.
Ο Σελάιδος Πετραλιάς (γεν. 1715) ήταν πλούσιος προύχοντας Ιταλικής καταγωγής, και συγκεκριμένα απο την Σικελία, που εγκαταστάθηκε στη Δίβρη (Λαμπεία) Ηλείας και άκμασε στις αρχές του 18ου αιώνα. Φέρεται ως γενάρχης της ομώνυμης οικογένειας αγωνιστών και πολιτικών.
Οι ρίζες (Από το βιβλίο Επαμεινώνδας Πετραλιάς, Σύμβολα & Συμβολή, Εκδόσεις Πέλτη)
Οι μακρινές ρίζες της οικογένειας Πετραλιά ανάγονται στο Παλέρμο της Σικελίας. Στο αρχείο και τη βίβλο των εκεί ευγενών, κάτω από το οικόσημο της οικογένειας, αναφέρονται τα παρακάτω: «Ισμάρ Ραούντ ο Σαρακηνός, ηθέλησε να βαπτισθεί και ο κόμης Ρουγγιέρος [Νορμανδός Αντιβασιλέυς της Σικελίας κατά το 1260] δια την ευμένειαν αυτού προς την Αγία Πίστιν του έδωσε το όνομα Πετραλιά. Αργότερα, η οικογένεια διασπάρθηκε σε διάφορες πόλεις της Σικελίας, και ειδικά στο Παλέρμο και το Σαλέμι, και την Πελοπόννησο (Μωρέα) της Ελλάδας».
Ένα από τα πρώτα μέλη του τρίτου κλάδου της οικογενείας, έφτασε στην Ελλάδα στα τέλη του 17ου αιώνα με τον Μοροζίνη (1618-1694), βενετό ναύαρχο και δόγη, ως μισθοφόρος των Βενετών. Υπηρέτησε ως αξιωματικός της βενετικής φρουράς της πόλης Γλαρέντζας (Κυλλήνη) της Ηλείας και ο γάμος που σύναψε εκεί με Ελληνίδα ορθόδοξη αρχοντικής οικογένειας του στέρησαν του τίτλους ευγενείας που κατείχαν οι καθολικοί πρόγονοί του. Το χρονικό των ευγενών του Παλέρμου αναφέρει σχετικά τα εξής: «ο Σελαϊδής Πετραλιάς, κοντοτιέρος της Βενετίας, μεταβάς υπό τον Μοροζίνην εις την Ελλάδα νυμφευθείς σχισματικήν εγκατέλειψε την Αγίαν Καθολικήν Πίστιν και δια τούτο διεγράφη από το δέντρον της οικογενείας». Λόγω της αποκήρυξης αυτής, δεν ακολούθησε τους Βενετούς της Πελοποννήσου μετά την εκδίωξή τους από τους Τούρκους κι έτσι η οικογένεια Πετραλιά αποκτά ρίζες στον ελληνικό χώρο.
Γιος αυτού του μακρινού προγόνου ήταν ο ομώνυμος Σελάιδος Πετραλιάς (γεν. 1715), ο οποίος θεωρείται γενάρχης της οικογένειας Πετραλιά στην Ελλάδα. Γιος του ο Αντώνιος Σ. Πετραλιάς (1745-?).
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
