.
Η Νίκη Πολύγυρου είναι ποδοσφαιρικός σύλλογος του Χαλκιδικής. Ιδρύθηκε το 1950, έχει ως χρώματα από την ίδρυσή της έως σήμερα το πράσινο και το άσπρο και έδρα της είναι το Εθνικό Στάδιο Πολυγύρου (3.500 θέσεων). Η Νίκη Πολύγυρου το 1973 ανέβηκε για μια και μοναδική φορά στη Β΄ Εθνική). Μεγαλύτερη νίκη του συλλόγου είναι αυτή επί του ΠΑΟΚ με 2-4. Η ομάδα αγωνίζεται και πρωταγωνιστεί στην Α' Ερασιτεχνική Κατηγορία Χαλκιδικής (Α΄ Κατηγορία Ε.Π.Σ.Χαλκιδικής).
Ιστορία
Η Νίκη, το ιστορικότερο σωματείο της Χαλκιδικής, ιδρύθηκε το 1950 από τους αείμνηστους Γιώργο Μυλωνά, Δημήτρη Χατζηχρήστο, Τάκη Παλαμίδα, Νίκο Κορέντη και Μιχάλη Βογιατζή, που με μεγάλη όρεξη και μεράκι ανέπτυξαν το αθλητικό ιδεώδες της πόλης.
Την πρώτη δεκαετία της ύπαρξής της, έδινε τους ανεπίσημους αγώνες της στο παλιό γήπεδο όπου σήμερα στεγάζεται η Α.Τ.Ε. Πολυγύρου. Στη συνέχεια μετακόμισε στο σημερινό, κατασκευασμένο το 1967. Συγκεκριμένα πριν από 40 χρόνια, με χρηματοδότηση του Χαλκιδιώτη Κωνσταντίνου Ασλανίδη, τέως Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού, κατασκευάστηκε το Εθνικό Στάδιο Πολυγύρου, χωρητικότητας 3.500 θέσεων καθήμενων θεατών. Τα μεγαλοπρεπή εγκαίνια του σταδίου έγιναν στις 29 Ιουνίου 1969 με πλήθος κόσμου απ' όλη τη Χαλκιδική, την παρέλαση εκπροσώπων 36 αθλητικών σωματείων του Νομού και τη διεξαγωγή του φιλικού αγώνα Νίκη-Άρη (0-4).
Το 1998, το στάδιο αποκτάει για πρώτη φορά χλοοτάπητα και το 2004 ταρτάν, ενώ το καλοκαίρι του 2007 έγινε ριζική ανακαίνιση των χώρων των αποδυτηρίων.
Στην 62χρονη ιστορία της, η Νίκη Πολυγύρου κατέκτησε πολλούς τίτλους, η μεγαλύτερη όμως επιτυχία καταγράφηκε την περίοδο 1973-1974 όταν συμμετείχε αξιοπρεπώς στη Β΄ Εθνική με σημαντικές επιτυχίες. Έχει βραβευθεί αρκετές φορές με το "Κύπελλο Ήθους" από την Ε.Π.Σ.Χαλκιδικής ενώ παραμένει η μοναδική ομάδα του Νομού που δεν έχει τιμωρία της έδρας της λόγω πρόκλησης επεισοδίων ή βίαιων ενεργειών των φιλάθλων της.
Τις δεκαετίες του 60' και του 70' όταν και γνώρισε τις μεγαλύτερες δόξες της, ανέδειξε αρκετούς αξιόλογους ποδοσφαιριστές (Δημήτρη Κωνσταντινίδη, Πέτρο Καπλάνη, Νίκο Λευκαδίτη, Θεόφιλο Κορέντη, Γιώργο Καρρά, Νίκο Ψαρρά, Κώστα Ιατρού, Δημήτρη Ζούνη, Θεόδωρο Κούφατζη κ.α.) με σημαντικότερο τον τέως διεθνή τερματοφύλακα Λάκη Στεργιούδα, που έκανε από το 1972 μεγάλη καριέρα στην Α.Ε.Κ. και τον Π.Α.Ο.Κ.
Από το 1950 έως το 1967 στα διάφορα ανεπίσημα πρωταθλήματα και φιλικά παιχνίδια αντιμετώπισε πολλές ιστορικές ομάδες της Θεσσαλονίκης (Π.Α.Ο.Κ. 2-4, Άρη 2-3 και 0-4, Ηρακλή 1-3, Απόλλωνα Καλαμαριάς 2-3, Μακεδονικό 0-2, Θερμαϊκό, Μ.Αλέξανδρο, Νεάπολη, Μελιτέα, Π.Α.Ο.Δ., Εθνικό Πυλαίας, Αχιλλέα Τριανδρίας κ.λ.π.).
Το 1964, με τη συμμετοχή μόλις 5 ομάδων (Νίκη Πολυγύρου, Π.Ο.Μουδανιών, Άρη Παλαιοχωρίου, Απόλλωνα Αρναίας, Δόξα Ορμύλιας) κατακτά αήττητη το πρώτο της ανεπίσημο πρωτάθλημα, ενώ το 1968 που διοργανώθηκε το πρώτο επίσημο πρωτάθλημα της Ε.Π.Σ.Χαλκιδικής, κατακτά και πάλι τον τίτλο μαζί με το Κύπελλο Ήθους. Η μεγαλύτερη επιτυχία της σημειώθηκε στις 17 Ιουνίου 1973, όταν μετά από 22 αγώνες στο τοπικό και 8 στο ειδικό πρωτάθλημα, κέρδισε στο κατάμεστο Στάδιο Πολυγύρου την πρωταθλήτρια της Ε.Π.Σ.Μακεδονίας, Α.Π.Ε. Λαγκαδά με 2-0 και ανήλθε αήττητη στη Β' Εθνική. Στην πρώτη και τελευταία συμμετοχή της στο μαραθώνιο της Β' Εθνικής, πέτυχε αρκετές ιστορικές νίκες (με την πρωταθλήτρια Καστοριά 2-1, Ξάνθη 1-0, Εδεσσαϊκό 2-1, Νίκη Βόλου 2-1, Αλεξανδρούπολη 3-0, Πανθρακικό 1-0, Π.Ο.Μουδανιών 1-2 και 2-1 και μερικές τιμητικές ισοπαλίες (Βέροια 2-2, Μακεδονικό 0-0, Επανωμή 0-0, Πανδραμαϊκό 0-0, Αλεξανδρούπολη 2-2, Κιλκισιακό 0-0, Αλμωπό Αριδαίας 1-1, Νέστο Χρυσούπολης 1-1).
Το 1975 μετά από τον υποβιβασμό της από τη Β' Εθνική, στέφθηκε για 4η φορά πρωταθλήτρια Χαλκιδικής ενώ το 1976 πήρε το πρώτο της κύπελλο Χαλκιδικής απέναντι στην Προποντίδα Νέου Μαρμαρά (2-1) στο στάδιο των Νέων Μουδανιών. Στο κύπελλο ερασιτεχνών, με την πρόκρισή της στα προημιτελικά σε βάρος του Ολυμπιακού Λουτρακίου έφτασε μέχρι τα ημιτελικά όταν και αποκλείστηκε από τον τελικό χάνοντας στη Νέα Ιωνία από τη Νίκη Βόλου (3-0).
Το 1980, μετά την κατάκτηση του 5ου πρωταθλήματος Χαλκιδικής, νικώντας στον αγώνα μπαράζ του Σταδίου Μουδανιών τον Π.Ο Νέας Καλλικράτειας (3-1), ανήλθε στην Εθνική Ερασιτεχνική (σημερινή Δ΄ Εθνική), ενώ 3 χρόνια αργότερα σε ένα συγκλονιστικό τελικό κυπέλλου στο ίδιο γήπεδο και με τον ίδιο αντίπαλο, πήρε το δεύτερό της κύπελλο Χαλκιδικής με σκορ (1-1) στον κανονικό αγώνα και επικράτησή της (8-7) στα πέναλτυ.
Το 1984, μετά από 23 αγώνες αήττητη, κέρδισε εκ νέου τον πρωταθλητή του νοτίου ομίλου του πρωταθλήματος Χαλκιδικής, Π.Ο. Νέας Καλλικράτειας (1-0) και στέφθηκε για 6η φορά πρωταθλήτρια Χαλκιδικής, προβιβαζόμενη και εκπροσωπώντας το Νομό για δεύτερη φορά στην Εθνική Ερασιτεχνική.
Το 2005, μετά από προσπάθειες μιας εικοσαετίας, κατέκτησε για 7η και τελευταία φορά τον τίτλο Χαλκιδικής, συμμετέχοντας στη συνέχεια στο Περιφερειακό Πρωτάθλημα (Δ΄ Εθνική).
Η ομάδα το 2012
Το 2006, αν και νεοφώτιστη, τερμάτισε στην 3η θέση στον όμιλό της στη Δ΄ Εθνική, ενώ κέρδισε και το 3ο της κύπελλο Χαλκιδικής στο Στάδιο Ορμυλίας επί της Δόξας Καλυβών (3-0).
Τη σαιζόν 2006-2007 τερμάτισε 5η στη Δ΄ Εθνική, ενώ στον τελικό της Αρναίας πανηγύρισε την 4η κατάκτηση του κυπέλλου Χαλκιδικής.
Τη σαιζόν 2007-2008, η ομάδα τερμάτισε 2η στη Δ΄ Εθνική, 3 μόλις βαθμούς πίσω από το Μακεδονικό, παρότι βρέθηκε πρωτοπόρος για μεγάλο χρονικό διάστημα και αξιώθηκε τον άτυπο τίτλο του "Πρωταθλητή Χειμώνα". Στον τελικό Κυπέλλου που έγινε και πάλι στο γήπεδο της Αρναίας, πανηγύρισε την 5η κατάκτηση Κυπέλλου της Ε.Π.Σ.Χαλκιδικής (και την 3η συνεχόμενη), νικώντας την Άκραθο Ιερισσού με σκορ 4-0.
Κορυφαία όμως στιγμή της σαιζόν, ήταν η πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου Ερασιτεχνών Ελλάδος, όπου ηττήθηκε από τον Παναργειακό με 3-0, στο Στάδιο της Λαμίας. Στο δρόμο προς τον τελικό, η Νίκη ακολούθησε μία ξέφρενη πορεία και επικράτησε διαδοχικά των Π.Α.Σ. Φλώρινας (3-0), Εδεσσαϊκού (1-0), Νάουσας (3-0), Μεγάλου Αλεξάνδρου Ιάσμου (0-1) και Αστέρα Ιτέας (2-1).
Τη σαιζόν 2008-2009, η άνοδος στη Γ΄ Εθνική Κατηγορία χάθηκε στις λεπτομέρειες, μιας και η ομάδα τερμάτισε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά 2η στη Δ΄ Εθνική, δύο βαθμούς πίσω από την Αναγέννηση Επανωμής, έχοντας μακράν την καλύτερη επίθεση του ομίλου, αφού στις τάξεις της αγωνίστηκαν ποδοσφαιριστές αναγνωρισμένης αξίας όπως ο Μάριος Αγαθοκλέους και ο Θωμάς Τρούπκος. Η κυριαρχία στη Χαλκιδική συνεχίστηκε με την 4η συνεχόμενη κατάκτηση του κυπέλλου της Ε.Π.Σ.Χ. επί του Άρη Παλαιοχωρίου με 2-0 στο γήπεδο της Γαλάτιστας.
Διακεκριμένοι ποδοσφαιριστές
Λάκης Στεργιούδας
Θωμάς Τρούπκος
Αλέξανδρος Δέλλιος
Μάριος Αγαθοκλέους
Δημήτριος Κωνσταντινίδης
Πέτρος Καπλάνης
Νίκος Λευκαδίτης
Θεόφιλος Κορέντης
Γιώργος Καρράς
Νίκος Ψαρράς
Κώστας Ιατρού
Δημήτρης Ζούνης
Θεόδωρος Κούφατζης
Διακρίσεις
1964 Πρωτάθλημα ΕΠΣ Χαλκιδικής
1968 Πρωτάθλημα ΕΠΣ Χαλκιδικής
1968 Κύπελλο Ήθους ΕΠΣ Χαλκιδικής
1973 Πρωτάθλημα Βορείου Ελλάδας (άνοδος στη Β΄ Εθνική)
1975 Πρωτάθλημα ΕΠΣ Χαλκιδικής (άνοδος στη Γ΄ Εθνική)
1975 Κύπελλο ΕΠΣ Χαλκιδικής
1980 Πρωτάθλημα ΕΠΣ Χαλκιδικής (άνοδος στη Δ΄ Εθνική)
1983 Κύπελλο ΕΠΣ Χαλκιδικής
1984 Πρωτάθλημα ΕΠΣ Χαλκιδικής (άνοδος στη Δ΄ Εθνική)
2005 Πρωτάθλημα ΕΠΣ Χαλκιδικής (άνοδος στη Δ΄ Εθνική)
2006 Κύπελλο ΕΠΣ Χαλκιδικής
2007 Κύπελλο ΕΠΣ Χαλκιδικής
2008 Κύπελλο ΕΠΣ Χαλκιδικής
2008 Επιλαχούσα Κυπέλλου Ερασιτεχνών Ελλάδος
2009 Κύπελλο ΕΠΣ Χαλκιδικής
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Πύλη Ποδόσφαιρο
Επίσημη Ιστοσελίδα
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
