Ο Κωνσταντίνος Χαραλαμπίδης (Ρόδος 1920-Αθήνα 2008) ήταν διακεκριμένος μουσικοκριτικός, μουσικοπαιδαγωγός, αρχιμουσικός και συνθέτης, με μεγάλη εθνική και καλλιτεχνική προσφορά. Σπούδασε χημεία στο Παν/μιο Αθηνών και μουσική (ανώτερα θεωρητικά) στο Εθνικό Ωδείο (με τον Μ. Καλομοίρη). Συνέχισε στην Ανώτατη Σχολή Μουσικής του Μονάχου και σπούδασε διεύθυνση ορχ. (με τους Fr. Lehman, Ad. Mennerich, Heinhorn), σύνθεση (με τον Karl Hoeller) καθώς και παιδαγωγική της μουσικής, ιστορία της μουσικής, μουσικολογία (με τους W. Riezier, G. Reichert, H. Schmit, Θρ. Γεωργιάδη) και ιστορία τέχνης (με τους H. Sedlayz, W. Otto, κ.ά.). Επίσης μετεκπαιδεύτηκε ως υπότροφος στην Ιταλία (1960). Δίδαξε στις Παιδικές Χορωδίες του Κέντρου Νεότητος Δήμου Αθηναίων (1938-41), στο Δραγάτσειο Εκπαιδευτήριο (1940-45), στην ΑΣΟΕΕ (μουσικός δ/ντής από το 1945 και επί 8ετία), στην Ανώτατη Σχολή Αδελφών του Ευαγγελισμού (από το 1962 και επί 16ετία ως καθηγητής Μουσικής Γνωσιολογίας). Συνεργάστηκε και με το Μουσικό Τμήμα Ψυχικής Υγιεινής του ΠΙΚΠΑ. Όμως η κύρια συνεισφορά του ανήκει στο Παν/μιο Αθηνών. Είναι ο άνθρωπος που φρόντισε να νομοθετηθεί το Μουσικό Τμήμα του Παν/μίου Αθηνών και να καταστεί επίσημη μουσική Υπηρεσία (θεσμός που για πρώτη φορά εισαγόταν στην Ανώτατη Παιδεία του τόπου) και εξελέγη διευθυντής της (1945-1979). Οργάνωσε υποδειγματικά το Τμήμα ως μουσική Υπηρεσία, ίδρυσε τη μεγάλη Μικτή Χορωδία και την Ορχ. του Παν/μίου, καθιέρωσε τις 15θήμερες συναυλίες για τους φοιτητές και το κοινό της Αθήνας (δωρεάν), θέσπισε τις αποκεντρωμένες θερινές και χειμερινές συναυλίες του Παν/μίου, κατάρτισε πλουσιότατη μουσική βιβλιοθήκη, μεγάλη δισκοθήκη και ταινιοθήκη, ίδρυσε τάξεις θεωρητικών της μουσικής και δίδαξε επί 20ετία στο "Σεμινάριο Μουσικολογίας και Ιστορίας της Μουσικής" (2ετούς φοίτησης) που το παρακολούθησαν χιλιάδες φοιτητές και φιλόμουσοι. Στο πλαίσιο των Εκδηλώσεων του Μουσικού Τμήματος του Παν/μίου Αθηνών διηύθυνε πάνω από 500 συναυλίες, παρουσιάζοντας δεκάδες κορυφαία μουσικά έργα του παγκοσμίου ρεπερτορίου (από τα οποία, 35 ήταν Ορατόρια!). Ως μουσικοκριτικός (με 60ετή θητεία και υπέρ τα 1500 δημοσιεύματα!) εργάστηκε στις εφημερίδες: "Έθνος" (επί 12ετία), «Νίκη» (επί 6ετία), "Αναγνώστης" (επί 2ετία), «Αδέσμευτος Τύπος» του Δ. Ρίζου (από το 1996) καθώς και σε πολλά περιοδικά («Ραδιοπρόγραμμα», «Καλλιτεχνικός Κόσμος», «Φοιτητική», «Καινούργια Εποχή», «Ακτίνες», κ.λπ.). Ως μουσικός δημιουργός, συνέθεσε 2 Καντάτες για φωνή και πιάνο ή ορχ. ("Αναζητώντας το φως", σε ποίηση Γ. Βερίτη και "Προς Βικέντιον Βαν Γκογκ", σε ποίηση Γ. Γουδέλη) και τραγούδια για φωνή και πιάνο («Νανούρισμα», κ.λπ.). Επίσης, επεξεργάστηκε πολλές εναρμονίσεις δημοτικών τραγουδιών (για φωνή, χορωδία και ορχ., τραγούδι-πιάνο, κ.λπ.). Έχει εκπροσωπήσει τη χώρα μας στο Βαλκανικό Φεστιβάλ Άγκυρας και Κων/πολης (1954) και στο Διεθνές Φεστιβάλ Ουαλίας (Λανγκόλλεν, 1972, όπου διακρίθηκε ιδιαίτερα στην κατηγορία της εθνικής σύνθεσης - 2η άτυπη θέση με 92/100 βαθμούς). Έχει επίσης χρηματίσει επανειλημμένως μέλος Επιτροπών για τη σύνταξη του εκάστοτε νομοθετικού πλαισίου λειτουργίας των κρατικών καλλιτεχνικών Φορέων μουσικής παιδείας, κ.λπ. Είναι μέλος της Εταιρείας "Φίλων του Λαού" (από το 1976), μέλος της ΕΕΘΜΚ (από το 1962, αντιπρόεδρός της το 1976 και πρόεδρος της από το 1977), μέλος του ΣΕΣ (από το 1972, στον οποίο χρημάτισε και αντιπρόεδρος), επίτιμος δ/ντής του Μουσικού Τμήματος Παν/μίου Αθηνών, τακτικό μέλος της ΕΕΜ (από το 1962), μέλος της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Τέχνης (Παρίσι, από το 1979), της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας (Αρσάκειο, από το 1980), του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (από το 1981), του Εθνικού Συμβουλίου Ελλάδος (της Ευρωπαϊκής Κίνησης για την ενότητα της Ευρώπης, από το 1994), κ.λπ. Συνολικά έχει συνεργαστεί με 90 περίπου Ιδρύματα και Οργανισμούς. Το 1985 εξέδωσε το βιβλίο "Μουσική και Θέατρο στο Παν/μιο Αθηνών" («Δίφρος») στο οποίο έχει συγκεντρώσει όλα τα «ντοκουμέντα» τα σχετικά με τις μακρόχρονες και εργώδεις προσπαθειές του για την ύπαρξη και ανάπτυξη της μουσικής στο Παν/μιο Αθηνών. Ο Κ. Χαραλαμπίδης εργάστηκε (όσον ολίγοι) με ήθος, γνώση και ευσυνειδησία στον πνευματικό στίβο της χώρας πάνω από 6 δεκαετίες. Για το πρωτότυπο καλλιτεχνικό, μορφωτικό και επιστημονικό του έργο, από το 1945 έως το 1975, ο Χαραλαμπίδης τιμήθηκε με 25 ευαρέσκειες Συγκλήτων και Πρυτάνεων, γεγονός πρωτοφανές και μοναδικό στην Ιστορία του Πανεπιστημίου.

Στο τελευταίο διάστημα υπηρετούσε ως επικεφαλής της τεχνικής διεύθυνσης του ΜΜΑ. Στις 19 Δεκεμβρίου 2005, το Πανεπιστήμιο Αθηνών οργάνωσε στη Μεγάλη Αίθουσα Τελετών εκδήλωση τιμής για τον εορτασμό των 68 χρόνων εκπαιδευτικής και καλλιτεχνικής προσφοράς του επίτιμου Μουσικού Διευθυντή του Πανεπιστημίου οπου έγινε και η απονομή του αντίστοιχου μεταλλίου. Ήταν έγγαμος με την υψίφωνο Μελπομένη (Μένη) Τσαμούρα-Χαραλαμπίδου.
Πηγές

Τάκης Καλογερόπουλος, Λεξικό της Ελληνικής μουσικής, εκδόσεις Γιαλλελή, 2001