Η Ελευθεροτυπία είναι απογευματινή καθημερινή εφημερίδα που εκδίδεται στην Αθήνα και κυκλοφορεί πανελλαδικά.

Ιστορικό

Ξεκίνησε να εκδίδεται στις 21 Ιουλίου 1975 και υπήρξε η πρώτη εφημερίδα που εκδόθηκε μετά τη μεταπολίτευση, καθώς οι υπόλοιπες της εποχής είτε απλά επανεκδόθηκαν μετά τη διακοπή της κυκλοφορίας τους για την περίοδο της χούντας των Συνταγματάρχων είτε δεν είχαν διακόψει την κυκλοφορία τους κανονικά.

Εμφανίσθηκε ως «η εφημερίδα των 70 συντακτών», [1] με αρχικούς ιδιοκτήτες τον Χρήστο Τεγόπουλο, τον Χρήστο Σιαμαντά, τον Αλέξανδρο Σουδενό και άλλους και με διευθυντή σύνταξης τον Αλέκο Φιλιππόπουλο. Τον Απρίλιο του 1976 τη διεύθυνση σύνταξης ανέλαβε ο Σεραφείμ Φυντανίδης. Μετά από δύο χρόνια (Μάιος 1978), ο έλεγχος της εφημερίδας περιήλθε αποκλειστικά στον πρώτο μέσω της εκδοτικής εταιρίας «Χ.Κ. Τεγόπουλος και Σια Εκδόσεις Α.Ε. - Ε.Π.Ε. - Α.Β.Ε.» και παρέμεινε ως τον θάνατό του (Νοέμβριος 2006).

Τον Νοέμβριο του 1975 κυκλοφόρησε και η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, η πρώτη κυριακάτικη έκδοση απογευματινής εφημερίδας, ενώ τον Μάιο του 1978 κυκλοφόρησε και η Πρωινή Ελευθεροτυπία, παράλληλα με το απογευματινό φύλλο, χωρίς μάλιστα η έκδοση της μίας να επηρεάσει την κυκλοφορία της άλλης. Η πρωινή αυτή έκδοση διακόπηκε τρία χρόνια αργότερα (Μάιος 1981). Από τον Ιανουάριο του 1983 η εφημερίδα άλλαξε το σχήμα της σε tabloid, προσαρμοσμένη στις ανάγκες των καιρών.

Η Ελευθεροτυπία υπήρξε εξαρχής αντιπολιτευόμενη εφημερίδα προς τις τότε κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας ενώ με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία φάνηκε να έχει φιλοκυβερνητικό χαρακτήρα. Είχε μάλιστα υιοθετήσει το σλόγκαν «Στηρίζουμε την αλλαγή, ελέγχουμε την εξουσία». Ωστόσο κατά καιρούς στο ΠΑΣΟΚ έντονη κριτική, όπως στην περίοδο του Σκανδάλου Κοσκωτά. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ήρθε σε ρήξη με την κυβέρνηση Μητσοτάκη εξαιτίας της δημοσίευσης προκηρύξεων τρομοκρατικών οργανώσεων που απαγορευόταν με νόμο της εποχής.

Ένα πρόσωπο που συνέδεσε το όνομά του με την εφημερίδα ήταν αυτό του Σεραφείμ Φυντανίδη, που υπήρξε διευθυντής της για περισσότερα από 30 χρόνια (μία θητεία από τις μακρότερες στον αθηναϊκό Τύπο), από το ξεκίνημα της έκδοσης της εφημερίδας το 1976 (με μικρά διαλείμματα) μέχρι την παραίτησή του τον Απρίλιο του 2007. Τον αντικατέστησε η Κύρα Αδάμ. Η καλύτερη κυκλοφοριακή περίοδος της εφημερίδας υπήρξε τον Νοέμβριο του 1977, όταν ο μέσος όρος πωλήσεων το μήνα εκείνο έφτασε τα 160.448 φύλλα (105.066 σε Αθήνα - Πειραιά, 54.370 στην Θεσσαλονίκη).

Από τα χαρακτηριστικά της εφημερίδας είναι και η σχετική με την επικαιρότητα φράση - σλόγκαν της τελευταίας σελίδας που καθιερώθηκε τη δεκαετία του 1990. Γραφόταν από τον αρχισυντάκτη Γιώργο Παπαδόπουλο-Τετράδη.
Οικονομικά προβλήματα και επανέκδοση

Λόγω οικονομικών προβλημάτων της "Χ.Κ. Τεγόπουλος Α.Ε.", εκδότριας εταιρείας της Ελευθεροτυπίας, σταμάτησαν οι πληρωμές των εργαζόμενων στην εφημερίδα τον Αύγουστο του 2011.[2] Το δάνειο από την Alpha Bank στο οποίο βασιζόταν η εκδότρια Μάνια Τεγοπούλου για την εκπλήρωση των οικονομικών υποχρεώσεων της εταιρείας, δεν εγκρίθηκε τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς με αποτέλεσμα να παραμένουν σε εκκρεμότητα οι οφειλές προς το προσωπικό, οι οποίες ανέρχονταν στα 3,2 εκ. ευρώ στις 2 Νοεμβρίου.[3] Στις 22 Δεκεμβρίου 2011 οι εργαζόμενοι, μετά από πληροφορίες ότι η εκδότρια εταιρεία είχε πρόθεση να υπαχθεί στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα, αποφάσισαν την έναρξη επαναλαμβανόμενων 48ωρων απεργιών, αναστέλλοντας έτσι την κυκλοφορία της εφημερίδας.[4] Η εφημερίδα ζήτησε τελικά επίσημα την υπαγωγή της στο άρθρο 99 μερικές μέρες αργότερα, στις 30 Δεκεμβρίου.[5]

Μετά από περίπου ένα χρόνο, η εφημερίδα και η ιστοσελίδα κυκλοφόρησαν και πάλι στις 10 Ιανουαρίου 2013.

Παραπομπές

↑ Αντύπας 2012, σ. 16
↑ Ελευθεροτυπία: Καταβολή του δώρου Χριστουγέννων αλλά όχι μισθό. STAR. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2011.
↑ "Χ.Κ. ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ - ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ Χ.Α./ΤΗΣ Ε.Κ.". in.gr. 3 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2011.
↑ "«Ελευθεροτυπία» είναι η ψυχή των εργαζομένων της!". Ελευθεροτυπία. 22 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2011.
↑ "Αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 υπέβαλε η Ελευθεροτυπία". in.gr. 30 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2011.

Πηγές

Αντύπας, Ντένης (2012). Ελευθεροτυπία, τρεις φόνοι και ένα πτώμα. Αθήνα: Κάκτος. ISBN 978-960-382-948-5.
Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα τομ.22ος, σελ.396.
Αλέξης Ζαούσης, Κωνσταντίνος Στράτος, Οι εφημερίδες, εκδόσεις Γνώση, σελίδες 74 - 78.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Η επίσημη ιστοσελίδα της εφημερίδας
"Ελευθεροτυπία 'ειδικού σκοπού'", του Δημήτρη Ψαρρά
Ιστορικό της κρίσης στην Ελευθεροτυπία