Ο Κωνσταντίνος Σκόκος, (Αθήνα 1854- 1925) ήταν λόγιος, δημοσιογράφος και σατιρικός ποιητής.

Βιογραφία

Σπούδασε νομικά αλλά από πολύ νωρίς στράφηκε στη συγγραφή και ασχολήθηκε με την ποίηση, την ηθογραφία, το χρονογράφημα και το ευθυμογράφημα.[1] Από το 1886 έως το 1918 εξέδιδε την επιθεώρηση Εθνικόν Ημερολόγιον, Χρονογραφικόν, φιλολογικόν και γελοιογραφικόν το οποίο αποτέλεσε σταθμό στις εκδόσεις του είδους για την καλλιτεχνική του εμφάνιση και για την ποιότητα των περιεχομένων του. Στο γνωστό ως «Ημερολόγιον του Σκόκου», που είχε μεγάλη κυκλοφορία, συνεργάστηκαν όλοι σχεδόν οι Έλληνες λογοτέχνες της εποχής, για τους οποίους συνήθως παρέχονται μικρά βιογραφικά σημειώματα, καθώς και προσωπογραφίες τους, άγνωστες πολλές φορές από άλλες πηγές. Αργότερα συνεργάστηκε με τις εφημερίδες Αθήναι, Ελεύθερος Τύπος και Ελεύθερον Βήμα.

Έργα του:

Πλάτανος και λεμονέα (έμμετρη αλληγορία, 1874),
Έαρ (ποιητική συλλογή, 1875),
Ακτίνες και μύρα (ποιητική συλλογή, 1877),
Διατί δεν είμεθα ευτυχείς (κοινωνιολική μελέτη, 1889)
Κοινωνιολογία. Σελίδες εκ του καθ΄εκάστην βίου, 1882
Τα παράξενα της ζωής (ευθυμογράφημα, 1921),
Επιγράμματα (ευθυμογράφημα, 1921)
Σκίτσα από την ζωήν, 1929 κ.α.

Παραπομπές

↑ Χαρτοβασίλειο

Πηγές

Κωνσταντίνος Σκόκος (1900). Ημερολόγιον Σκόκου. Εν Αθήναις: Εκ του Τυπογραφείου των Καταστημάτων Ανέστη Κωνσταντινίδου. Ανακτήθηκε την 5 Απριλίου 2010.