.
Ο Ίντρα είναι η κορυφαία θεότητα του Βεδικού πανθέου.
Γνωρίσματα
Ο Ίντρα είναι ο θεός εκείνος που πλάθεται μέσα σε συνθήκες ανταγωνισμού ανάμεσα στους Αρείους εισβολείς στην ινδική χερσόνησο και τους γηγενείς πληθυσμούς και της θρησκείας τους. Περισσότερο από κάθε άλλη θεότητα του βεδικού πανθέου έχει ανθρωπόμορφα χαρακτηριστικά.[1] Πρόκειται για ένα γενναίο και ακαταμάχητο πολεμιστή. Βοηθά τους Αρείους σε κάθε περίσταση, τόσο στον πόλεμο όσο και στην ειρήνη. Τους δίνει τόσο νίκες όσο και ευεργετικές βροχές, επειδή είναι και θεός της ευφορίας. Πάντως ο Ίντρα προάγει τη ζωή χωρίς όμως να είναι και ο δημιουργός της. Αποτυπώνεται στους στίχους της Ριγκβέντα με σώμα μεγάλης διάπλασης - καλύπτει τον ουρανό τον οποίο φοράει για στέμμα και είναι πιο μεγάλος από τη γη[2] καταναλώνοντας μεγάλες ποσότητες κρέατος και σόμα, ενός μεθυστικού πιοτού. Μεγαλοπρεπής είναι και η χρυσή άμαξα που οδηγεί όπως και τα όπλα του.[3] Το μέτρο της ιδιαίτερης δημοτικότητας του Ίντρα, το δίνει το γεγονός πως στη Ριγκβέντα μόνο έχουμε διακόσιους πενήντα ύμνους αφιερωμένους σε αυτόν.[4] Ο κυριότερος εχθρός του είναι ο Βρίτρα, που συμβολίζει την αντίσταση των Δραβιδών στην άρεια κατάκτηση και εισβολή.[5] Είναι χαρακτηριστικό πως ο Ίντρα θεωρείτο ο προστάτης του άρειου χρώματος και καταστροφέας του μελαμψού δέρματος.[6] Εκτός αυτής, υπάρχει και μια άλλη ερμηνεία της σύγκρουσης Ίντρα-Βρίτρα: πρόκειται για τη διατάραξη της κοσμικής τάξης. Οι πολέμιες της παγκόσμιας τάξης δυνάμεις -εδώ ο Βρίτρα- δεν θέλουν τον εύτακτο και οργανωμένο κόσμο και η ήττα τους προάγει τη δημιουργική πορεία του κόσμου.[7]
Θεός του κεραυνού και του πολέμου
Περιγράφεται ως πανίσχυρος με μια κοκκινωπή ή χρυσή χροιά και με δύο ή τέσσερα χέρια τεράστιου μήκους. Είναι κύριος της ανατολής και ηγέτης των Ντέβα. Θεός του κεραυνού και της καταιγίδας, ο μεγαλύτερος όλων των πολεμιστών και ο πιο ισχυρός, σύμβολο θάρρους και δύναμης. Υπερασπιστής του δικαίου ενάντια στις δυνάμεις του κακού. Στην μάχη εκτός από τον κεραυνό χρησιμοποιεί το τόξο, το δίχτυ και έναν γάντζο. Έχει ένα χρυσό άρμα το οποίο το σέρνουν 10.000 άλογα.
Τα ονόματα του Ίντρα
Μερικά από τα ονόματα του Ίντρα είναι Βριταχάν, «ο καταστροφέας του Βρίτρα», Πακασάνα «ο νικητής του Πάκα», Ντεβαπάτι και Σουραντίπα «αρχηγός των θεών» Ντιβασπάτι «άρχοντας της ατμόσφαιρας», Μαρουτβάν «άρχοντας των ανέμων» Σβαργκαπάτι «άρχοντας του παραδείσου» Πουραντάρα «καταστροφέας των πόλεων».
Μύθος: Η νίκη πάνω στον δράκο Βρίτρα
Ο Βρίτρα ήταν ένας Ασούρα που πήρε την μορφή ενός δράκου. Με τη μορφή αυτή έκλεψε όλο το νερό του κόσμου για τον εαυτό του. Κανείς δεν μπορούσε να κάνει κάτι μέχρι την γέννηση του Ίντρα. Μόλις ο Ίντρα το άκουσε ορκίστηκε να πάρει πίσω το νερό που ο δράκος έκλεψε. Ο Ίντρα στη συνέχεια κατανάλωσε μεγάλες ποσότητες του μαγικού ποτού σόμα για να του δώσει τις δυνάμεις που χρειαζόταν για να αντιμετωπίσει ένα τέτοιο εχθρό. Ο Ίντρα πρώτα γκρέμισε 99 κάστρα τα οποία ανήκαν στον Βρίτρα και στην συνέχεια ήρθε αντιμέτωπος με τον δράκο. Οι δύο τους συγκρούστηκαν και μετά από μακρά μάχη ο Ίντρα ήταν έτοιμος να τον νικήσει. Ο Βρίτρα είχε κρατήσει τη γη για μια μεγάλη περίοδο σε ξηρασία και με το τελικό χτύπημα του Ίντρα τα νερά άρχισαν και πάλι να πέφτουν από τον ουρανό. Έτσι έγινε βασιλιάς ανάμεσα σε θεούς και ανθρώπους.
Στην συνέχεια ο Ίντρα δεν ενδιαφερόταν για δόξα και τιμή και αποφάσισε να ζήσει μια απλή ζωή γινόμενος ερημίτης προκειμένου να πετύχει τη σοφία. Η γυναίκα του ανήμπορη ζήτησε από τον ιερέα Μπριχασμπάτι να κάνει τον άντρα της να αλλάξει γνώμη. Ο Μπριχασμπάτι δίδαξε στον Ίντρα την πνευματική και την κοσμική ζωή. Έτσι συνέχισε την μαθητεία για την κατάκτηση της σοφίας καθώς εκτελούσε και τα καθήκοντα της βασιλείας.
Η αίθουσα του Ίντρα
Ο Ίντρα προΐσταται του δικαστηρίου στη Σβάργκα, είναι ο ουρανός του, περιτριγυρισμένος από σύννεφα στην πιο ψηλή κορφή του ιερού βουνού Μερού. Αυτό το βουνό μπορεί να μετακινηθεί οπουδήποτε κατά εντολή του κυρίου του. Στην Σβάργκα υπάρχει μια μεγάλη αίθουσα στην οποία μεταβαίνουν οι πολεμιστές μετά τον θάνατο. Ο Ίντρα και η όμορφη Ιντράνι προεδρεύουν σε αυτόν τον παράδεισο. Ο φόβος, η λύπη και ο πόνος δεν υπάρχουν στην αίθουσα του Ίντρα. Οι Aπσάρας και οι Γκαντάρβας διασκεδάζουν όσους παραευρίσκονται στην αίθουσα με παιχνίδια και αθλητικούς αγώνες.
Παραπομπές
Δημήτρης Βελισσαρόπουλος, Ιστορία της Ινδικής φιλοσοφίας, εκδ.Δωδώνη, Αθήνα, 1975, σελ.77
Mircea Eliade, Πραγματεία πάνω στην ιστορία των θρησκειών, μτφρ. Έλση Τσούτη, εκδ. Χατζηνικολή, Αθήνα, 1981 , σελ.95, 96
Γρηγόριος Ζιάκας, Ιστορία των θρησκευμάτων. Τομ.Α΄. Τα Ινδικά θρησκεύματα, εκδ. Π.Πουρναράς, Θεσσ/ίκη, 1986, σελ.178-179
Mircea Eliade, Πραγματεία πάνω στην ιστορία των θρησκειών, μτφρ. Έλση Τσούτη, εκδ. Χατζηνικολή, Αθήνα, 1981 , σελ.94
Δημήτρης Βελισσαρόπουλος, Ιστορία της Ινδικής φιλοσοφίας, εκδ.Δωδώνη, Αθήνα, 1975, σελ.80
Δημήτρης Βελισσαρόπουλος, Ιστορία της Ινδικής φιλοσοφίας, εκδ.Δωδώνη, Αθήνα, 1975, σελ.78
Γρηγόριος Ζιάκας, Ιστορία των θρησκευμάτων. Τομ.Α΄. Τα Ινδικά θρησκεύματα, εκδ. Π.Πουρναράς, Θεσσ/ίκη, 1986, σελ.179-180
Πηγές
Γρηγόριος Ζιάκας, Ιστορία των θρησκευμάτων. Τομ.Α΄ Τα Ινδικά θρησκεύματα, εκδ. Π.Πουρναράς, Θεσσ/ίκη, 1986, σελ.178-180
Δημήτρης Βελισσαρόπουλος, Ιστορία της Ινδικής φιλοσοφίας, εκδ. Δωδώνη, Αθήνα, 1975, σελ.77-80
Mircea Eliade, Πραγματεία πάνω στην ιστορία των θρησκειών, μτφρ. Έλση Τσούτη, εκδ. Χατζηνικολή, Αθήνα, 1981 , σελ.94-96
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
