Ο Λεωνίδας Ιασωνίδης (1884-29 Ιουλίου 1959) ήταν νεοέλληνας πολιτικός με καταγωγή από τον Πόντο. Υπήρξε ένα από τα πολιτικά σύμβολα του νεότερου ποντιακού και προσφυγικού ελληνισμού.
Γέννηση-Σπουδές
Γεννήθηκε στον Πόντο (κατ' άλλους στην Ορντού, κατ' άλλους στην Πουλαντζάκη) το 1884. Αποφοίτησε από το φημισμένο “Φροντιστήριον” Τραπεζούντος το 1902 και στη συνέχεια σπούδασε νομικά στην Κωνσταντινούπολη, από όπου έλαβε πτυχίο το 1912. Συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, λαμβάνοντας πτυχίο στις πολιτικές και κοινωνικές επιστήμες, το έτος 1915.
Στράτευση στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Ποντίων
Κατά τη διάρκεια του α’ παγκοσμίου πολέμου φεύγει από τη Γαλλία και βρίσκεται στον Καύκασο, προκειμένου να εμψυχώσει και να οργανώσει τους Έλληνες του Πόντου που αναζητούν καταφύγιο στη Ρωσία, για να αποφύγουν τις διώξεις από τους Τούρκους. Ιδρύει στο Ροστόβ την «Ευξεινοπόντειον ΄Ενωσιν», το 1917, και πρωτοστατεί στην ίδρυση της «Κεντρικής Ενώσεως των Ποντίων» στο Αικατερινοντάρ το 1918. Συμμετέχει, το 1919, στην Εθνοσυνέλευση των Ποντίων του Βατούμ, της οποίας διετέλεσε τελευταίος πρόεδρος, με σκοπό την αποκατάσταση του Πόντου και τη δημιουργία ανεξάρτητης-αυτόνομης Δημοκρατίας.
Το 1920 μεταβαίνει στην Αθήνα, επισκέπτεται το Παρίσι και το Λονδίνο αργότερα, ως επικεφαλής της "Επιτροπής Εθνικής Αμύνης", και αγωνίζεται με κάθε τρόπο για την ανεξαρτησία του Πόντου. Η πατριωτική δράση του έχει ως αποτέλεσμα την ερήμην καταδίκη του σε θάνατο με απαγχονισμό από τα δικαστήρια “ανεξαρτησίας” της Αμάσειας, που οργάνωσαν οι νεότουρκοι και οδήγησαν στον θάνατο χιλιάδες Έλληνες του Πόντου.
Συμμετοχή στην ελληνική πολιτική ζωή
Το Σεπτέμβριο του 1922 έρχεται πρόσφυγας στην Ελλάδα. Αγωνίζεται για τα δικαιώματα των προσφύγων που κατέφυγαν στην Ελλάδα μετά τη μικρασιατική καταστροφή. Το 1924 έστειλε τηλεγράφημα στον Πλαστήρα, όπου περιέγραψε το δράμα των προσφύγων στην Κατερίνη, λέγοντας: "Κορυφάς Ολύμπου αθάνατοι ευωχούνται, παρά πόδας δε αυτού πρόσφυγες λοιμώ απόλλυνται".[1] Ασχολήθηκε ενεργά με την πολιτική και από το 1923 εκλεγόταν συνεχώς Βουλευτής Θεσσαλονίκης. Εργάστηκε στο Υπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας και διετέλεσε Υπουργός Πρόνοιας, συμμετέχοντας στην κυβέρνηση του κόμματος Φιλελευθέρων” (1930-1932). Πνεύμα φιλελεύθερο και δημοκρατικό, αυτοεξορίσθηκε στην Αγγλία, μετά την κήρυξη της δικτατορίας Μεταξά. Από στην Αγγλία αρθογραφούσε σε διάφορες εφημερίδες, υπερασπιζόμενος τα συμφέροντα της Ελλάδας και εμψυχώνοντας τους Έλληνες στον αγώνα τους εναντίον των δυνάμεων κατοχής.
Μετά την απελευθέρωση, επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου συνέχισε την πολιτική σταδιοδρομία του. Επανεκλέχθηκε Βουλευτής και μάλιστα διετέλεσε Υπουργός Γενικός Διοικητής Βορείου Ελλάδος.
Πηγές
Λεωνίδας Ιασωνίδης - Ένας μεγάλος πολιτικός και οραματιστής της Δημοκρατίας του Πόντου
Λεωνίδας Ιασωνίδης:Το δίλημμα των εκλογών - Αθάνατο Ποντιακό πνεύμα
http://www.opontos.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=27&Itemid=6
http://pontosworld.com/index.php?option=com_content&task=view&id=791&Itemid=90&limit=1&limitstart=1
Μάρω Βουγιούκα- Βασίλης Μεγαρίδης, Οδωνυμικά των Προαστείων της Αθήνας, Δήμος Αθηναίων Πολιτιστικός Οργανισμός, Αθηναϊκή Βιβλιοθήκη, Σεπτέμβριος 2002, τ. 1, Α-Ι, σελ. 524.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
