.
Ο Ισπανοαμερικανικός Πόλεμος (21 Απριλίου – 13 Αυγούστου 1898) ξεκίνησε μετά την εσωτερική έκρηξη του USS Maine στο λιμάνι της Αβάνας στην Κούβα, που οδήγησε στην επέμβαση των Ηνωμένων Πολιτειών στον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας της Κούβας. Ο πόλεμος οδήγησε στην ανάδυση των Ηνωμένων Πολιτειών στην περιοχή της Καραϊβικής [15] και είχε ως αποτέλεσμα την απόκτηση των κτήσεων της Ισπανίας στον Ειρηνικό από τις Η.Π.Α.. Οδήγησε στην εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών στην Επανάσταση των Φιλιππίνων και αργότερα στον Φιλιππινο-Αμερικανικό Πόλεμο.
Ο 19ος αιώνας αντιπροσώπευε μια σαφή παρακμή για την Ισπανική Αυτοκρατορία, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες έγιναν από μια νεοϊδρυθείσα χώρα σε μια μέση περιφερειακή δύναμη. Στην ισπανική περίπτωση, η κάθοδος, που προερχόταν ήδη από προηγούμενους αιώνες, επιταχύνθηκε πρώτα με τη ναπολεόντεια εισβολή, η οποία με τη σειρά της θα προκαλούσε την ανεξαρτησία μεγάλου μέρους των αμερικανικών αποικιών[16] και αργότερα πολιτική αστάθεια (διακηρύξεις, επαναστάσεις, εμφύλιοι πόλεμοι) αφαίμαξαν τη χώρα κοινωνικά και οικονομικά. Οι ΗΠΑ, από την άλλη πλευρά, επεκτάθηκαν οικονομικά σε όλο τον αιώνα αγοράζοντας εδάφη όπως η Λουιζιάνα και η Αλάσκα, στρατιωτικά με ενέργειες όπως ο Μεξικανο-Αμερικανικός Πόλεμος και δεχόμενοι μεγάλους αριθμούς μεταναστών. Αυτή η διαδικασία διακόπηκε μόνο για λίγα χρόνια από την εποχή του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου και της ανασυγκρότησης.[17]
Το κύριο ζήτημα ήταν η ανεξαρτησία της Κούβας. Εξεγέρσεις είχαν συμβεί εδώ και μερικά χρόνια στην Κούβα ενάντια στην ισπανική αποικιακή κυριαρχία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστήριξαν αυτές τις εξεγέρσεις κατά την είσοδό τους στον Ισπανοαμερικανικό πόλεμο. Υπήρχαν πόλεμοι στο παρελθόν, όπως στην υπόθεση Virginius το 1873. Αλλά στα τέλη της δεκαετίας του 1890, η αμερικανική κοινή γνώμη ταλαντεύτηκε υπέρ της εξέγερσης λόγω των αναφορών για στρατόπεδα συγκέντρωσης που δημιουργήθηκαν για τον έλεγχο του πληθυσμού.[18][19] Η κίτρινη δημοσιογραφία υπερέβαλλε τις φρικαλεότητες για να αυξήσει περαιτέρω τη δημόσια θέρμη και να πουλήσει περισσότερες εφημερίδες και περιοδικά.[20]
Η επιχειρηματική κοινότητα είχε μόλις αναρρώσει από μια βαθιά ύφεση και φοβόταν ότι ένας πόλεμος θα ανέτρεπε τα κέρδη. Κατά συνέπεια, τα περισσότερα επιχειρηματικά συμφέροντα άσκησαν σθεναρά πιέσεις κατά της μετάβασης σε πόλεμο.[21] Ο Πρόεδρος William McKinley αγνόησε τις υπερβολικές αναφορές ειδήσεων και επεδίωξε μια ειρηνική διευθέτηση.[22] Αν και δεν επιζητούσε πόλεμο, ο ΜακΚίνλεϋ έκανε προετοιμασίες για ετοιμότητα εναντίον ενός. Ανεπιτυχώς αναζήτησε συμφωνία με την Ισπανία για το ζήτημα της ανεξαρτησίας της Κούβας.[23] Ωστόσο, μετά τις Η.Π.Α. Το θωρακισμένο καταδρομικό του Ναυτικού Maine εξερράγη μυστηριωδώς και βυθίστηκε στο λιμάνι της Αβάνας στις 15 Φεβρουαρίου 1898, οι πολιτικές πιέσεις ώθησαν τον McKinley σε έναν πόλεμο που ήθελε να αποφύγει.[24]
Όσον αφορά την Ισπανία, υπήρξε μια εθνικιστική αναταραχή, στην οποία ο γραπτός Τύπος είχε βασική επιρροή, κάνοντας την ισπανική κυβέρνηση να μην υποχωρήσει και να εγκαταλείψει την Κούβα όπως είχε εγκαταλείψει την ισπανική Φλόριντα όταν αντιμετώπισε μια ενοχλητική αποικιακή κατάσταση εκεί, μεταφέροντας το προς τις Η.Π.Α. το 1821 με αντάλλαγμα την πληρωμή των ισπανικών χρεών.[25] Εάν η ισπανική κυβέρνηση είχε μεταφέρει την Κούβα θα είχε θεωρηθεί ως προδοσία από ένα μέρος της ισπανικής κοινωνίας και πιθανότατα θα υπήρχε μια νέα επανάσταση.[26] Έτσι, η κυβέρνηση προτίμησε να διεξαγάγει έναν χαμένο πόλεμο εκ των προτέρων, αντί να διακινδυνεύσει μια επανάσταση, επιλέγοντας μια «ελεγχόμενη κατεδάφιση» για να διατηρήσει το καθεστώς της αποκατάστασης.[27]
Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
