.
Ο Μιχάλης Τυρίμος (1908-1945) ήταν κορυφαίο στέλεχος του ΚΚΕ, βουλευτής του και διευθυντής του Ριζοσπάστη, ο οποίος κατά τη διάρκεια της μεταξικής δικτατορίας μετατράπηκε σε πράκτορα των αρχών Ασφαλείας.
Η Κομμουνιστική δράση
Ο Τυρίμος γεννήθηκε στη Λέσβο. Το 1926 εντάχθηκε στο ΚΚΕ και δημιούργησε ο ίδιος την Οργάνωση Λέσβου της ΟΚΝΕ. Εργαζόταν ως μισθωτός στον ιδιωτικό τομέα. [1] Το 1929 φυλακίστηκε λόγω του Ιδιωνύμου και ένα χρόνο αργότερα θήτευσε, μαζί με άλλους εξόριστους Κομμουνιστές στο Καλπάκι.[2]Μετά τη λήξη της λεγόμενης χωρίς αρχές φραξιονιστικής πάλης της περιόδου 1929-1931 με την επέμβαση της Κομμουνιστικής Διεθνούς και την ανάθεση της θέσης του Γενικού Γραμματέα του κόμματος στο Νίκο Ζαχαριάδη, ο Τυρίμος ανέλαβε διάφορες υπεύθυνες καθοδηγητικές θέσεις στο κόμμα. Παράλληλα, σπούδασε στην ΚΟΥΤΒ (Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο Εργαζομένων της Ανατολής)[3]. Τον Μάρτη του 1934 στο 5ο Συνέδριο του κόμματος εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του. Δύο χρόνια αργότερα, το 1936 ο Τυρίμος εκλέχθηκε βουλευτής Λέσβου του Παλλαϊκού Μετώπου (ΚΚΕ) ενώ ανέλαβε και τη διεύθυνση του Ριζοσπάστη. Ως βουλευτής ο Τυρίμος ζήτησε τη δημιουργία Εφετείου στη Λέσβο, ωστόσο ο αγώνας του διακόπηκε από το ξέσπασμα της μεταξικής δικτατορίας[4]
Το ξέσπασμα της δικτατορίας και η μεταστροφή του Τυρίμου
Μετά το ξέσπασμα της μεταξικής δικτατορίας, ο Τυρίμος συνελήφθη και μεταφέρθηκε στις φυλακές της Αίγινας. Αργότερα, το 1939, οι μεταξικές αρχές τον μετέφεραν στις φυλακές της Κέρκυρας, στην Αχτίνα Θ' στην οποία κρατούνταν πλήθος κορυφαίων στελεχών του ΚΚΕ. Μετά από μερικές μέρες από τη μεταφορά του, κατά τις οποίες απέφυγε κάθε επικοινωνία με τα υπόλοιπα στελέχη - τα οποία επικοινωνούσαν μεταξύ τους κυρίως με σήματα μορς- ο Τυρίμος υπέγραψε δήλωση αποκήρυξης του Κομμουνισμού, και ζήτησε να περάσει στην υπηρεσία του μεταξικού καθεστώτος. Η προσχώρηση του Τυρίμου στη δικτατορία ήταν αποτέλεσμα της είδησης της εκτέλεσης του αδερφού του στην ΕΣΣΔ ως τροτσκιστή, κατά τη διάρκεια των σταλινικών εκκαθαρίσεων[5]. Αμέσως αφέθηκε ελεύθερος και εντάχθηκε στις αρχές Ασφαλείας[6]. Ο Τυρίμος τέθηκε επικεφαλής της επιχείρισης διώξης του Κομμουνισμού και αποτέλεσε τον κυριότερο σύμβουλο του Μανιαδάκη. Επιπλέον ανέλαβε την ευθύνη για το σχηματισμό του νέου-υπό τη διεύθυνση της Ασφάλειας- καθοδηγητικού κέντρου του ΚΚΕ, της Προσωρινής Διοίκησης, η οποία είχε στόχο να προκαλέσει σύγχυση στους κόλπους των Κομμουνιστών, να οδηγήσει στη σύλληψη τα ελεύθερα στελέχη του ΚΚΕ που αγνοούσαν το ρόλο της ΠΔ και να εξαρθρώσει τον πραγματικό παράνομο καθοδηγητικό μηχανισμό του ΚΚΕ[7]Παρά το γεγονός ότι ο ρόλος της Προσωρινής Διοίκησης και του Τυρίμου προσωπικά είχε καταγγελθεί από τον Θανάση Κλάρα(Άρη Βελουχιώτη) που είχε περάσει από τους κόλπους της, καθώς και από το Νίκο Πλουμπίδη, η ΠΔ κατάφερε να επηρεάσει πολλά ανυποψίαστα μέλη του ΚΚΕ[8][9].
Η δράση του στην Κατοχή
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ο Τυρίμος κλήθηκε από αξιωματικούς της Ασφάλειας να συμμετάσχει στην συγκρότηση της νεοϊδρυθείσας ΕΣΠΟ, αλλά παρά την αρχική συμμετοχή του, γρήγορα διαχώρισε τη θέση του. Αργότερα συμμετείχε στην υπηρεσία πληροφοριών του Τσιγάντε.Παράλληλα συνδέθηκε και με κύκλους του ΕΔΕΣ. Το καλοκαίρι του 1944 κλήθηκε από αξιωματικούς της Ασφάλειας στην Εύβοια, όπου συμμετείχε στη συγκρότηση των τοπικών Ταγμάτων Ασφαλείας.Αμέσως μετά την Απελευθέρωση συνελήφθει από την Πολιτοφυλακή του ΕΛΑΣ, και οδηγήθηκε στην καθοδήγηση του ΚΚΕ. Εκεί έγραψε λεπτομερείς εκθέσεις για τη στάση του την περίοδο 1936-1944. Τον Γενάρη του 1945, λίγο πριν τη Συνθήκη της Βάρκιζας, εκτελέστηκε από την ΟΠΛΑ ως δοσίλογος και προδότης του ΚΚΕ.[10][11]
Παραπομπές
↑ Άγγελος Ελεφάντης: Η επαγγελία της αδύνατης Επανάστασης:ΚΚΕ και αστισμός στο Μεσοπόλεμο,Εκδόσεις Θεμέλιο,σελ.423
↑ Φύλλο 3 Φλεβάρη 1936 του Ριζοσπάστη με σύντομο βιογραφικό του Μιχάλη Τυρίμου
↑ Η επαγγελία της αδύνατης Επανάστασης, ό.π.σελ.158
↑ Ομιλία του Μιχάλη Τυρίμου στις Εργατικές Οργανώσεις της Λέσβου για την ανάγκη δημιουργίας Εφετείου
↑ Περικλής Ροδάκης:Νίκος Ζαχαριάδης,Εκδόσεις Επικαιρότητα
↑ Βασίλης Νεφελούδης: Αχτίνα Θ', Αναμνήσεις 1930-1940, Εκδόσεις Βιβλιοπωλείου της Εστίας
↑ Γρηγόρης Φαράκος:Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, Σχέσεις ΚΚΕ και Διεθνούς Κομμουνιστικού Κέντρου, Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα,σελ. 317-320
↑ Άρθρο της Εποχής για τον Άρη με αναφορές στην Προσωρινή Διοίκηση
↑ Πέτρος Ρούσος:Η Μεγάλη Πενταετία,Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή,σελ. 63-64
↑ Σχέσεις ΚΚΕ και Διεθνούς Κομμουνιστικού Κέντρου, ό.π. σελ. 319-320
↑ Αφιέρωμα σε πρώην Κομμουνιστές που έγιναν δοσίλογοι
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
