλίου (World Cultural Council).[5]
Ο Νάρλικαρ είναι διεθνώς γνωστός για το έργο του στην κοσμολογία, ιδίως για τη δημιουργία θεωριών εναλλακτικών της κυρίαρχης θεωρίας της Μεγάλης Αρχικής Εκρήξεως (Big Bang).[6] Από το 1994 ως το 1997 ήταν ο πρόεδρος της Επιτροπής Κοσμολογίας της Διεθνούς Αστρονομικής Ενώσεως. Το ερευνητικό του έργο περιλαμβάνει την Αρχή του Μαχ, την κβαντική κοσμολογία και τη δράση από απόσταση στη φυσική.
Ο Νάρλικαρ συμμετέσχε σε ένα πείραμα καλλιέργειας μικροοργανισμών μέσα σε δείγματα αέρα από τη στρατόσφαιρα, που λήφθηκαν από ύψος 41 χιλιοέτρων.[7] Σύμφωνα με το πόρισμα: «Τέτοια ευρήματα έχουν τεράστια σημασία για το νέο πεδίο της αστροβιολογίας, πέρα από την παροχή ενδείξεων για το πώς άρχισε η ζωή στον πλανήτη μας.»[8]
Ο Νάρλικαρ διορίσθηκε πρόεδρος της Συμβουλευτικής Ομάδας για τα σχολικά βιβλία επιστημών και μαθηματικών, που είναι υπεύθυνη για την ανάπτυξη αυτών των βιβλίων για χρήση σε πολλά σχολεία της Ινδίας.
Τιμητικές διακρίσεις
Ο Τζαγιάντ Νάρλικαρ έχει τιμηθεί με αρκετά εθνικά και διεθνή βραβεία και άλλες διακρίσεις. Το 2004 έλαβε τη δεύτερη υψηλότερη μη στρατιωτική διάκριση της Ινδίας, το Παντμά Βιμπουσάν, για το ερευνητικό του έργο[9], ενώ το απλό παράσημο Παντμά Μπουσάν το είχε λάβει ήδη από το 1965.[9]
Επίσης έχει τιμηθεί με το Βραβείο Ζυλ Ζανσέν της Αστρονομικής Εταιρείας της Γαλλίας. Είναι αντεπιστέλλον μέλος της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας του Λονδίνου, των τριών Εθνικών Ακαδημιών Επιστημών της Ινδίας, καθώς και της Ακαδημίας Επιστημών του Τρίτου Κόσμου.
Εκτός από την ερευνητική του δραστηριότητα, ο Νάρλικαρ έγινε γνωστός και ως εκλαϊκευτής της επιστήμης μέσα από τα βιβλία και τα άρθρα του, καθώς και από τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές. Για αυτή του τη δράση τιμήθηκε το 1996 από την UNESCO με το Βραβείο Καλίνγκα.[10]
Συμμετείχε στην τηλεοπτική σειρά του Καρλ Σαγκάν Cosmos: A Personal Voyage κατά τη δεκαετία του 1980. Τιμήθηκε με το Βραβείο «Ίντιρα Γκάντι» της Ινδικής Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών το 1990.[11]
Το 2014 πήρε το Βραβείο της Ακαδημίας Σαχίτγια (Sahitya Akademi, η Εθνική Ακαδημία Γραμμάτων της Ινδίας) για την αυτοβιογραφία του, γραμμένη στη μαράτι, με τίτλο Chaar Nagarantale Maze Vishwa.[12].
Συγγραφικό έργο
Εκτός από τις ερευνητικές και εκλαϊκευτικές επιστημονικές του εργασίες και βιβλία, και την αυτοβιογραφία, ο Νάρλικαρ έχει συγγράψει μυθιστορήματα και διηγήματα επιστημονικής φαντασίας, στην αγγλική, τη μαράτι και την ινδική γλώσσα.
Μελέτες
Facts and Speculations in Cosmology, με τον G. Burbidge, Cambridge University Press 2008, ISBN 978-0-521-13424-8
Current Issues in Cosmology, 2006
A Different Approach to Cosmology: From a Static Universe through the Big Bang towards Reality, 2005
Fred Hoyle's Universe, 2003
Scientific Edge: The Indian Scientist from Vedic to Modern Times, 2003
An Introduction to Cosmology, 2002
A Different Approach to Cosmology, με τους G. Burbridge και F. Hoyle, Cambridge University Press 2000, ISBN 0-521-66223-0
Quasars and Active Galactic Nuclei: An Introduction, 1999
From Black Clouds to Black Holes, 1996, 3η έκδοση 2012[13]
Seven Wonders of the Cosmos, 1995
Philosophy of Science: Perspectives from Natural and Social Sciences, 1992
The extragalactic universe: an alternative view, με τους F. Hoyle και Chandra Wickramasinghe, Nature, τόμος 346, σσ. 807–812, 30 Αυγούστου 1990.
Highlights in Gravitation and Cosmology, 1989
The Primeval Universe, 1988
Violent Phenomena in the Universe, 1982
The Lighter Side of Gravity, 1982
Physics-Astronomy Frontier (με τον F. Hoyle), 1981
The Structure of the Universe, 1977
Creation of Matter and Anomalous Redshifts, 2002
Absorber Theory of Radiation in Expanding Universes, 2002
आकाशाशी जडले नाते (στη μαράτι)
नभात हसरे तारे (στη μαράτι)
Λογοτεχνία
Στην αγγλική:
The Return of Vaman, 1990
The Adventure
The Comet
Στη μαράτι:
वामन परत न आला
यक्षांची देणगी
अभयारण्य
व्हायरस
प्रेषित
अंतराळातील भस्मासूर
टाईम मशीनची किमया
Στην ινδική:
Paar najar ke
Ελληνικές μεταφράσεις
Η ελαφρότητα της Βαρύτητας, μετάφρ. Π. Tραυλός, εκδ. «Τροχαλία», Αθήνα 1999, 263 σελ., ISBN 978-960-7022-01-1
Η φωτεινή πλευρά της βαρύτητας, μετάφρ. Γιώργος Κατσιλιέρης, εκδ. «Κάτοπτρο», Αθήνα 2000, 252 σελ., ISBN 978-960-7778-29-1
Τα 7 θαύματα του Σύμπαντος, μετάφρ. Ανδρομάχη Σπανού, εκδ. «Τραυλός», Αθήνα 2001, 423 σελ., ISBN 978-960-7990-52-5
Προσωπική ζωή
Ο Τζαγιάντ Νάρλικαρ νυμφεύθηκε την ερευνήτρια και καθηγήτρια των μαθηματικών Μανγκάλα, το γένος Ρατζγουάντε (Mangala Rajwade). Το ζεύγος έχει τρεις κόρες, την Τζήτα, την Τζιρίγια και τη Ληλαβάτι. Ο Νάρλικαρ είναι θείος της διεθνολόγου του Κέιμπριτζ Αμρίτα Νάρλικαρ.
Παραπομπές
«Jayant Vishnu Narlikar». Biographical Memoirs of Fellows of the Indian National Science Academy 19: 123–127. 1994. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2015.
Dadhich, Naresh (10 Ιουλίου 2014). «Jayant Vishnu Narlikar». Current Science 107 (1): 113–120. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2015.
«Vasant Shankar Huzurbazar». Biographical Memoirs of Fellows of the Indian National Science Academy: 45–50. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2016.
Mitton, Simon (2005). Fred Hoyle: A Life in Science. Aurum, σελ. 275. ISBN 978-1-85410-961-3.
«About Us». World Cultural Council. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2016.
Monte, Leslie (24 Ιανουαρίου 2015). «I don’t subscribe to the bandwagon idea of Big Bang: Jayant Vishnu Narlikar». Live Mint. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2015.
Wainwright M1, Wickramasinghe NC, Narlikar JV, Rajaratnam P (21 Ιανουαρίου 2003). «Microorganisms cultured from stratospheric air samples obtained at 41 km». FEMS Microbiol Lett. 218 (1): 161–5. PMID 12583913.
Narlikar, Jayant (25 Μαρτίου 2009). «Stratosphere microbes might hold clues to life on earth». Nature India. doi:10.1038/nindia.2009.81. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2015.
«Padma Awards» (PDF). Ministry of Home Affairs, Government of India. 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 15 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2015.
«Kalinga Prize laureate». UNESCO.ORG. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2015.
«Jayant Vishnu Narlikar». Meghnad.iucaa.ernet.in. 1938-07-19. Ανακτήθηκε στις 2016-10-29.
«Sahitya Akademi award for Narlikar». TOI. 20 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2015.
Jayant V Narlikar. «From Black Clouds to Black Holes». World Scientific Series in Astronomy and Astrophysics 13. Ανακτήθηκε στις 2016-10-30.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Προσωπική ιστοσελίδα στο Διαπανεπιστημιακό Κέντρο Αστρονομίας και Αστροφυσικής
Βιογραφικά στοιχεία
Κατάλογος δημοσιεύσεων του J.V. Narlikar – Μέρος 1
Κατάλογος δημοσιεύσεων του J.V. Narlikar – Μέρος 2
«Κοσμολογία: Δεδομένα και προβλήματα» (στη γαλλική)
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
