Ο Νικόλαος Ανδριακόπουλος ήταν Έλληνας αθλητής της γυμναστικής, ο οποίος αναδείχθηκε Ολυμπιονίκης, κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο στο αγώνισμα της αναρρίχησης επί κάλω το 1896.

Βιογραφία

Ήταν γιος του Παναγιώτη Ανδριακόπουλου και φοίτησε από το 1890 στο Β' Γυμνάσιο Πατρών, το οποίο λόγω της ενασχόλησης του με τον αθλητισμό απορριπτόταν για ανεπαρκή φοίτηση , έμενε δηλαδή στην ίδια τάξη. Το 1892 προάχθηκε στην Β' τάξη και το 1894 στην Γ' τάξη. Απολυτήριες εξετάσεις έδωσε το 1904 σε ηλικία 28 ετών , έως τότε ή κοβόταν για ανεπαρκή φοίτηση ή δεν παρουσιαζόταν καθόλου για φοίτηση ειδικά τις χρονιές που γίνονταν Πανελλήνια πρωταθλήματα ή αγώνες[1].

Σε ηλικία 15 χρονών γράφτηκε στον Παναχαϊκό Γυμναστικό Σύλλογο, από όπου και διαγράφηκε λίγα χρόνια αργότερα. Αργότερα έγινε αθλητής της ΓΕ Πατρών, πριν τους ολυμπιακούς αγώνες είχε επιστρέψει στον Παναχαϊκό . Αξιοσημείωτο το γεγονός ότι οι δυο σύλλογοι συγχωνεύτηκαν το 1923 σε Παναχαϊκή Γ.Ε.. Η μεγάλη μυϊκή του δύναμη οδήγησε τον Ανδριακόπουλο σε πολλές μεγάλες επιτυχίες.

Το 1896 συμμετείχε σαν φίλαθλος στην πρώτη Ολυμπιάδα της Αθήνας, καθότι ο Παναχαϊκός είχε αποχωρήσει από τούς Αγώνες. Αναδείχτηκε πρώτος ολυμπιονίκης στην Αναρρίχηση επί κάλω στις 29 Μαρτίου 1896 με χρόνο 23.4. Στον αγώνα συμμετείχαν δύο Έλληνες και 10 ξένοι αθλητές. Παράλληλα κατέκτησε ένα αργυρό μετάλλιο με την γυμναστική ομάδα του Πανελληνίου Γ.Σ.. Όταν επέστρεψε στην Πάτρα στις 5 Απριλίου, έτυχε πρωτοφανούς υποδοχής: Όλα τα καταστήματα και τα μπαλκόνια ήταν σημαιοστολισμένα. Όταν το τρένο έφτασε στην αποβάθρα, είχαν παραταχθεί δεξιά και αριστερά οι αθλητές του Παναχαϊκού και της ΓΕ Πατρών καθώς και μια μπάντα. Κάτω από τις επευφημίες και τις ζητωκραυγές των Πατρινών σηκώθηκε στα χέρια από φίλους του, οι οποίοι των μετέφεραν στην Πλατεία Γεωργίου Α'. Εκεί τιμήθηκε με μετάλλια και επαίνους από τους φορείς και από τα δυο αθλητικά σωματεία της πόλης. Την άλλη μέρα ανακοινώθηκε ότι κατά τη διάρκεια των πανηγυρισμών έχασε το μετάλλιο του, το οποίο όμως βρήκε κάποιος φοιτητής από την Ναύπακτο και του το επέστρεψε έπειτα από έναν μήνα.

Φοίτησε στην νομική, άσκησε για λίγα χρόνια την δικηγορία και στη συνέχεια έγινε συμβολαιογράφος. Το 1906 μάλιστα εξέδωσε το βιβλίο "Πραγματεία περί γάμου". Με το τέλος της καριέρας του ασχολήθηκε διοικητικά με τον Παναχαικό.

Επίσης κατέκτησε νίκες και στους Β΄ Εσωτερικούς Αγώνες του Παναχαϊκού Γυμναστικού Συλλόγου.
Πανελλήνιες νίκες

Στους πανελλήνιους του 1896 :

1oς Αναρρίχηση επι κάλω

Άλλες νίκες

Επίσης κατέκτησε νίκες και

Β΄ Εσωτερικοί Αγώνες Παναχαϊκού Γυμναστικού Συλλόγου το 1893 :

1ος Άλμα απλούν καθ' ύψος υπέρ σχοινίου

Β΄ Σωτήρια 1902:

1ος στην Πάλη

Παραπομπές

↑ Ανδρέα Μουγγολιά, "Το Β' Γυμνάσιον εν Πάτραις", έκδοση Γεώργιος Πετράκης, Πάτρα 1999, σελ. 53-57

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

29 Μαρτίου 1896: 5η ημέρα των αγώνων, Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού.

Πηγές

Πατραϊκός Αθλητισμός Τόμος Α΄και Β΄ Αχαϊκές εκδόσεις Νικολάου Πολίτη.
Αχαία Περί Αθλητικού παρελθόντος, Κώστα Κοκκοβίκα, 2004
Το καρναβάλι της Πάτρας, Νίκου Πολίτη, Αχαϊκές εκδόσεις, Πάτρα 1987, σελ 76, 77