.
Ο Κωνσταντίνος Ιωάννου (1919 - ), ήταν Έλληνας αντιστασιακός στις ένοπλες ομάδες του ΕΔΕΣ, του Ν. Ζέρβα και ιστορικός της Εθνικής Αντίστασης.
Βιογραφία
Γιος του Επαμεινώνδα και της Αικατερίνης, γεννήθηκε στη Δράμα Μακεδονίας το 1919. Ήταν κληρωτός του 1940 όταν και ξέσπασε ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940 στον οποίο και συμμετείχε. Μετά την εισβολή της Γερμανίας και την τριπλή κατοχή της Ελλάδας που ακολούθησε ο Κ. Ιωάννου, κάτοικος τότε της Αθήνας, αποφάσισε να συνεχίσει τον αγώνα αντίστασης. Έτσι τον Δεκέμβριο του 1941 μυήθηκε στην οργάνωση εθνικής αντίστασης του ΕΔΕΣ της Αθήνας, όπου και άρχισε να προσφέρει πολλαπλές υπηρεσίες.
Τον επόμενο χρόνο στις 23 Σεπτεμβρίου του 1942 κατατάχθηκε ως ένοπλο μέλος με τον βαθμό του έφεδρου ανθυπολοχαγού στο Γενικό Αρχηγείο του ΕΔΕΣ. Στη συνέχεια ανέλαβε διάφορες αποστολές συντονισμού με τα διάφορα αρχηγεία της οργάνωσης άλλοτε ως σύνδεσμος του Γενικού Αρχηγείου και άλλοτε ως οργανωτικός σύμβουλος. Λόγω όμως των πολλών κακουχιών του ανταρτοπολέμου ασθένησε και για δύο μήνες παρέμεινε νοσηλευόμενος στη περιοχή του Βάλτου.
Τον Ιούλιο του 1943 ανέλαβε διοικητής λόχου στη Στρατιωτική Διοίκηση Κλειδιού - Άρτας στην Ήπειρο. Στις 2 Αυγούστου του 1943 προήχθη, επ΄ ανδραγαθία, στο βαθμό του υπολοχαγού του πυροβολικού και στο τέλος του ίδιου μήνα τοποθετήθηκε στο επιτελείο του Γεν. Αρχηγείου. Στις 2 Μαΐου του 1944 του ανατέθηκε η διεύθυνση της Οργάνωσης Νέων του ΕΔΕΣ (ΕΔΕΕ).
Στις 28 Νοεμβρίου του 1944 ο Ναπολέων Ζέρβας τον προήγαγε στον βαθμό του λοχαγού του πυροβολικού. Τέλος απολύθηκε από τις Εθνικές Ομάδες Ελλήνων Ανταρτών στις 12 Φεβρουαρίου του 1944, ημερομηνία όπου και διαλύθηκαν οι ομάδες αυτές κατ΄ επιταγή της τότε κυβέρνησης.
Ο Κ. Ιωάννου είχε λάβει μέρος σε πολλές μάχες εναντίον των κατακτητών Γερμανών και Ιταλών αλλά και κατά Αλβανών Τσάμηδων και καθώς και στις αδελφοκτόνες συγκρούσεις του ΕΛΑΣ, επιδεικνύοντας πολλές φορές "άφθαστο ηρωισμό και αυταπάρνηση". Υπήρξε ένας από τους πρώτους συνεργάτες και συμπολεμιστές του Ν. Ζέρβα, που όπως πιστοποιεί ο ίδιος ο Ν. Ζέρβας, εργάσθηκε με πίστη και φανατισμό υπέρ ευόδωσης του Εθνικού Αγώνα.
Ο Κ. Ιωάννου μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας και τον εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε, τιμήθηκε από τον Βασιλέα Παύλο με το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας, τον Πολεμικό Σταυρό Γ΄ τάξεως καθώς και με το μετάλλιο εξαίρετων πράξεων, που προτάθηκαν προηγουμένως από τον Ν. Ζέρβα.
Συγγραφικό έργο
Αργότερα ασχολήθηκε με την καταγραφή και συγγραφή της ιστορίας της ελληνικής εθνικής αντίστασης. Στο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται:
"Για μια καλλίτερη ζωή", που φέρεται να γράφηκε και να τυπώθηκε στη κατοχή στην Ελεύθερη Ορεινή Ελλάδα.
"Φλόγες", που περιλαμβάνει διηγήματα από την αντίσταση και το Αλβανικό έπος.
"Μακεδονία", Ιστορία από τον Κρούμο και την Αικατερίνη μέχρι τον Τίτο και τον Ζαχαριάδη.
"Φενάκη και Σβάστικα", που αναφέρεται στην μεγάλη απάτη των δήθεν γερμανικών στρατιωτικών αρχείων της κατοχής.
"Η Ελευθέρα Ορεινή Ελλάς"
"Η Αλήθεια από τον Άρη" που αναφέρεται στη πλαστογραφημένη ιστορία του Άρη Βελουχιώτη.
"Εθνικές Ομάδες Ελλήνων Ανταρτών", Ιστορικό λεύκωμα των ενόπλων ομάδων του ΕΔΕΣ.
"Σημαντικά Γεγονότα της Εθνικής Αντίστασης" Ιστορικό λεύκωμα και συλλογή ιστορικών εγγράφων.
"Άγνωστα γεγονότα της Εθνικής Αντίστασης", αναφορές σε γεγονότα που έγιναν γνωστά πολύ αργότερα.
"Πως Πλαστογραφείται η Ιστορία της Αντίστασης", ίσως το σημαντικότερο έργο του όπου αντιπαραβάλλονται οι πραγματικές πηγές με τα διάφορα κατά καιρούς δημοσιεύματα, αποκαλύπτοντας πλαστογραφίες και σκοπιμότητες.
Πηγές
Το με αριθμ. πρωτ. 121/23-3-1944 "Πιστοποιητικόν" των ΕΟΕΑ που υπογράφεται από τον Ν. Ζέρβα, Αρχηγό των Ομάδων αυτών, αντίγραφο του οποίου κατέχει η Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού καθώς και το Μουσείο Ν. Ζέρβα από το οποίο μαζί με άλλο έντυπο υλικό χορηγήθηκε ευγενώς.
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
