Ο Α.Π.Σ. Ολυμπιακός Πατρών είναι αθλητικός σύλλογος στην Πάτρα με χρώματα κόκκινο κι άσπρο. Ο Ολυμπιακός ιδρύθηκε το 1925 από πρόσφυγες που ήρθαν εδώ από την Σμύρνη, κατά καιρούς είχε πολλά τμήματα, ποδόσφαιρο, καλαθοσφαίριση, πετοσφαίριση, στίβος, χειροσφαίριση κι υδατοσφαίριση[1].

Ιστορία

Ο Ολυμπιακός ιδρύθηκε από πρόσφυγες φιλάθλους και μέλη του Απόλλωνα Σμύρνης που μετά την Μικρασιατική καταστροφή το 1922 ήρθαν στην Πάτρα και εγκαταστάθηκαν στην σημερινή συνοικία των Προσφυγικών[2].

Στην αρχή ιδρύετε (τον Ιούλιο του 1925) από έξι παίκτες της Παναχαικής και τέσσερις του Λευκού Αστέρα μαζί με παράγοντες της Παναχαικής, σαν Ερμής και χρώματα μπλε και άσπρο[3]. Μετά έναν μήνα αλλάζει ονομασία σε Ολυμπιακός και αναγνωρίζετε επίσημα με την αρ. 1717 απόφαση του πρωτοδικείου Πατρών. Τα πρώτα μάλιστα χρόνια το όνομα του αναφέρεται σαν Ολυμπιακός Οπλητικός Ποδοσφαιρικός Σύλλογος Πατρών[3].

Ιδρυτές του αναφέρονται οι Χάρρυ Πουλόπουλος, Οχάν Οχανιάν, Νίκος Γρηγορόπουλος, Ιωάννης Γρηγορόπουλος, Μιχάλης Κουρμουλής, Αντώνης Πούλος, Μαρντίκ Μαρντικιάν και Αντ. Συνανίδης[4]. Πρώτος πρόεδρος ήταν ο Μιχάλης Κουρμουλής επί προεδρίας του απέκτησε και γήπεδο[4]. Το 1937 εκλέγεται για πρώτη φορά ο επί σειρά ετών , μακροβιότερος πρόεδρος του Ολυμπιακού αλλά και της ΕΠΣ Πατρών Κωνσταντίνος Σκλάβος[4].
Ποδόσφαιρο
Α.Π.Σ. Ολυμπιακός Πατρών Πλήρες όνομα Α.Π.Σ. Ολυμπιακός
Ψευδώνυμο(α) Μπέμπηδες
Ίδρυση 1925
Γήπεδο Γήπεδο Προσφυγικών, Προσφυγικά, Πάτρα
Πρόεδρος Καλπουζάνης Κώστας
Προπονητής Καλπουζάνης Κώστας
Πρωτάθλημα Α2' Ερασιτεχνική
Πρώτη εμφάνιση

Δεύτ. εμφάνιση

Το ποδοσφαιρικό τμήμα ιδρύθηκε το 1925 κι ανήκει στην δύναμη της Ε.Π.Σ. Αχαΐας, και αριθμό μητρώου ΕΠΟ 1788[1]. Το πρώτο παιχνίδι στην ιστορία του το έδωσε απέναντι στον Λευκό Αστέρα , σαν Ερμής όμως όπου ήταν και το μοναδικό που έδωσε με αυτό το όνομα[5]. Σαν Ολυμπιακός τον πρώτο αγώνα τον έδωσε με αντίπαλο το Αγγλικό ατμόπλοιο "Cavallo" νικώντας με 7-1[3].

Από το πρώτο πρωτάθλημα Α' κατηγορίας που συμμετείχε το 1925 έπαιξε ανελλιπώς στην Α' έως το 1965 όπου ανέβηκε στην Β' εθνική[3]. Το πρώτο επίσημο παιχνίδι σε επίσημη διοργάνωση ήταν στις 9-11-1925 Παναχαϊκή-Ολυμπιακός 0-2 για το πρωτάθλημα της περιόδου το οποίο και κατέκτησε[3]. Σε αυτά τα πρώτα χρόνια της ιστορίας του ο Ολυμπιακός δημιουργήθηκε μια μεγάλη κόντρα με την Παναχαϊκή η οποία ξεκίνησε αμέσως με την ίδρυση του και με αιτία την αποχώρηση των έξι παικτών, μία κόντρα η οποία σημαδεύτηκε με φοβερά επεισόδια για την εποχή εκείνη.

Στο πρωτάθλημα του 1925 η Παναχαϊκή δεν κατεβαίνει στον τελικό με πρόφαση όπως είδαμε την αποχώρηση των "έξι" και παίρνει τον τίτλο ο Ολυμπιακός και μετά συνεχίζετε η κόντρα με δημοσίευσης στον τοπικό τύπο πολλές φορές προσβλητικές για τον αντίπαλο. Τα δύο ατά χρόνια ο Ολυμπιακός κατακτά και τα δύο πρωταθλήματα που συμμετέχει , το 1926 και 1927[3]. Το 1928 στις 5 Μαρτίου έχουμε επεισόδια στον μεταξύ τους αγώνα με πολλές αποβολές παικτών , τόσες πολλές που η Παναχαϊκή σχεδόν διαλύθηκε αφού δεν είχε παίκτες να κατέβει στον επόμενο αγώνα.Στις 26-8 Εισβολή φιλάθλων του Ολυμπιακού στον αγωνιστικό χώρο. Η κόντρα αυτή συνεχίστηκε μέχρι τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο μετά την κόντρα την συνέχισε ένα άλλο προσφυγικό σωματείο η Θύελλα.

Το 1933 έκανε μια περιοδεία στην Τουρκία[6] και ήταν η πρώτη επαρχιακή ομάδα στην Ελλάδα που το έκανε αυτό. Οι πόλεις που επισκέφθηκαν και έπαιξαν κυρίως με μικτές ομάδες ήταν Κωνσταντινούπολη, Αντάμπαζα, Προύσα, Μπαλούκεσεν και Σμύρνη[6] . Προπονητή τότε είχε τον Ούγγρο Ζίγκερ ο οποίος κανόνισε και την περιοδεία[6].

Το 1936 απορροφά την ΑΕΚ Πατρών που έπαιζε κι αυτή στην Α' κατηγορία [7]. Το 1940 κατακτά το τρίτο του προπολεμικό πρωτάθλημα[3]. Την περίοδο αυτή έως το 1940 ο Ολυμπιακός κατέκτησε και τρία κύπελλα Πατρών τις χρονιές 1938, 1939, 1940 ενώ ήταν φιναλίστ το 1937[3]. Στο κύπελλο που διοργανώθηκε από την Ένωση αθλητών το 1943 έχασε από την Παναχαική με 1-0 [3]

Το 1950 ποδοσφαιριστές πάλι της ΑΕΚ Πατρών φεύγουν κι έρχονται στον Ολυμπιακό Πατρών με επακόλουθο την έλειψη παικτών και την επόμενη περίοδο να μην δηλώσει ή ΑΕΚ συμμετοχή στο πρωτάθλημα[7] . Το 1960 αποφασίζετε να συγχωνευτεί με την Θύελλα Πατρών, μια συγχώνευση η οποία κράτησε δύο χρόνια αφού οι δύο σύλλογοι δεν τα βρήκαν στο όνομα η πλευρά της Θύελλας ήθελε για όνομα το "Θυελλώδης Ολυμπιακός" ενώ η πλευρά τού Ολυμπιακού ήθελε το "Ολυμπιακή Θύελλα" , έτσι στο πρωτάθλημα της Β εθνικής το 1959-1960 κατέβηκε σαν Ολυμπιακός και την περίοδο 1960-1961 πάλι στην Β εθνική σαν Θύελλα[3].

Ο Ολυμπιακός θα ξαναπάρει το πρωτάθλημα τις χρονιές 1950, 1960 και τελευταία φορά το 1965, το 1954 το έχασε στον τελικό από την Παναχαική[3]. Το 1959-60 μάλιστα κέρδισε την συμμετοχή του για πρώτη φορά σε εθνική κατηγορία [3]. Στην Β εθνική ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε δύο περιόδους , το 1959-60 και το 1966-67[3].

Το 1967 συγχωνεύεται μαζί με τα υπόλοιπα σωματεία της Πάτρας με τον αναγκαστικό νόμο της χούντας και δημιουργείται ο Πάτραι[3]. Ο Ολυμπιακός το 1972 επανιδρύεται σαν Ολυμπιακός Αγίου Γερασίμου, το 1973 με την πτώση της χούντας ξαναπαίρνει το κανονικό του όνομα, αλλά δεν καταφέρνει να πρωταγωνιστήσει ξανά, μένοντας μέχρι σήμερα στη μιζέρια του τοπικού πρωταθλήματος. Στην Α' κατηγορία ξανάπαιξε την περίοδο 1981-82 έως την 2002-03 και πάλι την περίοδο 2008-2010[3]. Σήμερα αγωνίζεται στην Α1 κατηγορία.

Ο Ολυμπιακός παλιότερα είχε Β΄και Γ' ομάδες που αγωνίζονταν στα πρωταθλήματα Β και Γ κατηγορίας της ΕΠΣ Πατρών[3]. Η Β' ομάδα του έχει επτά (7) συμμετοχές στην Β' κατηγορία και τέσσερις (4) στην Γ' κατηγορία[3]. Η Γ' ομάδα του Ολυμπιακού έχει έξι (6) συμμετοχές στην Γ κατηγορία[3]. Έχει 21 συμμετοχές στο κύπελλο Ελλάδος[3].
Συμμετοχές σε εθνικές κατηγορίες

Aγων. περίοδος	κατηγορία	Θέση
1959-60	Β' εθνική	7η [3]
1966-67	Β' εθνική	16η [3]

Τελικοί κυπέλλων Αχαΐας για τον Ολυμπιακό

Aγων. περίοδος	νικητής	Αντίπαλος	σκορ
1936-37	Παναιγιάλειος Γ.Σ.	Ολυμπιακός	2-2 4-3[3]
1937-38	Ολυμπιακός	Παναιτωλικός Γ.Φ.Σ.	3-2[3]
1938-39	Ολυμπιακός	Α.Π.Σ. Εθνικός	5-1[3]
1939-40	Ολυμπιακός	Παναχαϊκή Γ.Ε.	2-1[3]
1942-43	Παναχαϊκή Γ.Ε.	Ολυμπιακός	1-0[3]
1949-50	Ολυμπιακός	(με βαθμολογία)	-[3]
1950-51	Ολυμπιακός	Παναχαϊκή Γ.Ε.	2-1[3]
1958-59	Ολυμπιακός	Μικτή Αστέρα/Δόξας	2-1[3]

Σημαντικοί παίκτες

Από τον Ολυμπιακό ξεκίνησαν το ποδόσφαιρο ο διεθνής Βασίλης Στραβοπόδης , τη φανέλα του φόρεσαν οι Ανδρέας Μιχαλόπουλος , ο Νίκος Καραμανλής, ο Θέμης Ρήγας, ο Νικόλαος Πολυκράτης καί άλλοι. Την περίοδο 1940-44 έπεσαν υπέρ της πατρίδος οι ποδοσφαιριστές και παράγοντες του Ολυμπιακού Γιώργος Γιαννόπουλος, Ευάγγελος Ντούβας, Κωνσταντίνος Μανιάτης, Δημήτρης Αναστασάκης, Παναγιώτης Κουσίδης, Δημήτρης Ασατίδης και Σίμος Ελευθεριάδης[3].
Τίτλοι ποδοσφαίρου

Πρωτάθλημα Αχαΐας: 1926, 1927, 1940, 1950, 1960, 1965
Κύπελλα Αχαΐας : 1938, 1939, 1940, 1943, 1950, 1951, 1959

Τμήμα Καλαθοσφαίρισης

Το τμήμα καλαθοσφαίρισης αντρών του Ολυμπιακού ιδρύθηκε το 1980[8] και συμμετείχε στο τοπικό πρωτάθλημα της Τ.Ε. Πατρών το 1981[9]. Πρώτοι παίκτες του Ολυμπιακού ήταν οι: Βιδάλης, Ιατρίδης, Κωνσταντινίδης, Παπαγιάννης, Τσιρώνης, Κακουλίδης, Γεωργούλης, Αθανασίου, Παναγιωτακόπουλος, Παυλίδης, Πολίτης, Λαμπρόπουλος Γιώργος, και λίγο αργότερα ο Πρέτζας, Τιτσιλιάνης, Φαρμάκης, Δημητριάδης, Λαμπρόπουλος Κώστας Σερέτης Γιάννης, Κλαουδάτος Κ.[8] . Πρώτος έφορος του τμήματος ήταν οΓιώργος Φλογεράς και πρώτος προπονητής ο Α. Κολλυρόπουλος[8].

Πρώτος επίσημος αγώνας στην ιστορία του Ολυμπιακού ήταν ο αγώνας κυπέλλου με τον Εθνικό Πατρών όπου μάλιστα νίκησε με 52-51[10]. Η ομάδα πρωταγωνίστησε στο πρωτάθλημα Πατρών ως την περίοδο 1984-85 όταν και υποβιβάστηκε στην Β κατηγορία[9].

Την περίοδο 1982-83 είχε αναλάβει την διοργάνωση του πρωταθλήματος η ΕΣΚΑ-Η όπου διοργάνωσε και κύπελλο. Αυτό το πρώτο κύπελλο το κατάκτησε ο Ολυμπιακός νικώντας στον τελικό την Απολλωνιάδα με 67-61[9]. Την ίδια χρονιά πρώτος σκόρερ του τοπικού πρωταθλήματος ήταν ο Αλέκος Δημητριάδης του Ολυμπιακού με 348 πόντους[9].Τμήμα Χειροσφαίρισης

Το τμήμα χάντμπολ των αντρών ιδρύθηκε το 1984. Έχει αγωνιστεί στην Β εθνική αρχικά και έπειτα σε όλες τι εθνικές κατηγορίες εκτός την Α1 από το 1984 έως το 2006. Το 2006 το τμήμα χάντμπολ, συγχωνεύτηκε με αυτό του Μινώταυρου Πάτρας παίρνοντας το όνομα του δεύτερου.
Τίτλοι

Πρωτάθλημα Β Εθνικής 2005

Τμήμα Πετοσφαίρισης

Ο Ολυμπιακός έχει τμήμα αντρών από το 1927 με παρουσίες στις Εθνικές κατηγορίες. Το 2005 αγωνίζεται στην Α2 κατηγορία.

Τμήμα γυναικών διατηρούσε ο Ολυμπιακός προπολεμικά, η εφημερίδα Αθλητική εβδομάς του 1928 αναφέρει φιλικά παιχνίδια του τμήματος με την Παναχαϊκή και τον Γ.Ο. Πατραΐδων, επίσης την ίδια χρονιά συμμετείχε στο τοπικό πρωτάθλημα Πατρών στις γυναίκες[11].Τμήμα Υδατοσφαίρισης

Ο Ολυμπιακός το 1928 ίδρυσε τμήμα υδατοσφαίρισης αντρών, επηρεασμένος από την Παναχαϊκή που ίδρυσε ανάλογο τμήμα, παίκτες του τμήματος αναφέρονται οι Δ. Συναδινός, Γ. Γρίβας, Γ. Κορωνάκης Αθ. Βλάχος , Κ. Κατσαρός κ.α.[12]. Τότε ένας εκ των ιδρυτών του Ολυμπιακού και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ολυμπιακού και της Παναχαικής ο διευθυντής του εργοστασίου Γκαζιού της πόλης Χάρυ Πουλόπουλος είχε ιδρύσει το 1927 τον Αχιλλέα Πατρών με τμήματα αποκλειστικά κολύμβησης, υδατοσφαίρισης και είχε προτείνει την ίδρυση του αντίστοιχου τμήματος της Παναχαικής [12].

Το τμήμα υδατοσφαίρισης του Ολυμπιακού έδωσε έναν και μοναδικό αγώνα τον Ιούλιο του 1928 με αντίπαλο την Παναχαική όπου έχασε με 2-1[12]. Ο αγώνας έγινε στην παραλία του Μιντιλογλίου μπροστά στην εξέδρα Αργυρόπουλου , έκτοτε δεν αναφέρεται καμία δραστηριότητα στο τμήμα[12]. Οι Κατσαρός και Συναδινός το 1929 ήταν στα ιδρυτικά μέλη του ΝΟ Πατρών ο οποίος με την ίδρυση του απορρόφησε τους παίκτες της Παναχαικής και του Ολυμπιακού[12].
Τμήμα Πυγμαχίας

Το 1966 με πρωτοβουλία του πρωταθλητή Νίκου Δαρλαμήτσου ξεκίινησαν προσπάθειες για την δημιουργία πυγμαχικού τμήματος. Στο γήπεδο του συλλόγου στήθηκε ριγκ και ξεκίνησαν προπονήσεις χωρίς η προσπάθεια να έχει συνέχεια[13].
Το γήπεδο Προσφυγικών
Γήπεδο

διαβάστε το κυρίως άρθρο : Γήπεδο Προσφυγικών

Το 1926 οι πρόσφυγες νοικιάζουν κάποια οικόπεδα δίπλα στο ναό της Αγίας Φωτεινής και φτιάχνουν το θρυλικό γήπεδο του Ολυμπιακού, που υπάρχει ακόμα και σήμερα σαν Γήπεδο Προσφυγικών και είναι το τρίτο αρχαιότερο εν χρήση γήπεδο της Ελλάδας μετά το Καραϊσκάκη και την Λεωφόρο. Τα εγκαίνια του έγιναν το 1927 [3], δύο χρόνια μετά την κατασκευή και χρήση του, σε αγώνα με αντίπαλο τον Ολυμπιακό Πετραλώνων τον οποίο νίκησε με 4-1.Σε αυτό το γήπεδο έχουν γίνει ακόμα και αγώνες στίβου ενώ έχει χρησιμοποιηθεί για έδρα σχεδόν από όλα τα σωματεία της Πάτρας.
Παραπομπές

Βασιλείου Οικονομόπουλου, Πατρινό αθλητικό πανόραμα, Πάτρα 1995, λήμμα Ολυμπιακός
Ιστορικό Λεξικό των Πατρών, τόμος Α΄, Κώστα Τριανταφύλλου, Τρίτη έκδοση, Πάτρα 1995
Τάσος Σταθόπουλος, Αχαϊκό ποδόσφαιρο, εκατόν είκοσι χρόνια (1891-2010), εκδόσεις Γιάννης Πικραμένος, Πάτρα 2010 , ISBN 978-968-6628-27-6
Εφημερίδα Πελοπόννησος, φύλλο 11 Ιουλίου 1957, αφιέρωμα στον Ολυμπιακό
Νεολόγος, φύλλο 31 Δεκεμβρίου 1925, άρθρο με το ιστορικό ίδρυσης του Ολυμπιακού Πατρών
Λεύκωμα "100 χρόνια Πατραϊκό ποδόσφαιρο" Δήμος Πατρέων 2006
Εφημερίδα Πελοπόννησος, φύλλο 23 Ιουλίου 1957 αφιέρωμα στην ΑΕΚ
Πάτρα Σπορ, φύλο 22 Σεπτεμβρίου 1980
Αλέκος Δημητριάδης, Πατραϊκό Μπάσκετ , μια διαδρομή μέσα στο χρόνο από το 1950 μέχρι το.... 2000 και πέρα, Εκδόσεις Πελοπόννησος, Πάτρα 2012, ISBN978-960-88372-3-2
Πάτρα Σπορ, φύλο 24 Νοεμβρίου 1980
Αθλητική Εβδομάς, από την ψηφιακή βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων
Νίκος Τόμπρος, Ναυτικός Όμιλος Πατρών (1929-2009), 80 χρόνια χρυσής ιστορίας στον υγρό στίβο, έκδοση Αντώνης Παπαντωνόπουλος, Πάτρα 2010, ISBN 978-960-99443-0-4

Τάσσος Σταθόπουλος, Πατραϊκή Πυγμαχία. Μια ιστορία δόξας. Ενενήντα χρόνια (1925-2014), Εκδόσεις "Πικραμένος", Πάτρα 2014, ISBN 978-960-6628-60-3

Βιβλιογραφία
Πύλη Ποδόσφαιρο
Πύλη Καλαθοσφαίριση

Λεύκωμα: 1880-1980, 100 χρόνια Πατραϊκό Ποδόσφαιρο, Έκδοση Οργανισμός Νεολαίας & Άθλησης Δήμου Πατρέων, Πάτρα 2006
Αλέκος Δημητριάδης, Πατραϊκό Μπάσκετ, μια διαδρομή μέσα στο χρόνο από το 1950 μέχρι το.... 2000 και πέρα, Εκδόσεις Πελοπόννησος, Πάτρα 2012 ISBN 978-960-88372-3-2
Βασίλης Οικονομόπουλος (εκδ.), Πατρινό Αθλητικό Πανόραμα, Πάτρα 1994
Τάσσος Σταθόπουλος, Αχαϊκό Ποδόσφαιρο. Εκατόν Είκοσι Χρόνια (1891-2010), Εκδόσεις "Γιάννης Πικραμένος", Πάτρα 2010 ISBN 978-968-6628-27-6
Νίκος Τόμπρος, Ναυτικός Όμιλος Πατρών (1929-2009), 80 χρόνια χρυσής ιστορίας στον υγρό στίβο, έκδοση Αντώνης Παπαντωνόπουλος, Πάτρα 2010 ISBN 978-960-99443-0-4