Στέφανος Δάφνης (1882-1947): λογοτεχνικό ψευδώνυμο του ποιητή, πεζογράφου και θεατρικού συγγραφέα Θρασύβουλου Ζωιόπουλου. Γεννήθηκε στο Άργος από Αργείτισσα μητέρα και αναπλιώτη πατέρα. Περάτωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Ναύπλιο και σπούδασε μαθηματικά στο πανεπιστήμιο της Αθήνας. Σε ηλικία 25 ετών (το 1907) εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα, όπου εργάστηκε ως καθηγητής μαθηματικών και αργότερα ως τμηματάρχης στην εθνική βιβλιοθήκη. Ήταν παντρεμένος με την αξιόλογη ποιήτρια Αιμιλία Κούρτελη (1881-1941). Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το έζησε στην Αθήνα, όπου και πέθανε.

Ο Στ. Δάφνης δημοσίευσε αρκετά διηγήματα σε διάφορα περιοδικά της εποχής του, στα οποία υπάρχουν πολλά ηθογραφικά στοιχεία και κατάλοιπα ρομαντισμού. Πολλά από αυτά είναι αναπλιώτικα ( Ο ονειροκρίτης, Αίμα στον κάμπο, Το αγρίμι, Ο ξένος των Χριστουγέννων, Φρυκτωρία, Ο Αρχάγγελος, Το μυστικό των Λοδεράνων, μια τουρκοβενετσιάνικη ιστορία). Επίσης, έγραψε αρκετά μονόπρακτα (Της φυλακής, όπου ζωντανεύει τη βασανισμένη ζωή των κρατουμένων στο Παλαμήδι, Το πατρικό σπίτι, Ο σπαραγμός, που βραβεύτηκε από την Εταιρεία Θεατρικών Συγγραφέων, Το αγριογούρουνο, Το τραγούδι της καρδιάς, ερωτικό δράμα). Αν και είναι γνωστός ο Σπ. Δάφνης περισσότερο ως πεζογράφος, εν τούτοις η ποίησή του είναι ανώτερη από το πεζογραφικό και θεατρικό του έργο. Σημειώνουμε την πρώτη του ποιητική συλλογή Ο ανθισμένος δρόμος (1911), Το ανοιχτό παράθυρο (1920), που τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο του Φιλαδέλφειου Ποιητικού Αγώνος, κ.ά.

Επίσης, αξίζει να μνημονεύσουμε τα δώδεκα σονέτα με τον γενικό τίτλο Ο κύκλος της χαράς και του πόνου. Στη συλλογή αυτή ανήκει και το σονέτο Άργος, στο οποίο μαρτυρεί την αργείτικη καταγωγή του. Το παραθέτουμε ως δείγμα γραφής του ποιητή Στέφανου Δάφνη.

Άργος

Ακόμη στ’ όνομά σου τρέμει, ακόμη
του Σκάμαντρου το θείο στοιχειό, Πατρίδα,
κι ομπρός στο Ορέστη ακόμη τη λεπίδα
της Τραγωδίας ορθή πετιέται η κόμη!

Του ριζικού σου δόξα ως πέρα οι δρόμοι
και το πλοίο σου νικάει την καταιγίδα,
κι ευτυχισμένο, ως πάει, γεμάτο ελπίδα,
το κυβερνούν του Ομήρου οι στίχοι – οι νόμοι.

Χαρά μου, που τα χτύπησε ο δικός σου
αέρας, πρώτη αυγή, τα βλέφαρά μου!
Χαρά μου, στον κύκλο του φωτός σου

με δένει, σαν ευχή και σαν κατάρα,
από το χώμα ανεβατή στα κόκκαλά μου
προγονική η ατρειδική λαχτάρα!

Ο Στέφανος Δάφνης, σεμνός και ταπεινός, άνθρωπος χαμηλών τόνων που απέφευγε την προβολή και δημοσιότητα, άφησε πολλά κείμενά του διάσπαρτα σε λογοτεχνικά και άλλα περιοδικά και εξακολουθούν να είναι σκόρπια. Είναι ο αξιολογότερος στην Αργολίδα δημιουργός του πρώτου μισού του 20ού αιώνα και ο Άγγελος Τερζάκης τον θεωρεί δάσκαλό του.

Πηγές:

* Ὀδυσσέας Κουμαδωράκης.(Ἐργασία: Αλίκη Κολυβάνη) ΑΡΓΟΣ τό πολυδίψιον.

Ἐκδόσεις ἐκ Προοιμίου. Ἄργος 2007.

* ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΑΡΓΕΙΑΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ - Τσάγκος Αναστάσιος

livepedia.gr