.
Η Κάτια Γέρου είναι ελληνίδα ηθοποιός που κατάγεται απο το Αγρίνιο.
Βιογραφία
Σπούδασε αρχικά Νομική στην Αθήνα, όπου και ξεκίνησε η ενασχόληση της με το θέατρο. Στην αρχή εντάχθηκε στην ερασιτεχνική θεατρική ομάδα του Πανεπιστημίου Αθηνών και αργότερα (1976) αποφάσισε να δώσει εξετάσεις στις δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου και σε αυτή του Θεάτρου Τέχνης. Πέτυχε και στις δύο αλλά τελικά επέλεξε το θέατρο Τέχνης, με το οποίο συνεργάστηκε για τα επόμενα 27 χρόνια μετά την αποφοίτησή της.
Αργότερα πρωταγωνίστησε στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Αγρινίου. Στις εκλογές του 2009 ήταν υποψήφια βουλευτής επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Πρόσφατα εξέδωσε την αυτοβιογραφία της, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καλειδοσκόπιο κι έχει τίτλο "Αλλάζοντας τους παλμούς της καρδιάς-συζητήσεις για το θέατρο με την Ιόλη Ανδρεάδη»". [1]
Παραστάσεις
"Από της ζωής τα μέρη, χάθηκαν οι ποιητές" (σε σύλληψη-σκηνοθεσία του Βασίλη Νικολαΐδη)
"Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα" του Γουίλυ Ράσελ, (σε σκηνοθεσία του Βασίλη Νικολαΐδη)
"Λεωφορείον ο πόθος", του Τένεσι Ουίλιαμς, (σε σκηνοθεσία του Βασίλη Νικολαΐδη και συμπαραγωγή με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πατρών)
Κινηματογράφος
Μικρές εξεγέρσεις, 2009 (Άννα)
Γλυκιά μνήμη, 2005 (Ιρίνα)
Η σκόνη που πέφτει, 2004
Ο Δρόμος προς τη Δύση, 2003 (Ιρίνα)
Όνειρο σε άσπρο φόντο, 1996 (Μυρτώ Λαμπροπούλου)
Οι ώρες: Μια τετράγωνη ταινία, 1996 (Σπένδω)
Παραπομπές
↑ Μαρώ Τριανταφύλλου (Κυριακή, 16 Ιανουαρίου 2011). « Ο ηθοποιός πάνω στη σκηνή χλευάζει την εξουσία». Η εποχή, online (http://www.epohi.gr). Ανακτήθηκε την 2011-05-26.
Πηγές
Προκοπίου, Μαρία (27-03-2009). "Κάτια Γέρου: Να αποκτήσουμε ξανά τους «ποιητές» μας". City Press. Ανακτήθηκε την 26/5/11.
Γραμμέλη, Αφροδίτη (05/02/2006). "Κάτια Γέρου, Επί 27 χρόνια η ηθοποιός συνεργάζεται με το Θέατρο Τέχνης. Μια απόφαση συνειδητή για την οποία δεν έχει μετανιώσει". Το Βήμα. Ανακτήθηκε την 26/5/11.
Katia Yerou στην imdb
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
