Β. Μποκατσιάμπης, Άποψη της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου της Αθήνας, 1911. Ελαιογραφία σε καμβά, 28 εκ. x 58 εκ. Ιδιωτική συλλογή.

Ο Βικέντιος Μποκατσιάμπης (Ποταμός Κέρκυρας, 1856 – Αθήνα, 1932) ήταν έλληνας ζωγράφος.

Από γονείς γαλλικής καταγωγής, σπούδασε ζωγραφική στην Μασσαλία, στην Φλωρεντία και στην Ακαδημία του Αγίου Λουκά (ιταλ., Accademia di San Luca) της Ρώμης, όπου και παρέμεινε επί δεκαπέντε χρόνια. Το 1895 επέστρεψε στην Κέρκυρα, όπου ίδρυσε σχολή ζωγραφικής. Το 1900 διορίσθηκε καθηγητής της κοσμηματογραφίας στο Σχολείον των Τεχνών (την μετέπειτα Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών) διαδεχόμενος τον Βικέντιο Λάντσα και παρέμεινε στην θέση αυτή μέχρι το 1928, οπότε αποχώρησε λόγω ηλικίας.

Παρότι άφησε πολλές ελαιογραφίες, εντούτοις η τοπιογραφία με υδατόχρωμα ήταν η κατεξοχήν ειδικότητά του.