.
Ο Πάνος Μεϊντάνης ή Μεγδάνης ήταν κλέφτης από την Κοζάνη, που έδρασε κατά το δεύτερο μισό του 17ου αιώνα.
Η δράση του επεκτείνονταν σε μια περιοχή από τη Δυτική και Κεντρική Μακεδονία, έως τη Δυτική Θεσσαλία και τα όρη του Βάλτου. Το 1660 δρα στην περιοχή του Άσκιου στη Δυτική Μακεδονία, όπου εμφανίζεται ως προστάτης των ορεινών χωριών από τις Οθωμανικές φοροεισπρακτικές επιχειρήσεις. Συνεργάστηκε έτσι με τους Τούρκους και πήρε τον τίτλο του Αρματωλού από το διοικητή των Τρικάλων. Το αρματολίκι του κατελάμβανε όλη σχεδόν την Δυτική Μακεδονία και Πελαγονία, καθώς και τις περιοχές Ημαθίας και Πέλλας και τη Δυτική Θεσσαλία.
Τα επόμενα χρόνια εγκαθίσταται στην περιοχή του Ασπροποτάμου, στη Θεσσαλία, όπου όμως συμπλέκεται συνεχώς με τις Τουρκικές αρχές. Το 1684 στήνει τα λημέρια του στην περιοχή Βάλτου - Ξηρομέρου και συγκεκριμένα στην Κατούνα Αιτωλοακαρνανίας. Εκεί αναπτύσσει έντονη δράση κατά των Τούρκων, συνεργαζόμενος πολλές φορές και με ντόπιους Στερεοελλαδίτες οπλαρχηγούς. Εν τω μεταξύ, την περίοδο εκείνη οι Βενετοί διεξάγουν πολλές επιχειρήσεις εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και ο Μεϊντάνης συμμετέχει συνεργαζόμενος, σε πολλές από τις επιχειρήσεις για μια ολόκληρη δεκαετία (1684-1694). Τους χειμώνες που παύαν οι επιχειρήσεις των Βενετών, έστελνε τους άνδρες του στις ιδιαίτερες πατρίδες τους (κυρίως τη Δυτική Μακεδονία), για να επιστρέψουν ξανά την άνοιξη. Ο ίδιος με λιγοστή φρουρά, λημέριαζε στην περιοχή του Ασπροποτάμου, στο Γαρδίκι Τρικάλων και στην Αθαμανία. Το 1695 οι Οθωμανικές αρχές του αφαίρεσαν το αρματολίκι.
Το χειμώνα του 1700 οι Τούρκοι εντόπισαν το άνδρο του και οργάνωσαν γιγάντια επιχείρηση σύλληψής του. Ο Μεϊντάνης την παραμονή των Χριστουγέννων κατέβηκε στο Γαρδίκι, ώστε να λειτουργηθεί στην εκκλησία του χωριού. Εκεί αντιλήφθηκε ότι οι Τούρκοι του είχαν στήσει παγίδα και τράπηκε σε φυγή. Οχυρώθηκε με τους συντρόφους του σε ένα σπίτι, όπου ακολούθησε τετράωρη συμπλοκή με το Τουρκικό απόσπασμα. Σε στιγμή απελπισίας, ο Μεϊντάνης και οι σύντροφοί του επιχείρησαν έξοδο, όπου και τελικά πυροβολήθηκαν από τους Τούρκους. Καρατομήθηκε, και η κεφαλή του μεταφέρθηκε στη Θεσσαλονίκη και την Κωνσταντινούπολη, ώστε να γίνει γνωστό στο σουλτάνο, το τέλος του. Ο θάνατος του Πάνου Μεϊδάνη ή Μεγδάνη ενέπνευσε την εθνική ιδέα στους μετέπειτα κλέφτες και αρματωλούς που αποτέλεσαν τον πυρήνα των επόμενων επαναστατικών κινημάτων.
Αναφορές
* "Στρατιωτικά Ενθυμήματα Νικολάου Κασομούλη", Αθήνα 1940
* "Η εθνική Ιστορία των Τρικάλων κατά την Τουρκοκρατία και την επανάσταση του 1821", Τρίκαλα 1971
* "Γαλατινή", Νικόλαος Κ. Γκαντώνας, 1987
* Γαρδικιώτικα Νέα, Ιούλιος Αύγουστος Σεπτέμβριος 2008
* Γαρδικιώτικα Νέα, Απρίλιος Μάιος Ιούνιος 2009
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
