.
Ο Κωνσταντίνος Λυκουρέζος ήταν Έλληνας νομικός και πολιτικός.
Γεννήθηκε το 1860 στην Καλαμάτα και ήταν γιός του Παναγιώτη Λυκουρέζου, δικαστικού και προέδρου του δημοτικού συμβουλίου Καλαμάτας. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών και συμπλήρωσε τις σπουδές του στο Παρίσι. Ακολούθησε καριέρα δικαστικού φτάνοντας μέχρι την θέση του εισαγγελέα Εφετών. Υπηρέτησε σε διάφορες πόλεις και κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του ανέλαβε την υπόθεση της δολοφονικής απόπειρας κατά του Βασιλεώς Γεωργίου Α'. Το 1910 απολύθηκε για πολιτικούς λόγους με αποτέλεσμα να ασχοληθεί με την ενεργή δικηγορία ιδρύοντας τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου το δικηγορικό γραφείο Λυκουρέζου.[1] Ως δικηγόρος ανέλαβε μεταξύ άλλων την υπεράσπιση του Στέφανου Σκουλούδη στο ειδικό δικαστήριο.
Το 1915 έλαβε μέρος ως ανεξάρτητος στις εκλογές καταφέροντας να εκλεγεί πρώτος βουλευτής στην περιφέρεια της Καλαμάτας. Στις εκλογές του 1920 επανεξελέγη. Το 1922 διορίστηκε υπουργός δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Στράτου και στη συνέχεια υπουργός Δημοσίου Θησαυρού στην κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη.[2][3] Το [[1926] απέτυχε να εκλεγεί βουλευτής και αποσύρθηκε οριστικά από την πολιτική.
Παντρεύτηκε την Χοϊδά, κόρη του προέδρου του δικηγορικού συλλόγου Πατρών, Παυσανία Χοϊδά, και απέκτησε πέντε παιδιά μεταξύ των οποίων και τον Παυσανία Λυκουρέζο. Εγγονός του είναι ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος.
Πηγές
1. ↑ Δικηγορικό γραφείο Λυκουρέζου 1910 - 2010, το χρονικό μιας οικογένειας νομικών, βιβλίο από τις εκδόσεις Λιβάνη
2. ↑ Γενική Γραμματεία κυβέρνησης - κυβέρνηση Στράτου
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
