.
Ο Παΐσιος Λιγαρίδης ήταν Έλληνας λόγιος του 17ου αιώνα. Πριν γίνει μοναχός ονομάζονταν Παντολέων. Γεννήθηκε στην Χίο και είχε σημαντική μόρφωση. Ήταν άνδρας σοφός και ελλόγιμος. Χρημάτισε διδάσκαλος της Σχολής του Ιασίου. Διδάχτηκε την φιλολογία και θεολογία στο Ελληνικό Κολλέγιο της Ρώμης που είχε ιδρύσει το 1577 ο Πάπας Γρηγόριος ΙΓ΄. Αρχικά ήταν υπερασπιστής των λατινικών καινοτομιών, αφού όμως προχειρίστηκε μητροπολίτης Γάζας και πήγε στην Ρωσία, όπου και γνωσιμάχησε. Απεβίωσε στην Ρωσία το 1678.
Συγγράμματα
Εξέδωσε στην Ρώμη το 1637 σύγγραμα του αποστάτη Κερκυραίου Πέτρου Αρκούδιου. Περί του καθαρτηρίου πυρός κατά Βαρλαάμ.
Περί του αγίου Πνεύματος, ότι εκ μόνου του Πατρός εκπορεύεται.
Κατά της αρχής του Πάπα. Το έργο αυτό, μαζί με το προηγούμενο είδε χειρόγραφα στον μητροπολίτη Κιέβου Βαρλαάμ Γιακίνσκι ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Χρύσανθος, όπως αυτός λέει στην ιστορία των Πατριαρχών Ιεροσολύμων του Πατριάρχη Δοσίθεου.
Πηγές
Ανδρόνικος Δημητρακόπουλος (1872). Ορθόδοξος Ελλάς : ήτοι περί των Ελλήνων των γραψάντων κατά Λατίνων και περί των συγγραμμάτων αυτών. Εν Λειψίαι: Τύποις Μέτζγερ και Βίττιγ. σελ. 161-162. Ανακτήθηκε την 12 Δεκεμβρίου 2010.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
