Ο Θεόδωρος Νάτσινας (8 Ιουλίου 1872 - 2 Φεβρουαρίου 1949) ήταν Έλληνας δάσκαλος. Γεννήθηκε στη Σιάτιστα, που τότε ανήκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Σταδιοδρομία
Σπούδασε Φυσική και Μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, από όπου και έλαβε το πτυχίο του. Με την ολοκλήρωση των σπουδών του, το 1898, δίδαξε σε σχολεία στο Άργος και τις Σπέτσες.[1] Το 1899, το Πανεπιστήμιο Αθηνών πρότεινε στην Ελληνική Κυβέρνηση πως θα έπρεπε να τοποθετηθεί ως δάσκαλος στην Καισάρεια της Τουρκίας, ως μέρος μιας «εθνικής» αποστολής για την υποστήριξη των ντόπιων ελληνικών πληθυσμών. Από το 1903 έως το 1907 δίδασκε στην Κωνσταντινούπολη.
Τιμητική διάκριση από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, 1905
Το 1907 εργάστηκε ως διευθυντής σε σχολείο της Σιάτιστας και έλαβε μέρος στον Μακεδονικό Αγώνα. Συνελήφθη από τις Οθωμανικές αρχές και μεταφέρθηκε στην κοντινή πόλη Λάψιστα (σήμερα Νεάπολη) του νομού Κοζάνης. Απελευθερώθηκε μετά από παρέμβαση του Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης.
Κατά το Μεσοπόλεμο, και αφού η δυτική Μακεδονία προσαρτήθηκε στον Ελληνικό κορμό, δίδαξε στην Κοζάνη.[2] Εκεί ίδρυσε τον πρώτο Αγροτικό Συνεταιρισμό και βοήθησε στην εγκαθίδρυση των προσκόπων στη Δυτική Μακεδονία. Το 1918 τοποθετήθηκε γενικός Επόπτης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, σε εθνικό επίπεδο.
Πολιτικά, ήταν υποστηρικτής του Κόμματος των ΦΙλελευθέρων του Ελευθέριου Βενιζέλου.
Ίδρυση σχολείου στη Θεσσαλονίκη
Το Μαράσλειο Κτίριο, στη Θεσσαλονίκη, όπου ιδρύθηκε η σχολή του Θεόδωρου Νάτσινα.
Μετά από το 1921, εργάστηκε στη Θεσσαλονίκη. Αρχικά, μαζί με το συνέταιρο του Γ. Καραντάνη, ανέλαβαν τη διεύθυνση ενός σχολείου που ιδρύθηκε από τον Στέφανο Νούκα (Μαράσλειος Σχολή).[3][4] Το σχολείο αυτό ήταν αρχικά γνωστό ως Σχολή Νάτσινα-Καραντάνη, αλλά, στη συνέχεια, αφού έπαυσαν να είναι συνέταιροι, η σχολή μετονομάστηκε σε Σχολή Θεόδωρου Νάτσινα.
Επίσης, ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών.[5]
Προσωπική ζωή
Είχε μια κόρη και τρεις γιούς: τη Σουλτάνα Νάτσινα, τον αντιστράτηγο Αλέξανδρο Νάτσινα, ιδρυτή και πρώτο διοικητή (1953–1963) της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, τον πολιτικό Στέφανο Νάτσινα, και το Λέανδρο Νάτσινα ο οποίος σπούδασε πολιτικός μηχανικός στη Γάνδη του Βελγίου.
Είναι ο συγγραφέας του βιβλίου «Οι Μακεδόνες πραμματευτάδες εις τας χώρας Αυστρίας και Ουγγαρίας» (πρώτη έκδοση, Θεσσαλονίκη, 1939).[6]
Δάσκαλοι και απόφοιτοι της Σχολής Θεόδωρου Νάτσινα, στη Θεσσαλονίκη.
Ο Δήμος Θεσσαλονίκης τον έχει τιμήσει δίνοντας το όνομα του σε μια οδό.
Παραπομπές
«Διδασκαλικαί μεταβολαί». Εμπρός: σελ. 3. 12-01-1899. Ανακτήθηκε στις 19-07-2016.
«Διδασκαλικαί μεταβολαί». Εμπρός: σελ. 3. 08-11-1914. Ανακτήθηκε στις 19-07-2014.
Διαφήμιση της σχολής, Εφημερίδα Μακεδονία, 23-07-1921, σελ. 4
«19ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (ΜΑΡΑΣΛΕΙΟ) » ΙΣΤΟΡΙΑ». blogs.sch.gr. Ανακτήθηκε στις 2016-07-19.
Μέρτζος, Ν.Ι.. Πλαστήρας, Κ.Ν. (2007). Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών: Χρονικό 1939-2007. Θεσσαλονίκη: Δήμος Θεσσαλονίκης - Ίδρυμα Μακεδονικών Ερευνών, σελ. 13.
«Greek Migration to Europe (15th-19th c.) - Βιβλιογραφία». www.fhw.gr. Ανακτήθηκε στις 2016-07-19.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι/Πηγές
Έγγραφα από το Ψηφιακό Αρχείο του Εθνικού Ιδρύματος «Ελευθερίου Βενιζέλου»
Κουκούδης, Αστέριος (2000). «Η βλάχικη παρουσία στη Θεσσαλονίκη μετά το 1912». Η Θεσσαλονίκη και οι Βλάχοι. Θεσσαλονίκη: εκδόσεις Ζήτρος.
Η συνεισφορά των Σιατιστινών στο Μακεδονικό Αγώνα
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
