Ο Σάτυρος ο Ηλείος (γιος του Λυσιάναξ, 4ος αιώνας π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας ολυμπιονίκης με καταγωγή από την Ηλεία και μέλος της φυλής των Ιαμιδών, ο οποίος στέφθηκε νικητής 2 φορές στο αγώνισμα της πυγμαχίας, κατά τους 112ους (332 π.Χ.) και 113ους (328 π.Χ.) ολυμπιακούς αγώνες της αρχαιότητας, ενώ αναφέρεται πως υπήρξε και νικητής στις διοργανώσεις των Πύθιων, Νέμεων, και των Αμφιάρειων. Ο ιστορικός του 2ου αιώνα μ.Χ. Παυσανίας θεωρεί πιθανό ένα από τα γλυπτά του Φειδία τα οποία αντίκρυσε κατά τις περιηγήσεις του να αναπαριστά τον Σάτυρο.[1][2][3]
Παραπομπές
(Αγγλικά) Sport in the Ancient World from A to Z, σελ. 151, Mark Golden, Routledge, 1 Jun 2004
Παυσανίας, Ελλάδος Περιήγησης, 6.4.5
Κωδικός επιγραφής IG 5.2 549
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
