Ο Παναγιώτης (Πότης) Τσιμπιδάρος (1888 - 29 Δεκεμβρίου 1969) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος και πολιτικός.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στον Καρέα της Μάνης το 1888.[1] Ήταν γιος του Ηλία Τσιμπιδάρου. Αδέρφια του ήταν ο Βάσος Τσιμπιδάρος (καπετάν Τσιμπίδας), αγωνιστής που πέθανε μαρτυρικά στα χέρια των Τούρκων στις αρχές του 20ού αιώνα, και ο Γ. Φτέρης, δημοσιογράφος και λογοτέχνης.[2]
Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε πλήθος εφημερίδων μεταξύ των οποίων στις εφημερίδες "Εμπρός" και "Ελεύθερο Βήμα", στις οποίες διετέλεσε και διευθυντής[3]. Υπήρξε ακραιφνής οπαδός του κόμματος των Φιλελευθέρων, με το οποίο εξελέγη[4] βουλευτής Αθηνών στις εκλογές του 1932 και του 1946 (στις δεύτερες με το Κόμμα Βενιζελικών Φιλελευθέρων). Την περίοδο 1928 - 1932 διετέλεσε διευθυντής[3] του πολιτικού γραφείου του Ελευθέριου Βενιζέλου ενώ στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Μαυρομιχάλη χρημάτισε υπουργός[5] παρά τη προεδρία της κυβερνήσεως. Είχε επίσης διατελέσει αντιπρόεδρος[3] της ΕΣΗΕΑ καθώς και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού.
Πέθανε στις 29 Δεκεμβρίου 1969 και κηδεύτηκε την επομένη από το Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.[1]
Ανηψιός του ήταν ο δημοσιογράφος Βάσος Τσιμπιδάρος. Μέρος του αρχείου του φυλάσσεται στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο.
Βραβεία και διακρίσεις
Εύσημον Δημοσιογραφίας
Ταξιάρχης του Φοίνικα
Βιβλία
"Χαίρε, ω χαίρε, ελευθερία" (1941)
Αναφορές
Τα Νέα, Μορφές που εκλείπουν, 30-12-1969, σελ. 6.
Απεβίωσε και κηδεύεται σήμερον ο δημοσιογράφος Π. Τσιμπιδάρος, Μακεδονία, 30-12-1969, σελ. 8
Βιογραφικό Τσιμπιδάρου, από το αρχείο του ΕΛΙΑ
Βουλή των Ελλήνων, Μητρώον Πληρεξουσίων, Γερουσιαστών και Βουλευτών. 1822-1935, Αθήνα 1986, σελ. 286 - 287 (pdf)
κυβέρνηση Στυλιανού Μαυρομιχάλη, από την Γενική Γραμματεία Κυβερνήσεως
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
