.
Ο Βρύαξις (περ. 350 π.Χ.), ή Βρύασσις, ήταν Έλληνας γλύπτης. Δημιούργησε τα γλυπτά της βόρειας πλευράς του μαυσωλείου του Μαυσώλου στην Αλικαρνασσό, που ανατέθηκε από τη βασίλισσα Αρτεμισία Β´ της Καρίας στη μνήμη του αδελφού και ταυτόχρονα συζύγου της, Μαυσώλου. Οι άλλοι τρεις μεγάλοι γλύπτες της εποχής τους, ο Λεωχάρης, ο Σκόπας και ο Τιμόθεος, ήταν υπεύθυνοι για μια πλευρά του τάφου ο καθένας. Ο τάφος ολοκληρώθηκε τρία χρόνια μετά το θάνατο του Μαυσώλου και ένα χρόνο μετά το θάνατο της Αρτεμισίας.[2] Μερικοί συγγραφείς ισχυρίζονται ότι ο Βρύαξις φιλοτέχνησε ένα διάσημο κολοσσιαίο άγαλμα του Σέραπη στο ναό της Αλεξάνδρειας, ωστόσο, σύμφωνα με τον Μιχαέλις, ο Αθηνόδωρος ο Σάνδωνος επισήμανε ρητά ότι ο Βρύαξις που συνδέεται με το άγαλμα στην Αλεξάνδρεια, πρόκειται απλώς για έναν συνονόματο τους διάσημου Βρύαξι.[3] Τα έργα του Βρύαξι περιλαμβάνουν ένα χάλκινο άγαλμα του Σελεύκου, βασιλιά της Συρίας, 5 τεράστια αγάλματα στη Ρόδο,[4] και ένα άγαλμα του Απόλλωνα στη Δάφνη κοντά στην Αντιόχεια.[5]
Παραπομπές
Johannes Kirchner: «Prosopographia Attica». (λατινική γλώσσα) Prosopographia Attica. Βερολίνο. 1901.
Fergusson, John (1862). The Mausoleum of Halicarnassus. London: John Murray.
Journal of Hellenistic Studies. vol. VI. 1885. σελίδες 289–292.
Smith, Sir William (1849). Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology. Boston: Charles C. Little, and James Brown. σελ. 513.
Gardner, Ernest Arthur (1897). A Handbook of Greek Sculptures. vol. 2. London: Macmillan and Co. σελ. 374.
