.

Γουινέα

Η Δημοκρατία της Γουινέας (Γαλλικά: République de Guinée) είναι μια χώρα στην Δυτική Αφρική με έκταση 245.857 τ.χλμ και πληθυσμό (κατατάσσεται 87η στον κόσμο) 10.057.975, με βάση στοιχεία για τον Ιούλιο του 2009. [1]. Δυτικά βρέχεται από τον Ατλαντικό Ωκεανό, συνορεύει βορειοδυτικά με τη Γουινέα-Μπισσάου, βόρεια με τη Σενεγάλη, βόρειο και βορειο-ανατολικά με το Μάλι, νοτιο-ανατολικά με την Ακτή Ελεφαντοστού, νότια με τη Λιβερία και τη Σιέρα Λεόνε. Πρωτεύουσα είναι το Κονακρί. Πρόεδρος της χώρας ήταν ως το θάνατό του, το 2008, ο Λανσάνα Κοντέ. Μετά το θάνατό του την εξουσία κατέλαβαν οι στρατιωτικοί και νέος Αρχηγός Κράτους έγινε ο Μουσά Νταντίς Καμαρά, ο οποίος το 2009 αντικαταστάθηκε για λόγους υγείας από τον αντιπρόεδρο Σεκουμπά Κονατέ. Η χώρα, σύμφωνα με την οργάνωση Διεθνής Διαφάνεια, είναι από τις πρώτες παγκοσμίως σε διαφθορά (προτελευταία σε διαφάνεια με τελευταία την Αϊτή[3].

Η Γουινέα πολλές φορές αναφέρεται με το όνομα Γουινέα-Κόνακρι, για να ξεχωρίζει από τη γειτονική της Γουινέα-Μπισσάου, η οποία έχει πρωτεύουσα την Μπισσάου.

Ιστορία

Το έδαφος της σημερινής Γουινέας αποτέλεσε μέρος της Αυτοκρατορίας της Γκάνας, η οποία γεννήθηκε περίπου το 900 μ.Χ. Την αυτοκρατορία αυτή ακολούθησε το Βασίλειο των Σοσό, το 12ο και 13ο αιώνα. Το 1235 και μέχρι το 14ο αιώνα ήκμασε στην περιοχή η Αυτοκρατορία του Μάλι. Σημαντικό κρατίδιο έγινε το Songhai, το οποίο έγινε και Αυτοκρατορία, η οποία όμως παρήκμασε εξαιτίας των συνεχών εμφυλίων συρράξεων, μετά τη μάχη στο Tondibi το 1591.

Το 18ο αιώνα ιδρύθηκε ισλαμικό κράτος και η περιοχή γνώρισε κάποια περίοδο σταθερότητας. Την ίδια περιοχή κατέφθασαν οι Μουσουλμάνοι Φουλάνι στην περιοχή Fuuta Jalloo στις αρχές του 18ου αιώνα.

Στη διάρκεια της περιόδου των ανακαλύψεων από την Πορτογαλία, άρχισε το δουλεμπόριο στην περιοχή, το 15ο αιώνα. Η σημερινή Γουινέα δημιουργήθηκε ως αποικία της Γαλλίας το 1890 με πρώτο διοικητή το Noël Balley. Την ίδια χρονιά ιδρύθηκε στο νησί Τόμπο και η πρωτεύουσα της χώρας, Κονακρί. Το 1895 συντελέστηκε η ενσωμάτωση της χώρας στη Γαλλική Δυτική Αφρική.

Στις 28 Σεπτεμβρίου του 1958, υπό την εποπτεία του Σαρλ Ντε Γκωλ η Γαλλία ψήφισε για νέο Σύνταγμα και οι αποικίες της κλήθηκαν να επιλέξουν ανάμεσα στην έγκριση του Συντάγματος ή στην ανεξαρτησία. Όλες οι αποικίες ενέκριναν το Σύνταγμα εκτός από τη Γουινέα. Έτσι, η αφρικανική χώρα έγινε η πρώτη γαλλική αποικία που ανεξαρτητοποιήθηκε, με το κόστος της απώλειας κάθε οικονομικής βοήθειας από τη Γαλλία.

Έπειτα από την ανεξαρτησία η χώρα κυβερνήθηκε από το δικτάτορα Σεκού Τουρέ. Ο τελευταίος εξαπέλυσε διώξεις εναντίον αντιφρονούντων και κατηγορήθηκε για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η μακρόχρονη κυριαρχία του έλαβε τέλος με το πραξικόπημα του 1984, οπότε τα ηνία της εξουσίας ανέλαβε ο Λανσάνα Κοντέ. Επί των ημερών του ελήφθησαν αυστηρά μέτρα για την αναθέρμανση της οικονομίας και νομιμοποιήθηκαν τα πολιτικά κόμματα. Ο Κοντέ κέρδισε τις αμφισβητούμενες εκλογές του 1993, 1998 και 2003.

Ο Κοντέ απέλυσε τον Πρωθυπουργό του τον Απρίλιο του 2006 και διόρισε νέο στη θέση του μόλις το Φεβρουάριο του 2007, έπειτα από πολυήμερη απεργία των συνδικάτων και ταραχές, με περίπου 60 νεκρούς.

Το Μάιο του 2008 απολύθηκε ο υπουργός Άμυνας, καθώς θεωρήθηκε υπεύθυνος για την ανταρσία του στρατού. H κυβέρνηση άρχισε να καταβάλλει τους οφειλόμενους μισθούς σε υπαξιωματικούς του στρατού της χώρας στις 31 Μαΐου του 2008, σε μια προσπάθεια να τερματιστεί η διάρκειας πέντε ημερών ανταρσία. [4] Το Δεκέμβριο πέθανε ο πρόεδρος Κοντέ και λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση του θανάτου του εκδηλώθηκε απόπειρα πραξικοπήματος. Στις 24 Δεκεμβρίου οι πραξικοπηματίες ανακοίνωσαν ότι διόρισαν Εθνοσυνέλευση αποτελούμενη από 32 μέλη και επέβαλαν νυχτερινή απαγόρευση κυκλοφορίας. Επικεφαλής της Εθνοσυνέλευσης τέθηκε ο αρχιπραξικοπηματίας λοχαγός Μουσά Νταντίς Καμαρά.[5] Το Μάιο του 2009 η χούντα ανακάλεσε τους πρεσβευτές της από πολλές χώρες, συνολικά 30, από τις ΗΠΑ ως την Κίνα.[6]
Διακυβέρνηση

Στο δεύτερο μισό του Ιανουαρίου του 2007, ο ασθενής Πρόεδρος Κοντέ αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα, εξαιτίας της απεργίας των συνδικάτων. Τον επόμενο μήνα, και παρά το διορισμό του Εζέν Καμαρά στην πρωθυπουργία, η απεργία ξανάρχισε και κηρύχθηκε στρατιωτικός νόμος. Μετά το θάνατο του Κοντέ εκδηλώθηκε πραξικόπημα το Δεκέμβριο του 2008.

Η χώρα ήταν ως το 2008 Προεδρική Δημοκρατία, με Αρχηγό Κράτους τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η νομοθετική εξουσία ασκείται από την Εθνοσυνέλευση, η οποία αποτελείται από 114 μέλη, που εκλέγονται απευθείας από το λαό για πενταετή θητεία. Οι τελευταίες εκλογές για Πρόεδρο διεξήχθησαν το 2010. Μετά το πραξικόπημα του 2008, το πολίτευμα έγινε στρατιωτικό καθεστώς.

Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω.[1].
Διεθνείς σχέσεις

Έπειτα από το πραξικόπημα του 2008, οι ΗΠΑ αποφάσισαν να διακόψουν την εμπορική ευνοϊκή μεταχείριση προς τη Γουινέα, με βάση το αμερικανικό πρόγραμμα που αποσκοπεί στη δημιουργία θέσεων εργασίας στην Αφρική[7].
Εκλογές
Προεδρικές εκλογές
Προεδρικές εκλογές 2010

Έπειτα από περίοδο πολιτικής έντασης, ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών διεξήχθη στις 27 Ιουνίου 2010. Ήταν οι πρώτες πολυκομματικές προεδρικές εκλογές στην ιστορία της χώρας από την εποχή της ανεξαρτησίας της από τη Γαλλία. Έλαβαν μέρος συνολικά 24 υποψήφιοι.[8] Στον πρώτο γύρο προηγήθηκε με 39,72% των ψήφων ο πρώην πρωθυπουργός Σελού Ντιαλό, ο οποίος ορίστηκε να αναμετρηθεί σε δεύτερο γύρο, στις 18 Ιουλίου, με τον Αλφά Κοντέ, βετεράνο ηγέτη της αντιπολίτευσης, που ήρθε 2ος με 20,67% των ψήφων.[9] Ωστόσο, ο δεύτερος γύρος αναβλήθηκε, για να δοθεί χρόνος στο Συνταγματικό Δικαστήριο να εξετάσει τις καταγγελίες περί νοθείας[10]. Στις 7 Νοεμβρίου 2010 διεξήχθη τελικά και ο δεύτερος γύρος και νικητής ανακηρύχθηκε ο Αλφά Κοντέ, με ποσοστό 52,5% των ψήφων έναντι 47,5% για τον Ντιαλό. Η ανακοίνωση του νικητή πυροδότησε ταραχές, με απολογισμό 10 νεκρούς και 200 τραυματίες, κατά το τριήμερο 15-17 Νοεμβρίου 2010. Οι αρχές κήρυξαν κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και επέβαλαν απαγόρευση κυκλοφορίας στις 17 Νοεμβρίου 2010.[11] Ο Κοντέ ορκίστηκε πρόεδρος στις 21 Δεκεμβρίου 2010.

Πρόεδρος, 27 Ιουνίου και 7 Νοεμβρίου 2010 Υποψήφιοι Κόμματα Πρώτος γύρος Δεύτερος γύρος
% Ψήφοι %
Άλφα Κοντέ Συναγερμός του Λαού της Γουινέας (RPG) 18,25 1.474.973 52,52
Σελού Νταλέιν Ντιαλό Ένωση των Δημοκρατικών Δυνάμεων της Γουινέας (UFDG) 43,69 1.333.666 47,48
Σίντια Τουρέ Ένωση των Ρεπουμπλικανικών Δυνάμεων (UFR) 13,02
Λανσάνα Κουγιατέ Κόμμα της Ελπίδας για Εθνική Ανάπτυξη (PEDN) 7,04
Πάπα Κόλι Κουρουμάχ Συναγερμός για την Άμυνα της Δημοκρατίας (RDR) 5,74
Ιμπραχίμα Αμπέ Σιλά Νέα Γενιά για την Δημοκρατία (NGR) 3,23
Ζαν Μαρκ Τεγιάνο Συναγερμός για την Ενσωματωμένη Ανάπτυξη της Γουινέας (RDIG) 2,33
Αμπουμπακάρ Σομπαρέ Κόμμα Ενότητας και Προόδου (PUP) 0,95
Μπουμπακάρ Μπαρί Εθνικό Ανανεωτικό Κόμμα (PNR) 0,80
Ούσμανε Μπαχ Ένωση για Πρόοδο και Ανανέωση(UPR) 0,68
Ιμπραχίμα Κασόρι Φοφάνα Η Γουινέα για Όλους (GPT) 0,66
Ούσμανε Κάμπα Κόμμα Φιλελευθέρων για Ενότητα και Αλληλεγγύη (PLUS) 0.54
Φρανσουά Λουνσενί Φολ Ενωτικό Μέτωπο για Δημοκρατία και Αλλαγή (FUDEC) 0,46
Ελχάτζ Μαμαντού Σιλά (Elhadj Mamadou Sylla) Δημοκρατική Ένωση της Γουινέας (UDG) 0,45
Σαράν Νταραμπά Καμπά Παναφρικανική Δημοκρατική Συνέλευση (CDP) 0,39
Μαμαντί Ντιαουαρά Κόμμα Εργατών και Αλληλεγγύης (PTS) 0,31
Μπουμπακάρ Μπαχ Δημοκρατικό Μέλλον Ευημερίας για την Γουινέα (ADPG) 0,30
Άλφα Ιμπραχίμα Κεϊρά Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (PR) 0,25
Μπέμπα Τραορέ (M’Bemba Traoré) Κόμμα Ανάπτυξης και Ενότητας (PDU) 0,24
Μαμαντού Μπααντίκο Μπαχ Ένωση των Δημοκρατικών Δυνάμεων (UFD) 0,19
Ζοζέφ Μπανγκούρα Ένωση για την Ενσωματωμένη Ανάπτυξη της Γουινέας (UDIG) 0,18
Αμπραάμ Μπουρέ Συναγερμός της Γουινέας για την Ενότητα και την Ανάπτυξη (RGUD) 0,12
Φοντέ Μοχάμεντ Σουμάχ Γενιά Πολιτών (GECI) 0,11
Μπούνα Κεϊτά Συναγερμός για μια Ευημερούσα Γουινέα (RGP) 0,07
Σύνολο ψήφων για τους υποψηφίους 100,00 2.808.339 100,00
Σύνολο έγκυρων ψήφων 1.771.976 2.808.339
Σύνολο έγκυρων ψηφοδελτίων 177.416 89.594
Σύνολο ψήφων 1.949.392 2.898.233
Συμμετοχή 51,59% 67,87%
Πηγή: Ανεξάρτητη Εκλογική Επιτροπή της Γουινέας 2
Προηγούμενες προεδρικές εκλογές

Οι προηγούμενες προεδρικές εκλογές διεξήχθησαν στις 21 Δεκεμβρίου του 2003. Ο Λανσάνα Κοντέ εξελέγη ξανά πρόεδρος με ποσοστό 95,6% έναντι 4,4% για τον Μαμανού Μπογιέ Μπαρί του κόμματος Ένωση για την Εθνική Πρόοδο (Union pour le progrès national). Τα μεγάλα κόμματα της Αντιπολίτευσης δεν έλαβαν μέρος στις εκλογές.

Βουλευτικές εκλογές, 30 Ιουνίου 2002

Κόμματα Ψήφοι % Έδρες
Κόμμα για την Ενότητα και την Πρόοδο (Parti de l'Unité et du Progrès) 1.947.318 61,5 85
Ένωση για Πρόοδο και Ανανέωση (“Union pour le Progrès et le Renouveau) 842.270 21,7 20
Ένωση για την Πρόοδο στη Γουινέα (“Union pour le Progrès de la Guinée) 130.065 4,1 3
Δημοκρατικό Κόμμα της Γουινέας- Αφρικανικός Δημοκρατικός Συναγερμός (

Parti Démocratique de Guinée-Rassemblement Démocratique Africain)
107.666 3,4 3
Εθνικός Συνασπισμός Προόδου (Alliance Nationale pour le Progrès) 62.780 2,0 2
Κόμμα της Ένωσης για την Ανάπτυξη (Parti de l’Union pour le Développement) 20.823 0,7 1
Σύνολο (συμμετοχή 71,60%) 3.162.855 100.00 114
Πηγή: Democraf. Στις εκλογές δεν έλαβε μέρος ο Συναγερμός του Λαού της Γουινέας.
Διοικητική Διαίρεση

Κύριο λήμμα: Περιφέρειες της Γουινέας

Οι επτά διοικητικές περιοχές της Γουινέας

Η χώρα διαιρείται σε επτά διοικητικές περιοχές. Πρωτεύουσα είναι η Κόνακρι.

Οι περιοχές είναι Μποκέ, Φαρανά , Κανκάν, Κίντια, Λαμπέ, Μαμού, Νζερεκορέ και Κονακρί.
Γεωγραφική εξέταση

Η χώρα συνορεύει με αρκετές χώρες, όπως η Ακτή Ελεφαντοστού, η Γουινέα Μπισσάου, η Λιβερία, το Μαλί, η Σενεγάλη και η Σιέρα Λεόνε. Στα δυτικά βρέχεται από τον Ατλαντικό Ωκεανό. Το υψηλότερο σημείο της χώρας είναι το Όρος Nimba, στα 1.752 μ.

Παρατηρείται συνεχής αλλαγή του τοπίου καθώς απομακρυνόμαστε από την ακτή, έτσι διακρίνονται πέντε καλά διαφοροποιημένες περιοχές. Αυτές είναι η παράκτια Γουινέα, η δασική Γουινέα, το υψίπεδο του Φουτά Τζαλόν, τα ανάγλυφα Νίμπα και η άνω σουδανική Γουινέα.

Οι ποταμοί είναι μικροί μήκος, ωστόσο έχουν σημαντική παροχή, λόγω των πολλών και συχνών βροχών. Το Φουτά Τζαλόν αποτελεί έναν από τους κυριότερους υδρογραφικούς κόμβους στη Δυτική Αφρική. Ο μεγαλύτερος ποταμός είναι ο Κονκουρέ, οι εκβολές του οποίου είναι στα βόρεια της πρωτεύουσας Κόνακρι.

Εξαιτίας των ανταλλαγών ανάμεσα σε ωκεάνιες και ηπειρωτικές μάζες, η Γουινέα έχει κλίμα μουσωνικό. Χαρακτηρίζεται από αντίθεση ανάμεσα στην ξηρή και στη βροχερή εποχή, ενώ οι βροχοπτώσεις ελαττώνονται από την ακτή προς το εσωτερικό. Ο άνεμος χαρματάν (θερμός και ξηρός) που προέρχεται από τη Σαχάρα και οι νοτιοδυτικοί ωκεάνιοι άνεμοι, επίσης επηρεάζουν το κλίμα.
Οικονομία

Η χώρα έχει πολύ σημαντικό ορυκτό πλούτο (βωξίτη κυρίως) και γόνιμο έδαφος, όπου καλλιεργούνται διάφορα προϊόντα, όπως το κεχρί, η αραχίδα, το σόργο, το ρύζι και το καλαμπόκι. Είναι η μεγαλύτερη εξαγωγός χώρα βωξίτη, ενώ έχει τη δυνατότητα να καταστεί κύρια πηγή σιδηρομεταλλευμάτων[12]. Η κτηνοτροφία και η αλιεία γίνονται με πρωτόγονες μεθόδους. Υπάρχουν βιομηχανίες τροφίμων και κονσερβοποίησης ψαριών. Παρά τις κάποιες αλλαγές στα οικονομικά μέτρα μετά τη δεκαετία του '80, η Γουινέα παραμένει μια υπανάπτυκτη χώρα. Είναι από τους μεγαλύτερους στον κόσμο εξαγωγείς βωξίτη και αλουμινίου.

Το 2003 η διεθνής βοήθεια διεκόπη. Ο πληθωρισμός το 2005 κάλπαζε στο 25%, ενώ υπήρχε και εκτεταμένη υποαπασχόληση στον ενεργό πληθυσμό. Νομισματική μονάδα είναι το φράγκο της Γουινέας.

Το Νοέμβριο του 2006, η οργάνωση Transparency International, που εδρεύει στη Γερμανία κατέταξε τη Γουινέα ως μια από τις πλέον διεφθαρμένες χώρες στον κόσμο, με μόνο την Μιανμάρ, το Ιράκ και την Αϊτή να την ξεπερνούν στο σχετικό κατάλογο.
Μεταφορές

Στη χώρα εκτελούνται μόνο αεροπορικές και οδικές μεταφορές, καθώς δε λειτουργεί πλέον η σιδηροδρομική γραμμή. Το κυριότερο λιμάνι είναι αυτό της πρωτεύουσας (Κόνακρι), όπου βρίσκεται και το σημαντικότερο αεροδρόμιο. Η οδήγηση γίνεται στα δεξιά.
Δημογραφία

Η Γουινέα κατοικείται από νέγρους της σουδανικής γλωσσοφυλετικής ομάδας, με πολυπληθέστερη εθνοτική ομάδα στη χώρα τους Φουλάνι (40%) και ακολουθούν οι Μαλίγκε με 30%, οι Σούσσου 20%, μικρότερες εθνοτικές ομάδες κυρίως τις λεγόμενες παλαιο-σουδανικές με 10%. Οι καλύτερες συνθήκες διατροφής, υγιεινής και περίθαλψης τείνουν να συγκρατήσουν τη μεγάλη θνησιμότητα. Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού ήταν σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2009 τα 57,09 χρόνια (55,63 χρόνια οι άνδρες και 58,6 οι γυναίκες).[1]

Αναφορικά με τη θρησκεία, οι περισσότεροι είναι Μουσουλμάνοι (85%) και έπονται οι Χριστιανοί με 8% και όσοι πιστεύουν σε ανιμιστικές δοξασίες με 7%.

Η κορυφαία γλώσσα είναι η γαλλική, που είναι και επίσημη. Όμως, περισσότερες από 30 διάλεκτοι ομιλούνται επίσης, με γνωστότερη και πιο διαδεδομένη τη φουτά τζαλόν. Ομιλούνται επίσης οι: Fula ,Maninka, Susu ,Wolof και άλλες. Ομιλούνται επίσης τα αραβικά από τους μουσουλμάνους.
Πολιτισμός και αξιοθέατα

Με σημαντική μουσική παράδοση, η Γουινέα διασκεδάζει και χορεύει στους ρυθμούς των Μαλίνκα. Η τέχνη, σε πολλές από τις εκφάνσεις της, έχει λάβει τις επιρροές των δυτικών αποικιοκρατών. Η πόλη Μαμού παρουσιάζει αξιόλογο ιστορικό ενδιαφέρον, καθώς ήταν έδρα χαλιφάτου στα τέλη του 17ου αιώνα, την εποχή των Φουλάνι.

Το Εθνογραφικό Μουσείο της πόλης Ντζερεκορέ , το Πολυτεχνικό Ινστιτούτο Νάσερ στην Κόνακρι, αποτελούν σημαντικά αξιοθέατα. Επίσης, ο επισκέπτης μπορεί να επισκεφθεί το Φυσικό Απόθεμα των Ορέων Νίμπα, το οποίο ανακηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την ΟΥΝΕΣΚΟ, το 1981.
Βιβλιογραφία

Συλλογικό έργο, Παγκόσμιος Γεωγραφικός Άτλας, τ.8, εκδ. ΔΟΜΗ.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Commons logo
Τα Κοινά έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Γουινέα

Wolof Language Εκπαιδευτικός ιστότοπος για τοπική γλώσσα.
Permanent UN Mission of the Republic of Guinea
Επίσημος ιστότοπος της Κυβέρνησης της Γουινέας
Guinéenews - Formerly Boubah.com Ειδήσεις για τη Γουινέα
CIA World Factbook - Γουινέα
BBC News Country Profile - Γουινέα
Cora Connection Δυτικοαφρικανικές μουσικές πηγές
Guinean literature at a glance
Open Directory Project - Guinea directory category
Stanford University - Africa South of the Sahara: Guinea directory category
The Index on Africa - Guinea directory category
University of Pennsylvania - African Studies Center: Guinea directory category
Yahoo! - Guinea directory category
Niger Currents: Exploring life and technology along the Niger River

Παραπομπές

↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 CIA World Factbook
↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 "World Economic Outlook Database". ΔΝΤ. Οκτώβριος 2009. Ανακτήθηκε την 18-10-2009.
↑ ΑΝΤΕΝΝΑ, 24 Σεπτεμβρίου 2007.
↑ Reuters μέσω News Limited, 31/05/2008
↑ Καθημερινή, Απαγόρευση κυκλοφορίας στη Γουινέα, 24 Δεκεμβρίου 2008.
↑ Guinea recalls 30 ambassadors, from US to China, The Seattle Times, 6 Μαΐου 2009.
↑ Εξπρές, ΗΠΑ Ο πρόεδρος Ομπάμα ανακοίνωσε διακοπή της εμπορικής ευνοικής μεταχείρησης των χωρών Νίγηρα, Μαδαγασκάρης και Γουινέας, 24 Δεκεμβρίου 2009.
↑ Καθημερινή, Προεδρικές εκλογές στη Γουινέα, 27-6-2010.
↑ VOA News, Run-off Necessary in Guinea Presidential Election, 3-7-2010.
↑ BBC News, Guinea's presidential run-off delayed over fraud claims, 9-7-2010.
↑ Ελευθεροτυπία, Κατάσταση έκτακτης ανάγκης στη Γουινέα, 18-11-2010.
↑ Πλούσιο σε μέταλλα το υπέδαφος της Γουϊνέας, Καθημερινή, 24 Δεκεμβρίου 2008.

Χώρες της Αφρικής

1.Αναγνωρίζεται από 46 χώρες

Εξαρτημένα Εδάφη

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License