Ο Σωκράτης Καψάσκης (1928 - 2007) ήταν Έλληνας σκηνοθέτης, δοκιμιογράφος, ποιητής, πεζογράφος και μεταφραστής.[1]

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στον Πισινώντα Ζακύνθου και αδερφός του ήταν ο Κωνσταντίνος Καψάσκης, ιδρυτής της τράπεζας Εργασίας. Σπούδασε κινηματογράφο[2] στο Παρίσι (IDHEC, 1954 - 1956) και επέστρεψε στην Ελλάδα όπου ασχολήθηκε με την σκηνοθεσία. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του ως σκηνοθέτης γύρισε δεκατέσσερις[3] ταινίες, στις οποίες πρωταγωνίστησαν σημαντικοί ηθοποιοί της εποχής. Το 1966 εγκατέλειψε[2] την σκηνοθεσία και ίδρυσε[2] την κινηματογραφική αίθουσα "Studio", την οποία διηύθυνε μέχρι το 1985, στην πλατεία Αμερικής μέσα από την οποία πρόβαλε ποιοτικές[2] ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου. Να σημειωθεί ότι το Studio λειτούργησε[1] και στα χρόνια της δικτατορίας των Συνταγματαρχών αποτελώντας[1] σημαντικό καταφύγιο πολιτισμού. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 καταπιάστηκε με την ποίηση δημοσιεύοντας[3] την πρώτη του ποιητική συλλογή το 1955 με τίτλο «Εφημεριδα» για να ακολουθήσουν άλλες δύο ποιητικές συλλογές («Το καλοκαίρι του σώματος» και «η σκάλα»). Παράλληλα ασχολήθηκε με την συγγραφή μυθιστορημάτων και δοκιμίων, με έμφαση στην μελέτη των έργων του Σολωμού και του Κάλβου, ενώ είχε να επιδείξει και μεταφραστικό έργο με σημαντικότερο την μετάφραση του "Οδυσσέα" του Τζέιμς Τζόις (εκδόσεις Κέδρος, 1990). Για το τελευταίο, έργο επίπονης και μακροχρόνιας προσπάθειας[3], βραβεύθηκε[1] το 1992 με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης, ύστερα από ομόφωνη απόφαση της κριτικής επιτροπής. Το 1998 η επιτροπή των βραβείων Ουράνη αποφάσισε[4] (με ψήφους έξι υπέρ - μία κατά) να δοθεί το βραβείο κριτικής - δοκιμίου στον Σωκράτη Καψάσκη για τα δύο έργα του πάνω στον Σολωμό και τον Κάλβο, πλην όμως η ολομέλεια της Ακαδημίας Αθηνών αποφάσισε να επανεξετάσει τα βραβεία απορρίπτοντας[4] την βράβευση και μη δεχόμενη για πρώτη[4] φορά να δώσει βραβεία από το 1972, έτος που θεσπίστηκαν.

Απεβίωσε στις 28 Αυγούστου 2007 στον Πισινώντα Ζακύνθου, όπου διέμενε[1] τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Ήταν παντρεμένος και είχε αποκτήσει δύο παιδιά.

Φιλμογραφία

Μια λατέρνα, μια ζωή (1958)
Η Λίζα τό 'σκασε (1959)
Ερωτικές ιστορίες (1959)
Αγάπη και θύελλα (1961)
Οι γαμπροί της Ευτυχίας (1962)
Αστροναύτες (1962)
Ο ταυρομάχος προχωρεί!.. (1963)
Δίψα για ζωή (1964)
Εξωτικές βιταμίνες (1964)
Περάστε την πρώτη του μηνός (1965)
Πικρή ζωή (1965)

Εργογραφία
Μυθιστορήματα

Πίσω απ' το χαμόγελο (εκδόσεις Νεφέλη, 1985)
Παντοκράτορας, Χωρίο τση Ζάκυθος (εκδόσεις Νεφέλη, 1988)
Η ταφή (εκδόσεις Ύψιλον, 1989)

Δοκίμια

Η ιδεολογική και πολιτική διαμόρφωση του Διονυσίου Σολωμού (1818-1838) (εκδόσεις Κέδρος, 1991)
Μοναχικοί μαυροντυμένοι περιπατητές της Κέρκυρας. Διονύσιος Σολωμός - Ανδρέας Κάλβος (εκδόσεις Τυπωθήτω, 1998)
Στοιχεία βιογραφίας του Διονυσίου Σολωμού (εκδόσεις Τυπωθήτω, 1998)

Ποιητικές συλλογές

Εφημερίδα (1955)
'Το καλοκαίρι του σώματος (εκδόσεις Κέδρος, 1978)
Η σκάλα (1990)

Μεταφράσεις

Τζαίημς Τζόυς, Οδυσσέας (εκδόσεις Κέδρος, 1990)
Λουί Κουτέλ, Για την ποιητική διαμόρφωση του Διονυσίου Σολωμού (1815 - 1833) (εκδόσεις Μουσείου Μπενάκη, 2009)

Παραπομπές

↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Σωκράτης Καψάσκης: ταγμένος στην τέχνη, από την εφημερίδα "Η Καθημερινή"
↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Βιογραφικό Σωκράτη Καψάσκη, από την βάση δεδομένων του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου
↑ 3,0 3,1 3,2 Βιογραφικό Σωκράτη Καψάσκη, από την εφημερίδα "Έθνος"
↑ 4,0 4,1 4,2 Ακαδημία Αθηνών, άρθρο της εφημερίδας "Ριζοσπάστης"