Ο Νικόλαος Μαλλιάκας (Πέτρα Λέσβου, 1903 – Αθήνα, 31 Ιουλίου 1984) του Γεωργίου και της Ολυμπίας ήταν Έλληνας νομικός, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ήταν πρόεδρος της Ενώσεως Λεσβίων Αθηνών και δημιούργησε το βουλευτικό οικισμό "Πολιτεία" στον Κοκκιναρά και στην Κηφισιά.
Νομική σταδιοδρομία
Ξεκίνησε να δικηγορεί στη Λάρισα και εν συνεχεία εργάστηκε στην Αθήνα, με ειδίκευση σε αστικά και διοικητικά ζητήματα. To 1936 έγινε δικηγόρος παρά Αρείω Πάγω. Με τον ΕΔΕΣ ανέπτυξε αντιστασιακή δράση. Όντας συνεργάτης του Γεωργίου Παπανδρέου, συνελήφθη από τον ΕΛΑΣ το 1944 και καταδικάστηκε σε θάνατο λόγω του κινήματος.
Πολιτική σταδιοδρομία
Εξελέγη βουλευτής Λέσβου αρχικά με το Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα το 1946 και επανεξελέγη τα έτη 1952 με τον Ελληνικό Συναγερμό και με το Κόμμα Φιλελευθέρων το 1956[1]. Έπειτα εξελέγη βουλευτής με την Ένωση Κέντρου το 1961, 1963 και το 1964. Υπηρέτησε στην κυβέρνηση Παπανδρέου ως υφυπουργός Γεωργίας, από τις 18 Φεβρουαρίου 1964 ως τις 15 Ιουλίου 1965. Πέθανε στις 31 Ιουλίου 1984 και κηδεύτηκε την επομένη από τον ιερό ναό Αγίων Θεοδώρων στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.[2] Σύζυγός του ήταν η Παυλίνα Σταΐκου, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, τον Γιώργο, την Όλυ και την Ανθή.[1]
Παραπομπές
Ελληνικόν who is who, 1965 σελ. 343
Τα Νέα, Κοινωνικά, 1-8-1984, σελ. 14.
ΕΞΕΧΟΥΣΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ του Νικολάου Σταυρίδη - Νικολαϊδη (Φιλόλογου - Ιστορικού)
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
