Ο Παναγιώτης Ναούμ ήταν αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 από την Έδεσσα.
Βιογραφία
Το 1820 και ενώ βρισκόταν στη Βεσσαραβία, μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Στη συνέχεια επέστρεψε στην Έδεσσα με σκοπό την οργάνωση του αγώνα. Συμμετείχε στις επιχειρήσεις του Βερμίου και της Νάουσας και μετά την καταστροφή της Νάουσας μετέβη στη Νότιο Ελλάδα, όπου συνέχισε την πολεμική του δράση.
Εκπροσώπησε τους Μακεδόνες στις Εθνοσυνελεύσεις της Ερμιόνης (Γ΄ Εθνοσυνέλευση), της Τροιζήνας (Γ΄ Εθνοσυνέλευση), του Άργους (Δ΄ Εθνοσυνέλευση) και του Ναυπλίου (Ε΄ Εθνοσυνέλευση) ως πληρεξούσιος Εδέσσης και Μακεδονίας.
Μετά την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους, παρέμεινε στα ελεύθερα εδάφη, συνεχίζοντας να συμμετέχει στα κοινά και προσπαθώντας να υποστηρίξει τους Μακεδόνες πρόσφυγες. Το 1839 διέμενε στην Αθήνα, όπου μαζί με τους Αναστάσιο Πολυζωίδη, Θεοφάνη Σιατιστέα και Γεώργιο Χρυσίδη συνέστησαν την "επί του συνοικισμού τών Μακεδόνων Επιτροπή" με σκοπό την υποστήριξη των προσφύγων Μακεδόνων που είχαν εγκατασταθεί στη Νέα Πέλλα Αταλάντης. Διατέλεσε μεταξύ άλλων και υπασπιστής του Όθωνα.
Πηγές
Γρηγόριος Βέλκος (επιμ.). Ανέκδοτα Έγγραφα από το Αρχείο του Συνοικισμού των Μακεδόνων "Νέα Πέλλα" Αταλάντης (PDF). Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2010.[νεκρός σύνδεσμος]
Το φωτογραφικό πορτραίτο του Παναγιώτη Ναούμ, 1847 (η πρώτη φωτογραφία Έλληνα)
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
