Η χελώνη επίχωσης του Διάδη : Αυγούστα Στυλιανού, ζωγράφος

Χρησιμοποιούνταν στις πολιορκίες για την ισοπέδωση του εδάφους και την επίχωση αμυντικών τάφρων ώστε να γίνεται ευχερέστερη η προσέγγιση των άλλων πολιορκητικών μηχανών. Αποτελούνταν από ένα τροχήλατο ξύλινο κλωβό που έφερε μια τετράριχτη στέγη κάλυψης περίπου 120 τετραγωνικών μέτρων για την προστασία του προσωπικού εκσκαφής και επιχωμάτωσης. Τα εκτεθειμένα τοιχώματα της ήταν επενδυμένα με φύλλα σιδήρου, πλέγματα λεπτών νωπών κλαδιών, ζυμωμένο πηλό με μαλλί και παραγεμισμένα νωπά δέρματα και προβιές ( με άχυρα ή πράσινα φύκια εμποτισμένα σε ξύδι).
Ένα ευφυές σύστημα τοποθέτησης των περιστρεφόμενων εδράνων των αξόνων των τροχών (αμαξόποδων) επέτρεπε την εμπρόσθια, πλάγια και διαγώνιο μετακίνηση της. Σε ένα άλλο είδος χελώνης, τις χελώνες εκσκαφής (ορυκτίδες), ή εμπρόσθια έδρα είναι κατακόρυφη για την καλύτερη επαφή με το τείχος και την ευκολότερη δολιοφθορά του από τους σκαπανέις της.

Πηγές :
Βιτρούβιος
Πλούταρχος
Διόδωρος ο Σικελιώτης
Αθηναίος
Φίλων ο Βυζάντιος

Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαιδεία

Εγκυκλοπαίδεια Τεχνολογίας

Αρχαία Ελληνική Τεχνολογία