.
Ο Ολυμπιόδωρος ήταν ιστοριογράφος από της Θήβες της Αιγύπτου.
Έζησε τον 5ο αιώνα. Το έργο του περιλαμβάνει 22 τόμους με τον τίτλο «Ιστορικοί λόγοι». Συνέχισε την ιστοριογραφία από την εποχή που τερμάτισε ο Ευνάπιος και καλύπτει την ιστορική εποχή του δυτικού βασιλείου από τον Ονώριο (407) ως τον Οκτώβριο του 425.
Το έργο του Ολυμπιόδωρου χάθηκε, ενώ διασώζεται μόνο μια περιληπτική σύνοψη του Φωτίου, ο οποίος περιγράφει το ύφος της εργασίας ως σαφής, αλλά χωρίς δύναμη ή σθένος, χαλαρή, και εκλεπτυσμένη, σαν να μην ήταν ιστορία. Ο Ολυμπιόδωρος ο ίδιος έλεγε για την εργασία του ότι δεν ήταν ιστορία, αλλά συλλογή υλικού για ιστορικούς («ύλη συγγραφής»).
Ο Ολυμπιόδωρος ίσως είχε περισσότερα προσόντα στη διπλωματία παρά στην ιστοριογραφία, αφού είχε σταλεί από τον Ονώριο σε διάφορα βαρβαρικά κράτη, ακόμα και στους Ούνους, ίσως στην Ουγγαρία για διαπραγματεύσεις. Για τις επιτυχίες του αυτές έλαβε υψηλές τιμές.
Μετά τον θάνατο του Ονώριου ο Ολυμπιόδωρος μετατέθηκε στο Βυζάντιο, στην αυλή του Θεοδοσίου.
Ο Ιεροκλής του αφιέρωσε ένα έργο του. Ο Φώτιος τον αποκάλεσε «ποιητή», δηλαδή Αλχημιστή.
Πηγή
Sir William Smith, επιμ. (1870) (στα Αγγλικά). Dictionary of Greek and Roman biography and mythology, Volume 3. Boston: C.C. Little, J. Brown and Co.. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2009.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
