.
Ο Κωνσταντίνος Κυλινδρέας ήταν Έλληνας συνεργάτης των Γερμανών στη διάρκεια της κατοχής.
Μετά την απελευθέρωση συνελήφθη και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη από το Ειδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων Θεσσαλονίκης αλλά με το βασιλικό διάταγμα της 12ης Σεπτεμβρίου του 1952 η ποινή μετατράπηκε σε κάθειρξη 20 ετών. Τελικά αφέθηκε ελεύθερος το 1954 καθώς έγινε δεκτή αίτηση αναστολής εκτέλεσης του υπόλοιπου της ποινής.[1].
Βιογραφικό
Ο Κυλινδρέας γεννήθηκε στη Σμύρνη και μετά την Μικρασιατική καταστροφή εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου εργάστηκε ως αυτοκινητιστής. Το διάστημα 1941-1943 κέρδισε μεγάλα ποσά ως πληροφοριοδότης της Μυστικής Αστυνομίας Στρατού και της Αστυνομίας Ασφαλείας-Υπηρεσίας Ασφαλείας και κατάφερε να αποκτήσει αρκετά αυτοκίνητα για εκμετάλλευση.[2].
Το 1944, αφού πέρασε από το ένοπλο τμήμα του Αντωνίου Βήχου και τον Εθνικό Ελληνικό Στρατό (ΕΕΣ) του Κυριάκου Παπαδόπουλου(Κισά Μπατζάκ), του ανατέθηκε η διοίκηση ενός παραρτήματος ασφαλείας (που αποτελούνταν από περίπου 10 άνδρες και στεγάζονταν στο ξενοδοχείο Νέα Ορεστιάς στο Βαρδάρη) και έτσι ήρθε σε επαφή με Γερμανούς αξιωματικούς μεταξύ των οποίων και με τον διαβόητο ανακριτή-βασανιστή επιλοχία Μαξ Κέρβελ(Max Kerwell). Ως επικεφαλής του παραρτήματος αυτού είχε μεταξύ άλλων την ευθύνη για την ανακάλυψη και τη σύλληψη όσων έκλεβαν βενζίνη, ελαστικά και άλλα υλικά από το γερμανικό στρατό αλλά συμμετείχε και στη δίωξη κομμουνιστών. Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας και τη σύλληψη του, ο Κυλινδρέας δήλωσε στην έκθεση εξέτασης κατηγορούμενου (με ημερομηνία 27 Μαΐου του 1945) ότι «ως διοικητής του παραρτήματος [ασφαλείας] ανέλαβον την δίωξιν των κλεπτών, εκβιαστών, διαρρηκτών τόσον εις βάρος της περιουσίας των Ελλήνων, όσον και εις βάρος της περιουσίας των Γερμανών και την δίωξιν του κομμουνισμού». [3]
Ο Κυλινδρέας με την ομάδα κέρδιζε μεγάλα ποσά ζητώντας χρήματα για την απελευθέρωση αθώων συναδέλφων του και εκβιάζοντας άλλους αυτοκινητιστές. Αν κάποιοι απ τους συλληφθέντες κατηγορούνταν για δράση κατά των δυνάμεων κατοχής τους παρέδιδε στις ομάδες του Αντώνιου Βήχου και του Αντώνιου Δάγκουλα για να καταλήξουν στο εκτελεστικό απόσπασμα μετά από βασανιστήρια.[4]
Το καλοκαίρι του 1944 ο Κυλινδρέας συνέβαλε στη σύλληψη 30-40 συγγενών ανταρτών του ΕΛΑΣ στη Θεσσαλονίκη αφού έπεσε στα χέρια του ένας ταχυδρομικός σάκος με επιστολές των ανταρτών προς τις οικογένειες τους τον οποίο παρέδωσε στις γερμανικές αρχές. Οι συλληφθέντες καταδικάστηκαν σε πολύμηνες φυλακίσεις ενώ ορισμένοι στάλθηκαν για καταναγκαστικά έργα στη Γερμανία. Σε μια άλλη περίπτωση μεσω του Κυλινδρέα συνελήφθησαν ο ανθυπολοχαγός Σιάτκας, ο Ενωματάρχης Θεόδωρος Αγγελόπουλος και ένας ακόμη ενωματάρχης και δύο χωροφύλακες που είχαν εγκαταλείψει την υπηρεσία τους και προσπάθησαν να καταφύγουν στα βουνά για να ενταχθούν στην ΠΑΟ (Πανελλήνιος Απελευθερωτική Οργάνωση). Από τους συλληφθέντες ο Σιάτκας εκτελέστηκε ενώ οι υπόλοιποι κατάφεραν να δραπετεύσουν. [5]
Αναφορές
↑ Στράτος Ν. Δορδανάς, Η γερμανική στολή στην ναφθαλίνη, Επιβιώσεις του δοσιλογισμού στην Μακεδονία 1945-1974, εκδόσεις Εστία, σ. 210-212
↑ Στράτος Ν. Δορδανάς, Έλληνες εναντίον Ελλήνων-Ο κόσμος των Ταγμάτων Ασφαλείας στην κατοχική Θεσσαλονίκη 1941-1944, εκδόσεις Επίκεντρο, σ. 324
↑ Στράτος Ν. Δορδανάς, Έλληνες εναντίον Ελλήνων-Ο κόσμος των Ταγμάτων Ασφαλείας στην κατοχική Θεσσαλονίκη 1941-1944, εκδόσεις Επίκεντρο, σ. 325-326
↑ Στράτος Ν. Δορδανάς, Έλληνες εναντίον Ελλήνων-Ο κόσμος των Ταγμάτων Ασφαλείας στην κατοχική Θεσσαλονίκη 1941-1944, εκδόσεις Επίκεντρο, σ. 327
↑ Στράτος Ν. Δορδανάς, Έλληνες εναντίον Ελλήνων-Ο κόσμος των Ταγμάτων Ασφαλείας στην κατοχική Θεσσαλονίκη 1941-1944, εκδόσεις Επίκεντρο, σ. 327
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
